Hej
Na początku zwierz chce przeprosić za tytuł. Myślał nad nim chwilę i jakoś tak mu wyszło – sam nie jest przekonany czy należy nazywać modelki wieszakami na ubrania choć w sumie do tego sprowadza się ich rola. No ale do rzeczy – zwierz wie że w kulturze popularnej praktycznie nigdy nie ma kroku w tył. Jeśli w jednym roku coś jest duże w drugim będzie dwa razy większe. Jeśli aktorowi płaci się 20 mln dolarów za rolę za dekadę będzie dostawał 30. Jeśli filmy mają budżety 200 mln za kilka lat będą miały 500 ( nie mówię o Avatarze) i tak dalej. Z resztą nie chodzi tylko o kasę – ilość sprzedanych płyt, długość utrzymywania się piosenki na liście przebojów, ilość rozdawanych nagród – wszystko ma być większe, lepsze, droższe i bardziej glamour ( zwierz musi stwierdzić że lubi to słowo i nie ma pojęcia jak je przetłumaczyć na język ojczysty). Z resztą z ciuchami jest podobnie – niezwykle drogie marki kiedyś dostępne tylko dla nielicznych kupuje sobie co raz więcej osób co oznacza że powstają jeszcze droższe linie tych marek na które w sumie stać już tylko kilka osób. No ale co z tym wspólnego mają modelki? A no wydaje się że to jedyne zjawisko szeroko pojętej popkultury w której zamiast więcej mamy mniej. Pod koniec lat 80 i niemal przez całe 90 światem mody i urody rządziły supermodelki. Ich charakterystyka jest w sumie dość złożona. Po pierwsze świetnie prezentowały się na wybiegu pracując dla największych domów mody, po drugie umawiały się z aktorami, milionerami i muzykami towarzysząc im na wszystkich imprezach gdzie prezentowały się niekiedy piękniej niż na wybiegu, po trzecie ich kariery wybiegały nieco poza pokazywanie się w pięknych ciuchach – poza pozowaniem do zdjęć, wypuszczały własne linie perfum, grały w filmach i tak dalej. No i najważniejszy element – nawet ludzie nie mający zielonego pojęcia czym się różni spódnica od sukienki albo kim u diabła jest ten Chanel umieli je rozpoznać. Oczywiście płacono im odpowiednie sumy a one same nie wstawały z łóżka póki nie miały pewności że dostaną czek przekraczający wielokrotnie zarobki zwykłej modelki. Tak super modelki wydawały się być istotami które żyją po to by być piękne i zarabiać bajońskie sumy. Może i budziły u niektórych nienawiść ale zdecydowanie częściej podziw mieszany z uwielbieniem. Wydawać by się mogło że w następnych dekadach ilość supermodelek będzie rosnąć albo przynajmniej pozostanie na dotychczasowym poziomie kilkunastu nazwisk które mogą sprzedać wszystko. Tymczasem ku zaskoczeniu zwierza ( i nie tylko jego) nastąpił zwrot. Modelki choć nadal są piękne, nadal romansują z milionerami i aktorami ( z tymi drugimi z resztą z dużym powodzeniem) to jednak ilość nazwisk rozpoznawanych przez modowych ( nie wiem czy jest takie słowo ale mi pasuje w tym miejscu) ignorantów skurczyła się drastycznie o ile nie zmalała do zera. Zwierza nurtuje pytanie – Dlaczego? Pierwsza rzecz jaka przychodzi zwierzowi do głowy to pomysł że domów mody nie stać na supermodelki – zamiast nich bardziej opłaca zatrudniać się hurtem dziewczyny które są może mniej rozpoznawalne ale nie mogą narzucać swoich warunków i cen. Pomysł drugi mniej ekonomiczny – supermodelka odwraca uwagę od tego co nosi – człowiek oglądając zdjęcia Naomi Cambell oglądał Naomi Cambell a to co nosiła było tylko dodatkiem do jej urody. Po trzecie – cóż zwierz zastanawia się nad trzecim – ale przychodzi mu tylko do głowy że nikt nie mógł wytrzymać z kapryśnymi supermodelkami ( z tego wszak były znane). Oczywiście emerytowane supermodelki i te które jeszcze pokazują się na wybiegach nadal straszą zwykłe kobiety. Niektóre stają przed Trybunałami w Hadze inne zaś wracają reklamować bieliznę niecały miesiąc po porodzie – przy czym zwierz uważa że to te drugie zasługują na potępienie za wpędzanie całych setek kobiet w kompleksy. Fakt że świat mody zrobił krok w tył może świadczyć o tym że nie zawsze w popkulturze wszystkiego będzie więcej i za większe pieniądze. Z drugiej strony zwierz podejrzewa że w tym przypadku zadziałał prosty mechanizm – nikt nie chce by wieszak budził większe zainteresowanie od tego co na nim wisi
ps: Zwierz zwrócił uwagę na ciekawą prawidłowość – o ile nazwiska modelek dość szybko przechodzą do masowego użycia a i stają się osobnymi pojęciami o tyle o modelach cisza. Oczywiście w niektórych kręgach są bardziej lub mniej znani ale większość z nich rozpoznaje się na zasadzie ,, Ten z reklamy Calvina Kleina” lub ten z reklamy Gucci niż po nazwiskach. Zwierza zawsze intryguje dlaczego tak jest? Czyżby piękny mężczyzna ( zwierzowi większość modeli się nie podoba ale czasem zdarzają się rzeczywiście tacy od których oczu oderwać nie można) był wart mniej niż piękna kobieta? I gdzie tu równouprawnienie;)