Home Aktorzy Brie Larson nie pała nienawiścią do białych mężczyzn czyli kto mówi o twoich filmach

Brie Larson nie pała nienawiścią do białych mężczyzn czyli kto mówi o twoich filmach

autor Zwierz
Brie Larson nie pała nienawiścią do białych mężczyzn czyli kto mówi o twoich filmach

Kiedy ma się ustaw­iony tele­fon tak by pil­nował wszys­t­kich newsów ze stron pop­kul­tur­owych moż­na się – jak dziś obudz­ić do wiado­moś­ci, z której pośred­nio wyni­ka, że Brie Lar­son – lau­re­at­ka Oscara za rolę w filmie Pokój i nasza przyszła Cap­i­tan Mar­vel nien­aw­idzi mężczyzn. Na całe szczęś­cie świat jest nieco bardziej skom­p­likowany niż nagłów­ki w gaze­tach. Bo nie o nien­aw­iść tu chodzi.

Prze­maw­ia­ją­ca na wydarze­niu „Women in Film Crys­tal + Lucy Awards” w Los Ange­les Brie Lar­son odwołała się do wyników badań jakie kil­ka dni temu opub­likował Uni­w­er­sytet Połud­niowej Kali­fornii. Wedle tych badań w świecie kry­ty­ki fil­mowej mamy do czynienia z olbrzymi­mi dys­pro­por­c­ja­mi. Autorzy rapor­tu przeanal­i­zowali recen­z­je 100 najlepiej zara­bi­a­ją­cych filmów  umieszc­zone w ser­wisie Rot­ten Toma­toes. Chodz­iło tu nie tyle o recen­z­je widzów ale o recen­z­je kry­tyków i czołowych kry­tyków. Jeśli zna­cie tę stronę wiecie że opinie może tam pozostaw­ić każdy widz ale jest ona prezen­towana w innej sekcji niż opinie kry­tyków (i też inaczej zlicza się te głosy). Dane wykazu­ją, że pośród wszys­t­kich kry­tyków aż 77,8 % stanow­ią mężczyźni a tylko 22,2% kobi­ety. Jeśli dodamy do tego czyn­nik związany z pochodze­niem i kolorem skóry to okaże się, że 63 % kry­tyków to biali mężczyźni, 4, 1% stanow­ią kry­ty­cz­ki o innym pochodze­niu i kolorze skóry z czego trochę pon­ad 2% to czarnoskóre kobi­ety. Badacze zauważyli też, że nawet jeśli film miał kobiece role główne to był częś­ciej recen­zowany przez mężczyzn.

W swo­jej prze­mowie Brie Lar­son przy­wołała sytu­ację w której film taki jak „Pułap­ka cza­su” recen­zu­je biały mężczyz­na, pod­czas kiedy film nie został wypro­dukowany z myślą o nim. I tu warto zauważyć, że ogól­nie „Pułap­ka cza­su” od niko­go nie dostała za dobrych recen­zji (choć te dobre otrzymy­wała częś­ciej od kobi­et niż mężczyzn) – więc nie chodzi o to, że ktoś napisał­by na pewno lep­szy film. Nie ule­ga jed­nak wąt­pli­woś­ci, że film z główny­mi rola­mi żeński­mi, nakrę­cony przez kobi­etę, umieszcza­ją­cy w cen­trum akcji czarnoskórą nas­to­latkę – być może odwoły­wał się do nieco innej grupy niż ta reprezen­towana przez więk­szość recen­zen­tów. Może się wydawać że płeć recen­zen­tów nie ma wielkiego znaczenia. Tym­cza­sem okazu­je się, że nie do koń­ca. Parę lat temu badacze przeanal­i­zowali wszys­tkie filmy z Meryl Streep – okaza­ło się, że kobi­ety oce­ni­ały je znacznie lep­iej niż mężczyźni. A nawet w przy­pad­ku kiedy zarówno kobi­ety i mężczyźni oce­niali film dobrze – to negaty­wne recen­z­je częś­ciej pochodz­iły od mężczyzn – w przy­pad­ku fil­mu „Godziny” aż 97% negaty­wnych opinii pochodz­iło od męs­kich kry­tyków. Inna sprawa – w przy­pad­ku najwyżej zara­bi­a­ją­cych filmów z kobi­eta­mi w rolach głównych są one oce­ni­ane głównie przez mężczyzn, o tych nieco bardziej nis­zowych – zaczy­na­ją pisać już kobiety.

 

Nierówność w kry­tyce fil­mowej to nie tylko kwes­t­ia płci – to także kwes­t­ia pochodzenia i koloru skóry. Nie da się ukryć, że nawet jeśli z naszej pol­skiej per­spek­ty­wy może się to wydawać mało znaczące, to rzeczy­wiś­cie w amerykańskim społeczeńst­wie zde­cy­dowanie ciekaw­iej było­by spo­jrzeć na film z różnych per­spek­tyw – w tym z per­spek­ty­wy osób mówią­cych o swo­jej reprezen­tacji z wewnątrz pokazy­wanej grupy. To trochę jak z recen­z­ja­mi o przed­staw­icieli mniejs­zoś­ci pisanych przez przed­staw­icieli tych mniejs­zoś­ci – zawsze jest ciekaw­ie zobaczyć ich per­spek­ty­wę bo mogą nam powiedzieć – co jest ważne, co jest dzi­wne, a co wyśnił reżyser. Takich rzeczy nie zobaczy i nie pod­powie nam oso­ba która z daną grupą nie ma nic wspól­nego. Co ciekawe – pisanie recen­zji nie zawsze było klubem dla facetów – przez dekady kry­ty­ka fil­mowa albo była zdomi­nowana przez kobi­ety (lata 20 czy  30 kiedy filmy były taki­mi śmieszny­mi mało znaczą­cy­mi rzecza­mi) po lata 80 czy 90 . Co więcej nadal mamy mnóst­wo doskon­ałych kobi­et piszą­cych o filmie – w Polsce, czy za granicą. To nie jest tak że kobi­et nie ma w ogóle. Tylko jest ich mniej. Co ciekawe – w Stanach Zjed­noc­zonych kierun­ki związane z fil­moz­naw­st­wem i pro­dukcją fil­mową kończy mniej więcej po połowie kobi­et i mężczyzn – nieste­ty gdzieś po drodze kobi­ety się gubią (nie dlat­ego, że mniej umieją). Do tego warto dodać, że przy­czyny dla których jest mnie kobi­et w kry­tyce są wieloskład­nikowe. Podob­nie jak przy­czyny tego, że np. jest zde­cy­dowanie zbyt mała kry­tyków latynos­kich – mówiąc o kry­tyce amerykańskiej.

Brie Lar­son wyraźnie powiedzi­ała w swoim przemówie­niu, że nie powodu­je ją nien­aw­iść do kry­tyków którzy piszą ter­az – w prze­waża­jącej grupie – białych mężczyzn. Bo nie chodzi też o to by ich uciszyć, czy zabrać im głos. To nie miało­by sen­su. Chodzi o to by dodawać nowe głosy i nowe per­spek­ty­wy, by wziąć pod uwagę, że filmy mówią do różnych społecznoś­ci i być może romans o nas­to­latkach w liceum nie musi spodobać się panu po 50, a film o cier­pi­eni­ach kobi­et porzu­canych przez mężów – nie został nakrę­cony dla fac­eta po 30. Dyw­er­sy­fikac­ja głosów nie oznacza że kogoś się ucisza – ale że wprowadza się nowe głosy i per­spek­ty­wy. W tym roku Sun­dance i Toron­to – dwa ważne fes­ti­wale fil­mowe przez­naczą 20% swoich wejś­ciówek dla niedoreprezen­towanych grup wśród kry­tyków – co oznacza, że być może – wyrośnie nam nowe, bardziej zróżni­cow­ane pokole­nie recen­zen­tów. I to nie jest tak, że dziś w nocy wszyscy biali mężczyźni zatrud­nieni w najwięk­szych tygod­nikach i najważniejszych medi­ach stracą pracę. Bo nikt do tego nie nawołuje.

 

Wbrew pozorom Brie Lars­son nie powiedzi­ała nic nowego, bo bada­nia które przeprowad­zono w 2018 roku przeprowadza się w Stanach od kilku lat – jeśli poszuka­cie w Internecie zna­jdziecie artykuły już z 2013 roku pyta­jące, co się stało z kry­tyką fil­mową że stał się to klub tylko dla facetów. I pyta­jące – jak moż­na to zmienić – zwłaszcza w kon­tekś­cie pisa­nia o fil­mach pro­dukowanych i krę­conych przez kobi­ety – które męs­cy recen­zen­ci opisu­ją rzadziej. I w tych dyskus­jach pojaw­ia­ją się głosy kobi­et, które dość wyraźnie mówią, że one nawet nie chcą pisać spec­jal­nie „kobiecym głosem” bo nie chcą być sprowad­zone tylko do swo­jej płci – ale chcą pisać na równi. Wiem, że dla niek­tórych wszelkie nawoły­wa­nia do zróżni­cow­a­nia pewnych homogenicznych grup zawsze brzmią stras­zli­wie. I zawsze – jak by się nie argu­men­towało – oznacza­ją obniże­nie poziomu. Tak jak­by tylko domin­u­ją­ca (z  bard­zo wielu powodów gru­pa była gwaran­tem jakiegokol­wiek poziomu. Tym­cza­sem w nar­racji o kul­turze im więcej głosów, nar­racji, pode­jść, teorii, doświad­czeń tym lep­iej.  Pewne grupy pewne filmy oglą­da­ją inaczej – jed­nego kry­ty­ka coś zach­wyci, drugiego roz­drażni, sama po sobie widzę, że reprezen­tu­jąc specy­ficzną per­spek­ty­wę (kobi­ety, fem­i­nist­ki, żydów­ki z pochodzenia, mieszkan­ki dużego mias­ta, naukow­czyni) widzę pewne wąt­ki inaczej. Wiele różnych głosów na ten sam tem­at nie spraw­ia, że mówimy o czymś gorzej – mówimy inaczej.

Pos­tu­lat Brie Lar­son jaki padł ze sce­ny brz­mi mniej więcej tak – daj­cie jak najsz­erzej grupie kry­tyków obe­jrzeć swój film – nie o nim napiszą ze swo­jej per­spek­ty­wy a tra­fi­cie ze swo­ją twór­c­zoś­cią do grup które mogą mieć na jej tem­at coś naprawdę ciekawego do powiedzenia. Moim zdaniem to brz­mi rozsąd­nie.  Ostate­cznie – film nie będzie się wam podobał, czy się wam spodo­ba nieza­leżnie od tego co powie kry­tyk. Ale  to jak będziemy myśleć o kul­turze – może się już zmienić.

PS: Nie uważam by Pol­s­ka miała aż tak duży prob­lem z tą dys­pro­por­cją – zwłaszcza w nowym pokole­niu autorek widać mnóst­wo ciekawych osób – tegoroczny konkurs dla młodych kry­tyków im. Krzyszto­fa Mętra­ka wygrała Klara Cyko­rz, w cza­sopis­mach takich jak Ekrany czy Kino widać coraz sil­niejszą obec­ność kry­ty­czek. Ale jed­nocześnie – jeśli przeglą­da się wszys­tkie recen­z­je fil­mowe z całego tygod­nia ze wszys­t­kich cza­sop­ism (tygod­ników opinii) to po obu stronach poli­ty­cznego podzi­ału jest kobi­et bez porów­na­nia mniej niż mężczyzn.

Ps2: Co ciekawe nierówność w pisa­niu o kul­turze jest dużo mniejsza w przy­pad­ku seri­ali i w ogóle telewiz­ji. Może dlat­ego, że jest mniej poważ­na i jest w niej wciąż mniej pieniędzy. Jak powszech­nie wiado­mo – kobi­ety zwyk­le wypy­cha się z jakiejś dziedziny pra­cy w prze­myśle fil­mowym kiedy pojaw­ia­ją się tam duże pieniądze.

0 komentarz
0

Powiązane wpisy

judi bola judi bola resmi terpercaya Slot Online Indonesia bdslot
slot
slot online
slot gacor
Situs sbobet resmi terpercaya. Daftar situs slot online gacor resmi terbaik. Agen situs judi bola resmi terpercaya. Situs idn poker online resmi. Agen situs idn poker online resmi terpercaya. Situs idn poker terpercaya.

Kunjungi Situs bandar bola online terpercaya dan terbesar se-Indonesia.

liga228 agen bola terbesar dan terpercaya yang menyediakan transaksi via deposit pulsa tanpa potongan.

situs idn poker terbesar di Indonesia.

List website idn poker terbaik. Daftar Nama Situs Judi Bola Resmi QQCuan
situs domino99 Indonesia https://probola.club/ Menyajikan live skor liga inggris
agen bola terpercaya bandar bola terbesar Slot online game slot terbaik agen slot online situs BandarQQ Online Agen judi bola terpercaya poker online