Na początku było… dziwnie czyli garść ciekawostek o aktorskich początkach

Hej

Zwierz widzi­ał wczo­raj Czarown­icę (recen­z­ja jutro), w jed­nej ze scen do  bohater­ki granej przez Angelinę Jolie ufnie pod­chodzi mała dziew­czyn­ka. Dziew­czyn­ka ma uśmiech na ustach i w ogóle niczego się nie boi. I trud­no, żeby się bała sko­ro gra ją Vivi­enne Jolie-Pitt czyli córecz­ka aktor­ki. Obsad­zono ją nie tyle ze wzglę­du na panu­ją­cy w świecie fil­mowym nepo­tyzm ale dlat­ego, że to było jedyne dziecko jakie znaleźli które nie bało się Angeliny Jolie w mak­i­jażu. Gdy­by więc mała Vivi­enne po podrośnię­ciu postanow­iła iść w aktorskie śla­dy rodz­iców — ma już za sobą pier­wszy film. A sko­ro o młodoś­ci i dziecińst­wie mowa to cofni­jmy się w cza­sie i przyjrzyjmy się jak zaczy­nali aktorzy. Od tych którzy zaczęli od filmów znanych przez człowieka w tak­sów­ce i aktorów którym jakoś zupełnie przez lata zapom­ni­ano, że zaczy­nali jako dzieci — garść zupełnie nieprzy­dat­nych infor­ma­cji w prezen­cie dla was od zwierza na dzień dziecka.

Dziś będzie o rolach niewiel­kich i wiel­kich zaskaku­ją­cych i znanych ale przede wszys­tkim pierwszych

Zaczni­jmy od tego, że jeśli oglą­da się wszys­tkie filmy jakiegoś akto­ra trze­ba być bard­zo wiernym sobie — dlat­ego zwierz doskonale wie w której z początkowych scen Ryd­wanów Ognia jed­nym z trzech prze­chodzą­cych w tle tła stu­den­tów jest Ken­neth Branagh.

Cza­sem nie chodzi nawet o wielkość jed­nej z pier­wszych ról ale o pewien uśmiech losu — na przykład taka Jen­nifer Lawrence pojaw­ia­ją­ca się w pią­tym sezonie MOn­ka jako maskot­ka jed­nej z drużyn w stro­ju pumy. Pewnie dziś reżyser tego odcin­ka trochę sobie plu­je w brodę że nie wyko­rzys­tał bardziej fak­tu, że miał na planie taką śliczną i zdol­ną aktorkę.

Jak łat­wo zapom­nieć, że aktorzy zaczy­nali jako dzieci — kto pamię­ta np. że Jake Gyl­len­hall pojaw­ił się w filmie Suł­tani West­er­nu gra­ją­cy syna Bil­la Crys­ta­la. Jeśli kogoś zas­tanaw­ia skąd wzięła się taka wczes­na rola akto­ra to zwierz przy­pom­i­na, że jest on z bard­zo fil­mowej rodziny a dzieci­a­ki z takich rodzin wcześniej czy później i tak trafi­a­ją na plan. Choć rzad­ko zdarza się by potem kari­era układała im się tak dobrze.

Nie jest chy­ba dla niko­go nowoś­cią, ze Jack Glee­son który w Grze o Tron gra paskud­nego Jof­freya zade­bi­u­tował sto­sunkowo niedawno. Dokład­niej w Bat­manie gdzie zagrał chłop­ca który z podzi­wem spoglą­da na Bat­mana. Jak widać coś niedo­brego stało się z tym sym­pa­ty­cznym dzieci­akiem w drodze do Wes­t­eros. Może Bat­man powinien prze­myśleć jaki wpływ ma na dzieci

Choć nie jest to debi­ut to jed­nak tego typu mała rola powin­na ogrzać serce każdego fana. Otóż na początku swo­jej kari­ery w jed­nym z odcinków Buffy Pos­tra­chu Wam­pirów w porusza­jącej roli “Koszykarza z numerem 10” pojaw­ił się Ben Affleck. prze­grał tym samym w niekończącej się rywal­iza­cji z Mat­tem Damonem który pojaw­ił się dosłown­ie na mgnie­nie oka w Mysitic Piz­za na dłu­go przed tym aż zaczęła się dla niego właś­ci­wa kari­era aktorska.

Wspom­ni­ana w zapowiada­ją­cym tekst akapicie Angeli­na Jolie powin­na wiedzieć czym może się skończyć przyprowadzanie dzieci na plan. W końcu sama zaczęła swo­ją kari­erę fil­mową gra­jąc a jakże u boku swo­jego ojca w filmie Look­ing to Get out. Co jest zaskaku­jące przy­na­jm­niej dla zwierza — to jak bard­zo w sum­ie podob­na jest do siebie aktor­ka jako kilkulet­nie dziecko — wyraźnie tak rozpoz­nawal­ny typ urody to coś co ma się od zawsze.

Ter­az zwierz poda kole­jny doskonale znany przykład ale pode­prze go infor­ma­cją może nie dla wszys­t­kich znaną i jakoś wyjdzie  z twarzą. Jak wszyscy wiemy John­ny Depp rozpoczął swo­ją kari­erę od porusza­jącej roli w Kosz­marze Uli­cy wiązów w której zja­da go łóżko. nie wszyscy mogą zaczy­nać od Szek­spi­ra więc to spoko­jnie moż­na mu darować. Czego sporo osób nie wie to fakt, że co praw­da przyszedł na cast­ing do roli ale po to by poto­warzyszyć stara­jące­mu się o zatrud­nie­nie koledze. Najwyraźniej coś poszło nie tak. Nato­mi­ast sko­ro przy wczes­nych rolach jesteśmy — zwierz obe­jrzał kiedyś całe 21 Jump Street i jakież było jego zdzi­wie­nie gdy w jed­nym odcinku zagrał Brad Pitt i John­ny Depp dziś praw­ie niko­go na taki cast­ing nie było­by stać.

Gdy­by ktoś zapy­tał was jaka jest pier­wsza rola Daniela Rad­cliffe pewnie sporo rzu­ciło­by się twierdz­ić, że Har­ry Pot­ter — nic bardziej błęd­nego młody aktor pojaw­ił się już wcześniej w telewiz­yjnej adap­tacji Davi­da Cop­per­fiel­da. I nie było­by w tym fak­cie nic porusza­jącego gdy­by nie fakt, ze w tej samej ekraniza­cji zagrała też Mag­gie Smith która — kiedy przyszło co do czego przy wybiera­niu Har­rego Pot­tera bard­zo pole­cała zatrud­nie­nie Rad­clif­fa. Listy dziękczynne moż­na przesyłać pod wskazany adres.

Granie bied­nych sierot zawsze było konikiem Daniela Radcliffe’a

Jen­nifer Anis­ton nie musi wsty­dz­ić się swo­jej pier­wszej wielkiej roli. Lep­rechun to jeden z tych kul­towych hor­rorów które są przez widzów kochane bo takie złe że aż dobre. Co więcej — mimo, że bohaterkę Anis­ton czekał nieciekawy los to sam film — o czym część osób zapom­i­na — doskonale na siebie zaro­bił (chy­ba jakieś 9 mil­ionów dolarów do 900 tys. które poszły na wypro­dukowanie). Poza tym Jen­nifer grała tam jeszcze ze swoim starym nosem i wcale jej brzy­d­ko z nim nie było.

Owen Wil­son to jeden z najbardziej mar­nu­ją­cych sie aktorów w Hol­ly­wood — przy­ciśnię­ty przez reży­sera gra całkiem dobrze ale jeśli nikt nie stoi mu nad glową to nieste­ty filmy z jego udzi­ałem są żenu­jące. Mało kto pamię­ta, że Wil­son ma na kon­cie nom­i­nac­je do Oscara za Genial­ny Klan, jeszcze mniej osób pamię­ta że zarówno Owen Wil­son jak i jego brat Luke zaczęli swo­ją fil­mową kari­erę w debi­u­tanckim filmie mało znanego reży­sera — film nazy­wał się Bot­tle Rock­et a mało znany reżyser Wes Anderson.

Wszyscy wiedzą, że Leonar­do DiCaprio jest jed­nym z tych rzad­kich przy­pad­ków dziecięcej gwiazdy która nie skończyła gra­jąc małe role, albo odd­ala­jąc się w straszny świat uży­wek i robionych przez policję fotografii. DiCaprio zaczął grać bard­zo wcześnie i być może dlat­ego wciąż jest sfrus­trowany brakiem najważniejszej z nagród sko­ro minęło już tyle lat od nom­i­nację za rolę w co gryzie Gilber­ta Grape’a. nie mniej pier­wszą rolą DiCaprio była ta w Crit­ter­sach 3 Powiedzmy sobie szcz­erze — praw­ie wszys­tko, co ma numer 3 i było krę­cone na początku lat 90 każe wąt­pić w poziom filmu.

Mały Leo dowiedzi­ał się ile jeszcze przyjdzie mu czekać na Oscara

A właśnie sko­ro już zaczy­nać — jed­ną z ról odrzu­conych przez DiCaprio była rola Aarona — chłopa­ka oskarżonego o morder­st­wo w Lęku Pier­wot­nym. DiCaprio roli nie przyjął więc do castin­gu staw­iło się około 2 tys. młodych aktorów. Rolę dostał niko­mu nie znany debi­u­tant Edward Nor­ton. Prawdę powiedzi­awszy kiedy słucha się w komen­tarzy jaki wpływ miał Nor­ton na ostate­czny ksz­tałt swo­jej postaci a także na prze­bieg kilku scen (nieste­ty tych na końcu więc zwierz nie może wam powiedzieć więcej by nie psuć zabawy) to aż trud­no uwierzyć że był to aktor debi­u­tu­ją­cy na wielkim ekranie.

Niekiedy moż­na odnieść wraże­nie, że niek­tóre filmy pow­sta­ją tylko po to by ktoś mógł je potem umieś­cić na liś­cie jako debi­ut przed kamerą. Zdaniem zwierza z całą pewnoś­cią takim filmem jest Herkules w Nowym Jorku. Film  tak zły, że zwierz niedawno go oglą­da­jąc nie mógł uwierzyć że ktokol­wiek go naprawdę nakrę­cił. No ale dzię­ki temu Arnold Schwarzeneg­ger (wys­tępu­ją­cy jeszcze jako Arnold Strong) mógł się przekon­ać, że aktorstwo, a przy­na­jm­niej stanie przed kamerą to zaję­cie w sam raz dla niego.

Pomyśl­cie — debi­u­tu­je­cie w filmie, idziecie na pre­mierę, siada­cie  na sali i… okazu­je się, że zostal­iś­cie z fil­mu wycię­ci. To przy­darzyło się Rober­towi Pat­ti­sonowi którego wys­tęp w Van­i­ty Fair po pros­tu wycię­to — grał tam syna głównej bohater­ki którą z kolei grała Reese Win­ter­spoon. Być może Pat­tin­son powinien się cieszyć że tak okrut­nie potrak­towano jego pier­wszy wys­tęp przed kamerą — dzię­ki temu kiedy jed­ną sagę dla nas­to­latek później zagra kochanka bohater­ki granej przez Win­ter­spoon tylko ludzie posi­ada­ją­cy zbęd­ną wiedzę na tem­at fil­mu będą czuli się dość niezręcznie.

  To musi być przykre — przy­chodzisz na pre­mierę i okazu­je się że nie ma cię w swoim debi­u­tanckim filmie

Robert Downy Jr to jeden z tych aktorów którzy zwró­cili na siebie uwagę bard­zo wcześnie i potem właś­ci­wie przez całą kari­erę przy­pom­i­nano ich wczesne role. Ale jeśli jest coś co prowadzą­cy talk show uwiel­bi­a­ją wycią­gać to niewiel­ki klip z nieza­leżnego fil­mu ojca Downeya w którym gra led­wie pię­ci­o­let­ni wów­czas aktor, zada­ją­cy dorosłym dość kłopotli­we pyta­nia. Film nosi tytuł Pond i pewnie nikt by go dziś nie oglą­dał gdy­by właśnie nie małe wielkook­ie przeu­rocze dziecko. Co ciekawe sporo uroku Downey­owi Jr mimo upły­wu lat jeszcze zostało.

Sporo osób zapom­i­na że nasz pier­wszy Hob­bit czyli Eli­jach Wood był aktorem dziecię­cym — i to nie byle jakim — grał np. z Macaulay Culkinem w filmie Synalek w lat­ach kiedy to Culkin był wielkim aktorem. Ale Eli­jach zade­bi­u­tował w powro­cie do przyszłoś­ci II mając lat led­wie osiem. I mimo, że sporo lat upłynęło to nadal jak się na niego patrzy ma się wraże­nie że nie zmienił się aż tak bard­zo. Cóż pewnie moc pierś­cienia. A sko­ro w ogóle przy Eli­jachu jesteśmy to jako doświad­c­zony młodociany aktor grał on w filmie North z kom­plet­ną debi­u­tan­tką. Lat dziew­czę miało kil­ka ale nadal może się chwal­ić że grał ze Scar­lett Johansson.

Zwierz uwiel­bia wyreży­serowany przez Bil­la Mur­raya film Łatwy Szmal. Zwierz widzi­ał go więcej  niż jeden raz ale potrze­ba było sporo cza­su by zwierz dostrzegł, że niewielką rolę tak­sówkarza gra tam nikt inny tylko Toby Schalub czyli telewiz­yjny Monk. Nie jest to co praw­da pier­wsza rola akto­ra, ale to typowy przykład na to, jak pier­wszy polic­jant po lewej, czy taxi dri­ver sta­je się nagle kimś abso­lut­nie dla widza rozpoznawalnym.

Jeśli mówimy o pier­wszych rolach to zwierza zawsze baw­ią zestaw­ienia w których Kirsten Dun­st jest wymieni­ana jako debi­u­tan­t­ka w Wywiadzie z Wam­pirem — nikt by chy­ba do tak wyma­ga­jącej roli nie zatrud­nił dziec­ka które nigdy wcześniej nie grał na ekranie. Dun­st pojaw­iła się wcześniej np. w Fajer­w­erkach Próżnoś­ci — tak bard­zo nieu­danym filmie, że wszyscy chcą o nim zapom­nieć. Także Drew Bar­ry­more, która w wieku pię­ciu lat zagrała w E.T wcale w tym sławnym filmie (wyreży­serowanym zresztą przez jej ojca chrzest­nego) nie zaczęła bo pojaw­iła si wcześniej min. w filmie Odmi­enne Stany Świadomości.

No zobacz­cie jaki słod­ki był mały Downey Jr

Każdy chci­ał­by zaczy­nać od ról wiel­kich i ważnych. Cza­sem moż­na jed­nak utknąć w rolach niewiel­kich i nużą­cych. Har­ri­son Ford debi­u­tował jako posłaniec przynoszą­cy wiado­mość — i choć w odpowied­nim uni­formie prezen­tował się bard­zo dobrze to potem przez dłuższy czas nikt nie pro­ponował mu żad­nych więk­szych ról. Dzię­ki Bogu w końcu dostrzeżono, że to nie wina For­da że w więk­szoś­ci filmów nie ma statków kos­micznych i Wookie.

Jeśli mówimy o wczes­nych deb­itach to trze­ba się naprawdę postarać by pobić Sofię Cop­polę. Aktor­ka i reży­ser­ka która miała zagrać córkę Michela Cor­leone w trze­ciej odsłonie his­torii mafi­jnego bossa w pier­wszym Ojcu Chrzest­nym grała rolę moż­na powiedzieć kluc­zową — była bowiem dzieck­iem podawanym do chrz­tu w tej koń­cowej sce­nie fil­mu. No bardziej spek­taku­larnie chy­ba kari­ery zacząć się nie da.

Aktorzy którzy debi­u­tu­ją poza Ameryką mogą bez trudu ukryć swo­je wcześniejsze filmy. Ale także mogą po pros­tu się nimi za bard­zo nie chwal­ić. Choć Alek­sander Skars­gard nigdy nie ukry­wał, ze gry­wał w fil­mach jako dziecko to jed­nak pewnie wielu zachod­nich widzów będzie zaskoc­zonych wiedząc że Szwed grał już jako ośmi­o­latek ( jego debi­ut to film Ake i jego świat gdzie grał przy­ja­ciela głównego bohat­era). Taki wczes­ny debi­ut nie powinien dzi­wić bo w filmie grał też ojciec Alek­san­dra Stel­lan. Co ciekawe sam aktor po epi­zodzie w młodoś­ci porzu­cił na pewien czas granie. Na całe szczęś­cie jed­nak do zawodu dziedz­ic­zonego powrócił.

Chy­ba marze­niem każdego akto­ra było­by żeby jego fil­mowy debi­ut był dobrym filmem. Tak było w przy­pad­ku Col­i­na Firtha i ekraniza­cji sztu­ki Anoth­er Coun­try. Każdy kto zna zwierza wie, że ten jest zafas­cynowany fak­tem, że na sce­nie w tej sztuce grało tylu dobrych ang­iel­s­kich aktorów w tak krótkim cza­sie. Stąd też nie było pewne którą obsadę wybiorą do fil­mu. Firthowi przy­padła rola za którą nagrodę w teatrze dostał Branagh ale chy­ba wszyscy cieszyli się ze swoich decyzji a fil­mowi chy­ba wyszło to na dobre. No i Col­in Firth który miał potem gorszy moment w kari­erze pewnie zawsze mógł się pocieszać że przy­na­jm­niej zaczął kari­erę od bard­zo dobrego filmu.

Zresztą cza­sem moż­na chcieć zapom­nieć, że nasz debi­ut nie był taki fajny — czyż nie lep­iej brz­mi rozpoczy­nanie fil­mo­grafii Gwyneth Pla­trow od roli Wendy w Hooku Spiel­ber­ga niż film z Johnem Tra­voltą w którym Tra­vol­ta jako nauczy­ciel muzy­ki wprowadza nową jakość do życia uczniów z popraw­cza­ka. No właśnie ;)

Zapewne intere­su­ją was trochę debi­u­ty aktorów którzy są ter­az na top­ie. Weźmy takiego Fass­ben­dera. Zade­bi­u­tował on (zan­im pojaw­ił się w kom­panii braci gdzie grali dosłown­ie wszyscy) w seri­alu Hearts and Bones. Przez trzy odcinku grał bohat­era imie­niem Her­mann. I nie było­by w tej cieka­wostce nic porusza­jącego gdy­by nie sporo osób przy­pom­ni­ało sobie o tej roli za sprawą Amandy Abbing­ton, która gra­jąc w tym samym seri­alu odkryła że istot­nie miała z Fass­ben­derem jakieś sce­ny. Jak miło odkryć że człowiek tak wcześnie otarł się o akto­ra o którym potem będzie głośno.

Dobra to tyle na dziś. Zwierz może jeszcze podrzu­ci stwierdze­nie, że jeśli szuka­cie pier­wszej pro­dukcji jakiegoś bry­tyjskiego akto­ra zawsze sprawdź­cie czy nie grał w casu­al­i­ty — serio to niemal obow­iązek — na samym początku kari­ery pojaw­ili się tam min. Orlan­do Bloom czy Mar­tin Free­man. To niemal jak kom­pa­nia braci dla tych którzy nie gra­ją żołnierzy w cza­sie drugiej wojny świa­towej.  Zwierz sprawdz­ił swój pier­wszy wpis z cieka­wostka­mi z okazji Dnia Dziec­ka i było ich mniej więcej tyle samo. Pamię­ta­j­cie te wpisy nie mają na celu nic innego niż tylko zaśmiecić wasz mózg zupełnie nie potrzeb­ny­mi infor­ma­c­ja­mi które z jakiegoś powodu mogą się wam wydać zabawne. I jak zwyk­le z okazji Dnia dziec­ka zwierz chci­ał wam przy­pom­nieć, że wszyscy tylko uda­je­my że jesteśmy dorośli a tak naprawdę nikt nie ma poję­cia jak właś­ci­wie dokład­nie należy się zachowywać. Dlat­ego nie należy się bać przyz­nawać od cza­su do cza­su do najlep­szych cech lat dziecin­nych czyli cieka­woś­ci świa­ta, niepewnoś­ci swego i szuka­nia wspar­cia u tych którzy zda­ją się wiedzieć lep­iej. O dzi­wo niek­tórzy uzna­ją to za najlep­szy przepis na bycie dobrym dorosłym. I pamię­ta­j­cie jesteś­cie win­ni samym sobie jako dzieciom by dobrze wyko­rzysty­wać przy­wile­je dorosłoś­ci których sami sobie tak zaz­droś­cil­iś­cie. Nigdy nie jesteś­cie dzieć­mi bardziej niż wtedy kiedy sami decy­du­je­cie o której wiec­zorem zga­si­cie światło.

Ps: Jutro recen­z­ja Mal­e­fi­cient którą zwier­zowi naresz­cie udało się obejrzeć.

PS2: Zwierz robił sobie powtórkę Filth i jeśli jeszcze tego na blogu wyraźnie nie napisał to pisze to ter­az — koniecznie obe­jrzyj­cie ten film, jest niesamowicie obra­zobur­czy ale porusza­ją­cy i doskonały.