Nie odparty urok Bluszczu czyli nie ma lepszego uniwersytetu niż Harvard

tytuł może być nieco mylą­cy bo pomysł przyszedł zwier­zowi do głowy kiedy rozmyślał na Yale — a dokład­niej nad dzi­wnym przy­pad­kiem, że już w drugim seri­alu stacji CW ( wcześniej WB od Wern­er Bros ) młodzi bohaterowie nie marzą o niczym innym niż dostać się do tego niezwyk­le prestiżowego uni­w­er­syte­tu. Zwierz zas­tanaw­iał się przez chwilę czy uni­w­er­sytet nie opła­ca sce­narzys­tów by nazwa szkoły pojaw­iła się w seri­alu ( np. by wydać się bardziej cool dzieci­akom które oglą­da­ją najpop­u­larniejsze seri­ale) lub też stała się rzecz ciekawa — nawet dzieci­a­ki które nie mają zami­aru zdawać do Ivy Lague ( a właś­ci­wie te których nie stać) chcą oglą­dać swoich bohaterów kandy­du­ją­cych do osnu­tych leg­endą uczel­ni. Tak wielkie amerykańskie uni­w­er­syte­ty wyda­ją się być zde­cy­dowanie bardziej intere­su­jące niż jakiekol­wiek uczel­nie Europe­jskie. Har­vard to obec­nie nie tyle uczel­nia co mar­ka czy sym­bol — na tyle pop­u­larny że moż­na sprzedać pro­dukt ( jakikol­wiek — nawet musu­jące wit­a­miny!) przekonu­jąc jedynie że któryś z kupu­ją­cych trafi do Har­var­du ( to że trafi na szkołę let­nią nie ma tu znaczenia). Zwierz nie zliczy filmów i książek które nawet jeśli nie roz­gry­wa­ją się bezpośred­nio na kam­pusie ( filmy uwiel­bi­a­ją nie tylko cud­owną architek­turę kam­pusów ale także możli­woś­ci jakie sce­narzys­tom dają ist­niejące tam tajne stu­denck­ie sto­warzyszenia, które zawsze mogą być dobrym punk­tem wyjś­cia do jakiegoś thrillera) to przy­na­jm­niej dyplom uni­w­er­syte­tu z Ligii Bluszc­zowej wys­tępu­je jako ostate­czne potwierdze­nie kom­pe­tencji badacza czy uczonego ( żeby daleko nie szukać Long­don Dana Brow­na był­by nie groźnym wari­atem gdy­by nie wykładał na Har­vardzie). Kto oglą­dał niedawno Social Net­work wie że bez Har­var­du nie było by face­booka — a to już poważ­na sprawa. Prob­lem pole­ga jed­nak na tym że nigdy nie zaglą­damy pod powierzch­nię — nawet książ­ki dziejące się na kam­pusie przed­staw­ia­ją dość ide­al­isty­czną wiz­ję stu­diowa­nia ( zwłaszcza wyśmien­ite książ­ki Eri­ca Segala przekonu­ją że nigdzie na świecie nie jest ciekaw­iej) co więcej rzad­ko pokazu­ją młodych ludzi siedzą­cych na tych samych nud­nych zaję­ci­ach co na całym świecie (nikt nie pokazu­je wstępu do statysty­ki czy zajęć ze sfrag­isty­ki — co ciekawe nikt nie pokazu­je nic innego tylko stu­diowanie prawa, medy­cyny i innych pasjonu­ją­cych nauk). Tym­cza­sem zwierz pode­jrze­wa że stu­dia to zawsze jed­nak tylko stu­dia. Jeśli nie masz zna­jo­moś­ci trud­no ci będzie dostać się i prz­er­wać na uczel­ni­ach które żyją z datków swoich absol­wen­tów — zwłaszcza tych znanych. Trady­c­ja i przy­wiązanie do oby­cza­ju które tak strasznie kusi kul­turę pop­u­larną i wielu młodych ludzi na całym świecie to po pros­tu pró­ba ukrycia prostego fak­tu — uczel­nie amerykańskie nie są równie stare co Europe­jskie. Co tam wielkie uczel­nie zachodu — nawet UJ jest starszy nie tyle od uczel­ni amerykańs­kich co od samego państ­wa czy z Europe­jskiej per­spek­ty­wy kon­ty­nen­tu. No tak powiecie ale mar­ka to jed­nak nie tylko zma­sowany pop­kul­tur­al­ny przekaz ale i realne wyni­ki naukowe. Zwierz wie. To świetne uczel­nie. Ale nie ukry­wa­jmy są to też niesamowicie bogate uczel­nie na które ciągną najz­dol­niejsi z całego świa­ta- no z takich to trud­no nie uczynić śmi­etan­ki naukowego świa­ta. Zas­tanaw­ia­cie się zapewne dlaczego zwierz o tym pisze. otóż przyszło zwier­zowi do głowy że to jed­na z tych rzeczy która psu­je ludziom w głowach. Zwierz spotkał nie jed­ną młodą osobę która marzyła by stu­diować właśnie na takiej uczel­ni ( koniecznie w stanach) — tym­cza­sem są one dla nas nie dostęp­ne co więcej zwierz zaczy­na mieć wąt­pli­woś­ci czy warto się tak strasznie starać. Bo w ostate­cznym rozra­chunku zosta­je się z dyplomem. A to na każdym kon­ty­nen­cie zaled­wie ( lub aż!) kawałek papieru.