Hej
Zwierz siedział sobie wczoraj oglądając program X‑factor i nie mógł uwierzyć. O to jedna z uczestniczek w dość podeszłym już wieku została poproszona o zaśpiewanie piosenki Whitney Huston I will always love you. Zwierz był w szoku bo tylko ktoś kto życzy uczestnikowi jakiegokolwiek show jak najgorzej mógł dla niego ( a właściwie dla niej) wybrać tą piosenkę. Dlaczego? Otóż to jeden z tych utworów których po prostu nie da się lepiej zaśpiewać niż oryginał*. Nie chodzi nawet o brak chęci czy zdolności. Po prostu ( jak zwierz dowiedział się z pewnego programu telewizyjnego) w piosence tej występuje nuta ( w wiadomym fragmencie refrenu) który może zaśpiewać jedynie skromna część społeczeństwa ( sama Huston już tak nie potrafi od czasu kiedy zniszczyła swój głos narkotykami i piciem). Skoro więc nie da się lepiej to nie warto nawet próbować. Trzeba przyjąć że niekiedy lepiej się da i wtedy warto próbować. Tak zwierz mówi to o niezwykle popularnym zjawisku coverów piosenek które w ostatnich latach rozrosło się tak bardzo że niekiedy odnosi się wrażenie że nic innego się nie robi tylko przerabia coś co już kiedyś słyszeliśmy.
Zwierz nie pisze tego zupełnie bez powodu. Oto trzy dni temu stała się rzecz niezwykła bo oto zwierz kupił sobie płytę z muzyką. Możecie się zastanawiać co w tym niezwykłego. Otóż zwierz opętany potrzebą kupowania sobie każdego filmu zupełnie nie ma potrzeby kupowania sobie muzyki. Jego kolekcja płytowa jest żałośnie mała a na dodatek nie popkulturalna bo więcej tam klasyki niż czegokolwiek współczesnego. Co więc sobie zwierz kupił? Płytę zespołu o dość prostej nazwie The Baseballs — zespół jest niemiecki zaś jego twórczość opiera się na prostej zasadzie — biorą oni największe hity popularnej muzyki i przerabiają je na utwory w stylu rock and rolla. Zwierz słucha tego z olbrzymią przyjemnością bo po pierwsze — zawsze lubił muzykę w stylu rock and rolla a po drugie — okazuje się że niektórych piosenek, których zwierz nigdy nie był w stanie słuchać w ich oryginalnych wychowaniach chętnie sobie posłucha w wersji z coveru ( zwierz poda wam linki żebyście wiedzieli o czym zwierz pisze — o to piosenka z Parasolce i Grze w Pokera;).
Z resztą być może zwierzowi się wydaje ( gdy pisze o muzyce traci nieco swą popkulturalną pewność) ale sporo jest przypadków kiedy cover zdecydowanie przerasta oryginał. Oczywiście najsławniejszym ( być może tylko zdaniem zwierza) przykładem jest tu przeróbka piosenki Beatlesów jaką zrobił Joe Cocker zamieniając mało ciekawą piosenkę w coś niezwykłego. Podobnie kilku wykonawców zamieniło nudną recytację Cohena w cudowną piosenkę ” Hallelujach” ( zwierz nie powie które wykonanie jest najlepsze ale najważniejsze że nie oryginalne;). Czy ktokolwiek dziś w ogóle pamięta i wie, że hymn Arethy Franklin ” Respect” jest coverem piosenki Otisa Reddinga. To pokazuje że w muzyce w przeciwieństwie do innych dziedzin praw do najlepszego wykonania nie koniecznie.
I to w sumie zwierza fascynuje. Kiedy w ramach badań wpisał w komputerze proste ” Best covers” ( zwierz mało wie o muzyce więc musi się wspierać wiedzą innych) uderzyła go lista zawierająca ponad tysiąc utworów o których nie miał zielonego pojęcia że są coverami. I tu chyba zwierz musi się po raz pierwszy zgodzić z wazonem i jego dość surowymi kryteriami plagiatu. Oczywiście wykonanie cudzej piosenki zakazane nie jest, nawet zmiana w muzyce ( drobna lub duża) nie jest szczególnie potępiana — trudno się z resztą dziwić — nowe wykonania naprawdę mogą być co raz lepsze. Ale zwierz żałuje tych którzy przecież jako pierwsi napisali słowa i skomponowali muzykę — nawet jeśli nie umieli potem oddać sprawiedliwości swojemu własnemu geniuszowi i wykonać piosenki najlepiej jak się da. Z resztą jeśli zwierz może sobie pozwolić na dygresję to ogólnie autorstwo słów jest w naszych czasach rzeczą która wielkiego honoru nie przynosi.
To znaczy ludzie wiedzą że artyści dzielą się na tych którzy sami sobie piszą piosenki i na tych którym piosenki piszą inni ale tak naprawdę czy potrafimy powiedzieć kto jest autorem większości hitów? Zwierz dowiedział się nie tak dawno, że całkiem zdolna Taylor Swift, kiedy po raz pierwszy przyjechała do Nashville w wieku kilkunastu lat została zaangażowana przez jedną z wytwórni do pisania słów dla innych. Gdyby zdecydowała się to robić przez całe życie nikt by o niej pewnie nie słyszał poza wielkimi fanami country. Wystarczyło jednak by sama wzięła gitarę do ręki i pojawiła się w teledysku i te same słowa zapewniły jej olbrzymią sławę. Dobra koniec off topu.
W sumie zwierz zdaje sobie sprawę że cover nie zawsze oznacza wykonania lepszego. Bardzo bardzo często okazuje się bowiem koszmarnym morderstwem na genialnym oryginale popełnionym z czystej oszczędności bo kupić prawa do wykonania utworu jest taniej niż napisać nowy. Skoro jednak tak wiele utworów jest przeróbkami wcześniejszych to czy tak naprawdę nie oznacza to że istnieje tylko kilka dobrych piosenek i całe setki różnych wykonań ( lepszych i gorszych). Banałem było by stwierdzenie że popularność coverów bierze się z faktu, że najbardziej lubimy te piosenki które już kiedyś słyszeliśmy. Wydaje się raczej, że strasznie trudno napisać piosenkę która przebije wszystkie te które już usłyszeliśmy.
* W sumie zwierz się tu myli bo i piosenka Huston jest coverem utworu śpiewanego przez Dolly Parton no ale na potrzeby wywodu dodajmy to dopiero na końcu.
Ps: Dzisiejszy wpis dostarczony wam z racji braku kontaktu zwierza z internetem przez plugawą bestię:)