Home Ogólnie Inni towarzysze czyli zwierz o Jimmy’s Hall

Inni towarzysze czyli zwierz o Jimmy’s Hall

autor Zwierz
Inni towarzysze czyli zwierz o Jimmy’s Hall

Zwierz postanow­ił trochę zmienić zasady związane z recen­zowany­mi fil­ma­mi. Kiedyś zwierz trzy­mał się zasady że recen­zu­je tylko co w kinach. Ter­az jed­nak myśli, że nieco częś­ciej będzie pisał o nowych fil­mach które pojaw­ia­ją się na DVD tak jak o Klu­bie Jimmy’ego

Jimmys_Hall_MASTER_STILLS_259__c__Sixteen_Films-0-2000-0-1125-crop

Loach krę­ci film o Irlandz­kich komu­nistach. I to jest niesamowite oglą­dać sobie pro­dukcję krę­coną z per­spek­ty­wy zupełnie innych doświadczeń

Zwierz o najnowszym filmie Kena Loacha dowiedzi­ał się w cza­sie trwa­nia poprzed­niego fes­ti­walu w Cannes. Klub Jimmy’ego to dru­ga część Irlandzkiej try­logii reży­sera – roz­gry­wa­ją­ca się równo dziesięć lat po wydarzeni­ach z Wia­tru Buszu­jącego w jęczmie­niu.  Tym razem Loach spoglą­da na napię­cia poli­ty­czne i społeczne przez pryz­mat życia Jame­sa Gral­tona – lokalnego komu­nisty­cznego dzi­ałacza prowadzącego społeczny klub dla mieszkańców okolicznych wiosek. Oczy­wiś­cie w lat­ach 30 nic nie jest proste – żeby potańczyć jazz, poroz­maw­iać o poezji czy nauczyć się rysować, trze­ba stoczyć walkę z koś­ciołem katolickim, lokalny­mi orga­ni­za­c­ja­mi o nacjon­al­isty­cznym zacię­ciu i ludź­mi boją­cy­mi się zmi­any. Co więcej właśnie wieją wia­try his­torii – stra­j­ki, eksmis­je, i ros­nące wśród ludzi niezad­owole­nie (po kryzysie w Ameryce do Irlandii nie dociera już tyle pieniędzy od krewnych co kiedyś).

jimmyshall620350

W sum­ie pytanie w filmie jest proste — jesteś za postępem czy prze­ciw. Choć w sum­ie gramo­fon to nawet ksiądz sobie kupi

Loach – co nie dzi­wi – ani przez chwilę nie kry­je gdzie w tym sporze – starego z nowym leży jego serce. Tytułowy Klub Jim­mego to miejsce niemal idyl­liczne – obok zabawy i rados­nych tańców, widz­imy mieszkańców wios­ki anal­izu­ją­cych poezję Yeat­sa, chłopców uczą­cych się bok­sować, lekc­je rysunku. Wszys­tko za dar­mo, dla wszys­t­kich którzy chcą się uczyć, posz­erzać swo­je hory­zon­ty. Wszelkie zys­ki idą na wyposaże­nie klubu, ludzie dzielą się wiedzą. Miejsce przy­cią­ga i młodych i strych zaś nasi społeczni­cy to ludzie dobrzy, cier­pli­wi i otwar­ci. Z drugiej strony mamy koś­ciół – choć reżyser jed­noz­nacznie sprze­ci­wia się sposobowi myśle­nia koś­cioła to jed­nak nie idzie w takie najprost­sze potępi­e­nie. Choć mamy w filmie – pewnie przy­wołu­jącą wspom­nienia nie jed­nego pol­skiego widza scenę w której ksiądz czy­ta z ambony kto powinien się wsty­dz­ić, to jed­nak obraz wcale nie jest tak bard­zo jed­noz­naczny.  Ojciec Sheri­dan – to człowiek stanow­czy, pewny swoich racji i opowiada­ją­cy się za taką wiz­ją świa­ta i kra­ju w którym koś­ciół pełni nadrzęd­ną rolę. Jed­nocześnie jed­nak widać, że nie jest głupi – potrafi dostrzec w swoim opo­nen­cie człowieka który jest wierny swoim przeko­nan­iom i nie boi się za nie ponieść ofi­arę.  Dlat­ego jest doskon­ały part­nerem do roz­mowy dla Jame­sa – jed­na z ich scen jest doskon­ała – gdy próbu­ją się wza­jem­nie przekon­ać kto wie lep­iej czego potrze­bu­je społeczność. Loach wprowadza też postać Ojca Sea­musa – to młody ksiądz który na sprawę potępi­a­nia klubu patrzy nieco inaczej – dla niego dzi­ała­nia koś­cioła są niebez­pieczne bo zniechę­ca­ją ludzi do wiary i odcią­ga­ją od koś­cioła. Nie jest on rzecznikiem zmi­any (choć słusznie zauważa w chwili gniewu że wielu potępi­a­ją­cych zmi­anę pewnie by i Jezusa potępiło) ale ugody, spoko­ju, rozwa­gi. Tu z kolei Jim­my zauważa że woli ludzi bardziej w swoich poglą­dach stanow­czych a nie miękko układa­ją­cych się ze wszystkimi.

Jimmys-Hall-3-e1403602626674

Postać księdza na całe szczęś­cie jest nieco bardziej skom­p­likowana. Co ciekawe mu też przy­padło przy­pom­nie­nie bohaterowi, że choć jego idee są szla­chetne to jed­nak powinien pamię­tać o Stal­in­ie (mamy lata 30 więc wspom­ni też głód na Ukrainie)

Kon­flikt z koś­ciołem teo­re­ty­cznie stanowi główną oś fil­mu ale tak naprawdę – jest to kon­flikt z państ­wem. Państ­wem, które jed­nak nie speł­nia oczeki­wań swoich oby­wa­teli. To ciekawe spo­jrzeć na film – nakrę­cony w ostat­nich lat­ach – gdzie komu­niś­ci są dobrzy (o zbrod­ni­ach Stali­na i głodzie na Ukrainie wspom­i­na tu co ciekawe ksiądz) i pokazani jako ludzie bal­an­su­ją­cy na grani­cy świę­toś­ci. Nie zrozum­cie zwierza źle – takie pode­jś­cie do komu­niz­mu jakie prezen­tu­ją nasi bohaterowie rzeczy­wiś­cie spraw­ia, że sce­ny ze wspól­nej świ­etl­i­cy oglą­da się z uśmiechem. Och jakże pięk­na jest ta wiz­ja wspól­nej społecznej pra­cy, wspól­nego dzie­le­nia się wiedzą (chęć edukowa­nia się niższych warstw też jest ważnym ele­mentem fil­mu) i życia z radoś­cią w ser­cu. To wiz­ja nie skażona tym co z haseł, pomysłów i poglądów zro­biono potem – kiedy były wyko­rzysty­wane w sys­temach nie mają­cych z komu­nizmem wiele wspól­nego. Oczy­wiś­cie widz z Europy zachod­niej spoglą­da na ten film inaczej niż widz pol­s­ki. Ale i wid­zowi pol­skiemu dobrze zro­bi kiedy rzu­ci okiem na film nakrę­cony bez pewnego obciąże­nia his­to­rycznego. Moż­na zobaczyć jak ludzie zupełnie inaczej postrze­ga­ją pewne idee i jak inaczej brzmią bohaterowie mówią­cy do siebie towarzyszu.

Jimmys Hall

Cała his­to­ria roz­gry­wa się z uwzględ­nie­niem także szer­szych ruchów społecznych i kon­flik­tów wychodzą­cych poza lokalny klub. Sporo miejs­ca poświę­ca się niele­gal­nym eksmisjom. Ponown­ie coś co pewnie nie jed­ne­mu wid­zowi sko­jarzy się ze współczeny­mi problemami

Zwierz musi jed­nak przyz­nać, że to jest film krę­cony tak z sercem po jed­nej stron­ie że cza­sem aż zęby bolą. Ksiądz potępia z ambony chodze­nie na potańców­ki – w następ­nej sce­nie ojciec bije do krwi córkę (choć aku­rat uważam że to dobra sce­na by pokazać, że wszys­tko co mówi się w koś­ciele ma swo­je kon­sek­wenc­je w życiu pry­wat­nym mieszkańców okolicznych wiosek), widz­imy radośnie tańczącą irlandzkie tańce małą dziew­czynkę? Wiado­mo że zaraz zaczną strze­lać. Jest przeu­rocza lekc­ja tań­ca czy śpiewu na której nic zdrożnego się nie dzieje – wpad­nie polic­ja. To są ele­men­ty które strasznie kłu­ją w oczy – podob­nie jak stras­zli­wie sen­ty­men­tal­na ostat­nia sce­na wzię­ta jak­by z filmów Hall­marku a nie z fil­mu tak dobrego reży­sera. Zwierz przyz­na szcz­erze, że w pewnym momen­cie oglą­da­jąc film miał takie poczu­cie, że nieste­ty jeśli reżyser niczym go nie zaskoczy to cała his­to­ria – choć w sum­ie nakrę­cona z sercem – trafi na półkę tych filmów, przy których bard­zo dobrze rozu­mie się intenc­je reży­sera ale wszys­tko jest zde­cy­dowanie zbyt łopa­to­log­iczne by nas poruszyć.

jimmys-hall-cannes-2014-6

Powiedzmy sobie szcz­erze, nie jest to najbardziej sub­tel­ny film jaki kiedykol­wiek nakrę­cono. Niekiedy jest wręcz boleśnie czarno biały

Loach jed­nak potrafi zaskoczyć. Co ciekawe w sce­nach które koniecznie mają coś wspól­nego z głównym kon­flik­tem. Nasz główny bohater James – powraca­jąc po lat­ach emi­gracji do rodzin­nej wios­ki musi się pogodz­ić z tym, że jego ukochana sprzed lat Oon­agh, ma męża i dzieci. To, że bohaterowie mimo lat rozłą­ki się kocha­ją nie jest dla widza żad­nym zaskocze­niem. Ale Loach roz­gry­wa wątek sub­tel­nie – dając właś­ci­wie bohaterom jed­ną – nieco z innego fil­mu – scenę samot­nego wspól­nego tań­ca. Ileż jest w tej sce­nie emocji – od pożą­da­nia, przez miłość, po poczu­cie winy. Loach roz­gry­wa nam piękne trag­iczne (bo niespełnione uczu­cie) w dwóch sce­nach fil­mu – oby­wa się bez roman­su (dobrzy komu­niś­ci nie roman­su­ją) ba! nawet bez pocałunku. A jed­nak czu­je­my emoc­je bohaterów i kiedy mówią o zła­manym ser­cu to doskonale wiemy co czu­ją. Zaskaku­jące znaleźć ten wątek wśród poli­ty­cznych i his­to­rycznych rozra­chunków.  Drugim ele­mentem który zaskaku­je – czy może inaczej – doda­je fil­mowi lekkoś­ci jest poczu­cie humoru reży­sera. Pod koniec fil­mu mamy doskon­ałą scenę z matką bohat­era i policją – kto się nie uśmiech­nie ma serce z kamienia.

sec_bg

Gdzieś tak w połowie tych ide­o­log­iczno, poli­ty­cznych roz­gry­wek jest sce­na jak z innego fil­mu. Bard­zo zresztą dobra

Wypadło­by powiedzieć parę słów o aktorach. Zwierz przyz­na szcz­erze, że słabo zna Irlandz­kich aktorów. To znaczy tych którzy jak obec­ny w filmie Anderw Scott wybrali brawurową kari­erę w Wielkiej Bry­tanii zwierz kojarzy – ale tych którzy są znani w lokalnej kine­matografii, zwierz rozpoz­na­je znacznie gorzej. Ale tu właś­ci­wie koniec zas­trzeżeń bo film jest doskonale obsad­zony. Gra­ją­cy główną rolę Bar­ry Ward, jest odpowied­nio sym­pa­ty­czny i charyz­maty­czny byśmy bez trudu zrozu­mieli dlaczego bohater cieszy się pop­u­larnoś­cią w okol­i­cy. Poza tym aktor ma jed­ną – bard­zo przy­dat­ną w tym zawodzie cechę. Na filmie jest bez porów­na­nia przys­to­jniejszy niż na jakimkol­wiek pro­mu­ją­cym pro­dukcję zdję­ciu. Taki rodzaj foto­genicznoś­ci marzy się niejed­ne­mu aktorowi. Zwier­zowi podobała się też Simone Kir­by w roli Oon­agh bo przede wszys­tkim nie wyglą­dała jak wyg­nana na Irlandzką wieś mod­el­ka, a poza tym widać deter­mi­nację i inteligencję jej postaci. Doskon­ały jest Jim Nor­ton w roli ojca Sheri­dana – nie jest łat­wo zagrać taką postać by nie wypadła ona zupełnie jed­noz­nacznie w oczach widzów. Nieco mniej ma do gra­nia w filmie Andrew Scott ale w jego przy­pad­ku nawet jed­na sce­na potrafi robić duże wraże­nie na widzu.  Zwier­zowi jed­nak najbardziej podobała się aktor­ka gra­ją­ca matkę głównego bohat­era. Zwierz dawno nie widzi­ał tak doskonale pokazanej na ekranie starszej zrównoważonej i życ­zli­wiej kobi­ety. Miał wraże­nie jak­by widzi­ał prawdzi­wą osobę a nie aktorkę.

Jimmys_Hall_MASTER_STILLS_036__c__Sixteen_Films-0-2000-0-1125-crop

Aktor w głównej roli jest doskonale obsad­zony bo jakoś od razu rozu­miemy, dlaczego ludzie mu ufa­ją i trak­tu­ją jako nat­u­ral­nego przywódcę

Co ciekawe w Polsce film – zwłaszcza biorąc pod uwagę okład­kę – próbu­je się troszkę sprzedać jako pro­dukcję o tańcu, i tym kon­flik­cie – radość i taniec kon­tra katolic­ka moral­ność i umartwian­ie się. Oczy­wiś­cie sa tam te wąt­ki ale naj­ciekawsze jest to co doty­czy wszys­t­kich bohaterów – poczu­cie niespraw­iedli­woś­ci. To jest motyw prze­wod­ni fil­mu – wychodzą­cy daleko poza ten jeden spór a nawet poza jed­ną sytu­ację his­to­ryczną.  Loach  wyraźnie nie jest w stanie tego braku spraw­iedli­woś­ci, równoś­ci – zwykłej przyz­woitoś­ci znieść. To jest w filmie bard­zo wyraźne – i nie doty­czy tylko relacji z państ­wem czy koś­ciołem. Ale także relacji między posi­ada­ją­cy­mi a nie upraw­ia­ją­cy­mi ziemię, między rodzi­ca­mi a dzieć­mi, między ludź­mi o różnych poglą­dach. Nawet fakt że Jim­my nie może być z kobi­etą którą kocha dopisu­je się do tej litanii niespraw­iedli­woś­ci – zarówno ludz­kich jak i życiowych. Co więcej Loach widzi taką prostą alter­naty­wę – zami­ast niespraw­iedli­woś­ci, wspól­no­ta, zami­ast kon­flik­tu, nau­ka i radość, zami­ast pieniędzy, dziel­nie się wiedzą i cza­sem. Cóż kto by się nie dał por­wać tej wiz­ji – choć­by na krót­ki czas seansu.

Jimmys Hall

Lokalna eli­ta, jak to eli­ta, są czy alko­hol i sprze­ci­wia się zmianie.

Zwierz zas­tanaw­ia się jak Klub Jimmy’ego  przyję­to by w Polsce gdy­by miał naprawdę sze­roką dys­try­bucję. O ile kry­tyk miejs­ki może krę­cić nosem, to pewnie nie jeden mieszkaniec małej miejs­cowoś­ci, zobaczył­by tu lokalnego księdza, jego zwycza­je i pode­jś­cie do parafi­an. Jed­nocześnie, mimo braku podob­nych okolicznoś­ci his­to­rycznych, pewnie w niejed­nej miejs­cowoś­ci znalazł­by się taki Jim­my, który – może już pod nieco inny­mi hasła­mi- wda­je się w kon­flikt z koś­ciołem. Albo nawet nie z koś­ciołem ale z władzą. Dlat­ego zwierz ma wraże­nie, że cała his­to­ria – mimo, że opowiedziana miejs­ca­mi zbyt łopa­to­log­icznie i może nieco za bard­zo czarno biało, jest paradok­sal­nie całkiem współczes­na. Jed­nocześnie zwierz nie będzie bronił fil­mu jako dzieła fil­mowego. Loach  zdaniem zwierza popełnił tu sporo błędów. Ale jed­nocześnie – co charak­terysty­cznego u tego reży­sera – to film tak bard­zo nakrę­cony z sercem i z uczu­ciem – że wiele moż­na twór­cy wybaczyć. Zwierz uwiel­bia takie filmy które są szczere – a tu nie ma chy­ba ani odrobiny zakła­ma­nia. Oczy­wiś­cie – nie jest to najlep­szy film Loacha ale oglą­da się go bard­zo dobrze. Mimo wad.

Jimmys Hall dance Ken Loach film

Trze­ba przyz­nać że film wywołu­je uśmiech — głównie tam gdzie reżyser bard­zo sug­esty­wnie pokazu­je nam jak mogło­by być pięknie gdy­by ludzie mogli dzielić się wiedzą i radoś­cią bez poczu­cia winy

Zwierz wspom­ni­ał, że kupił film na DVD – nie był to wiel­ki koszt – zaled­wie 29 zł. Wydanie jest z książeczką, która zaw­iera dobry – i wiele wnoszą­cy do odbioru fil­mu wywiad z reży­serem. Całość nie prezen­tu­je się jakoś szczegól­nie znakomi­cie ale np. naresz­cie na grz­biecie jest tytuł więc jak postaw­icie film to wiecie co to za okład­ka. Zdaniem zwierza – warto sobie kupić na spółkę ze zna­jomy­mi – tyle co wyprawa do kina, a jeszcze pły­ta zostanie. Bo to na pewno dwie godziny, które nawet jeśli same w sobie nas nie poruszą to stanow­ią doskon­ały punkt wyjś­cia do dal­szej dyskusji.

Ps: Zwierz obe­jrzał film w ramach przedzi­wnego zada­nia jakie sobie postaw­ił – obe­jrzenia wszys­t­kich filmów pro­dukcji Film4 Pro­duc­tions. Na razie obe­jrzał 52.

Ps2: Co zwierz obiecał wam kiedyś napisać pozosta­je obiecane.

5 komentarzy
0

Powiązane wpisy

judi bola judi bola resmi terpercaya Slot Online Indonesia bdslot
slot
slot online
slot gacor
Situs sbobet resmi terpercaya. Daftar situs slot online gacor resmi terbaik. Agen situs judi bola resmi terpercaya. Situs idn poker online resmi. Agen situs idn poker online resmi terpercaya. Situs idn poker terpercaya.

Kunjungi Situs bandar bola online terpercaya dan terbesar se-Indonesia.

liga228 agen bola terbesar dan terpercaya yang menyediakan transaksi via deposit pulsa tanpa potongan.

situs idn poker terbesar di Indonesia.

List website idn poker terbaik. Daftar Nama Situs Judi Bola Resmi QQCuan
situs domino99 Indonesia https://probola.club/ Menyajikan live skor liga inggris
agen bola terpercaya bandar bola terbesar Slot online game slot terbaik agen slot online situs BandarQQ Online Agen judi bola terpercaya poker online