To nic poważnego to tylko popkultura czyli zwierz pozostaje sobą!

Jak wiecie zwierz prowadzi dwa blo­gi. Tu i tam ma swoich czytel­ników. Taka pod­wój­na dawka czytel­ników przynosi pod­wójną dawkę reakcji więc nie ma cię co dzi­wić że poza zda­ni­a­mi przy­chyl­ny­mi dla zwierza i jego prze­myśleń pojaw­ia­ją się głosy kry­ty­czne. Zwierz przyz­nać musi że reagu­je na ową kry­tykę różnie — raz lep­iej raz gorzej. Jed­nak przy okazji ostat­niego wpisu o ulu­bionych odcinkach zwierza pojaw­ił się zarzut, że oglą­da mało ambitne seriale. 

Z jed­nej strony zwierz powinien się cieszyć. Oto jego głos­zony tu pos­tu­lat, że w oglą­da­niu seri­ali nie ma nie tylko nic złego ale też moż­na się na oglą­danie seri­ali snobować. I choć jak sami wiecie choć­by po nagłówku zwierz jest sno­biz­mowi abso­lut­nie prze­ci­wny to rzec musi, że kiedy jakaś for­ma sztu­ki, rozry­w­ki czy jakiejkol­wiek innej ludzkiej akty­wnoś­ci może stać się pod­stawą sno­biz­mu oznacza to, że osiągnęła najwyższy stopień rozwoju.

Nie mniej zwierz zaczął się zas­tanaw­iać w głębi swo­jego ser­ca. Jaki ser­i­al jest ambit­ny. Pier­wsze co przyszło mu do głowy to seri­ale his­to­ryczne — nie dość że mają wymi­ar eduka­cyjny to jeszcze wyma­ga­ją od widza cier­pli­woś­ci i zrozu­mienia, że realia epo­ki różnią się od tych, które go otacza­ją. Brz­mi ambit­nie. Prob­lem w tym, że zwierz nie za bard­zo seri­ale his­to­ryczne może oglą­dać bez zgrzy­ta­nia zęba­mi bo jak już pisał może i stro­je się zgadza­ją ale realia psy­chi­ki bohaterów już nie za bard­zo. Oglą­da więc Borgiów z przyzwycza­je­nia ale już Tudorów oglą­dać nie mógł a że Rzym zbiegł się z jego egza­minem z his­torii starożyt­nej to wie że więk­szość akcji to wymysł scenarzystów. 

Tak więc na ambitne seri­ale his­to­ryczne zwierz jest nieco za dobrze poin­for­mowany. Jedynym który lubi oglą­dać to Mad Men i to nie dlat­ego, że dzieje się w lat­ach 60 ale dlat­ego, że odd­a­je włas­nie sposób myśle­nia ludzi z tej epo­ki. Choć nawet zwierz przyz­na, że jest to ser­i­al, w którym wręcz poka­zowo nic się nie dzieje

Dobrze ale jakie jeszcze seri­ale mogą być ambitne? Pewnie te które kry­ty­cznie pod­chodzą do rzeczy­wis­toś­ci społeczne. Tu teo­re­ty­cznie zwierz również powinien być zain­tere­sowany sko­ro oprócz wyk­sz­tałce­nia his­to­rycznego ma też dylom z socjologii. Ale tu pojaw­ia się prob­lem — oglą­da­jąc seri­ale społeczne odnosi wraże­nie że tak naprawdę widzi dia­log jaki sami ze sobą prowadzą inteligen­ci  i to najczęś­ciej lewicowo nastaw­ieni ( pytanie które dopadło dziś zwierza na schodach w Empiku — czy repub­likanie robią filmy? A jeśli tak to które?) — oczy­wiś­cie bywa­ją seri­ale świetne — choć zwierz nigdy nie widzi­ał The Wire odnosi ważnie że nikt nigdy nic złego nie czy­tał na ten tem­at no ale z drugiej strony jeśli to ser­i­al tak cięż­ki i poważny jak się o nim pisze to czy zwierz ma naprawdę ochotę się nim katować? 

Oglą­dał co praw­da zwierz wysoko oce­ni­ane Sześć Stóp pod ziemią  ale tam podob­nie jak w przy­pad­ku np. Cal­i­for­ni­ca­tion ta cała kry­ty­ka społecz­na czy też społecz­na obserwac­ja uję­ta jest w sur­re­al­isty­czno-kome­diowy naraz który czyni ją zde­cy­dowanie bardziej strawną. Rzeczy­wiś­cie ma lekkie wyrzu­ty sum­ienia, że nie dał się wciągnąć takiemu świet­ne­mu seri­alowi jak Sopra­nos ale z drugiej strony oglą­danie seri­alu który nas nie wcią­ga nie wyda­je się wam czyn­noś­cią jeszcze bardziej bezsen­sowną niż czy­tanie książ­ki dla szpanu?

Są też tacy którzy za ambitne uzna­ją cokol­wiek co wypro­duku­je HBO — tu zwierz mógł­by się po częś­ci zgodz­ić ale z drugiej strony, wśród wielu seri­ali HBO tylko kil­ka jest na intere­su­ją­cy zwierza tem­at — zwierz nie mówi że np. ser­i­al HBO o wojnie w Iraku, na Pacy­fiku czy II Wojnie Świa­towej nie jest świet­ny ale jeśli jest coś co zwierza nie intere­su­je to mężczyźni z bronią prowadzą­cy oper­ac­je wojenne — może to kwes­t­ia płci a może zwierz spędz­ił za dużo cza­su w swoim życiu roz­maw­ia­jąc z his­to­ryka­mi wojskowoś­ci. Poza tym zwierz oglą­da ser­i­al HBO — Czys­tą Krew i z całą pewnoś­cią nie zal­iczył­by tego do rozry­wek ambit­nych ( choć jakże wciągających!)

No dobra co dalej są jeszcze seri­ale zagraniczne — to znaczy takie których nie zro­biono w USA. Jak sami wiecie zwierz pała miłoś­cią więk­szą niż wielką do seri­ali bry­tyjs­kich — te oglą­dać może hur­towo nieza­leżnie od treś­ci od ekraniza­cji lit­er­atu­ry po ser­i­al o wam­pirach. Ale seri­ali z innych kra­jów zwierz nie oglą­da — głównie dlat­ego, że rozpuś­ciły go pro­dukc­je zachod­nie których wszys­tko jest lep­iej nakrę­cone. Poza tym najczęś­ciej pole­ca się zwier­zowi smutne skan­dy­nawskie krymi­nały które zwierz woli prze­nie­sione do USA czy woli Bry­tyjs­ki remake. O Pol­s­kich seri­alach zwierz się nie wypowia­da bo z nowych dobre są tylko te które pokazu­ją trudne i ciężkie życie w Polsce z dodatkiem strze­lanin i smut­nej reflek­sji nad pracą w policji. Prawdę powiedzi­awszy to nie jest zwier­zowa definic­ja rozry­w­ki
To chy­ba wszys­tkie kat­e­gorie seri­ali ambit­nych jakie przy­chodzą zwier­zowi do głowy. Jak sami widzi­cie zwierz rzeczy­wiś­cie nie jest ich kone­serem. Wręcz moż­na powiedzieć, że zwierz jest ide­al­nym przed­staw­icielem telewiz­yjnej masy która oglą­da to co ma najwięk­szą oglą­dal­ność. Jedyne odstępst­wo od tej zasady to nowe seri­ale — te zazwyczaj zwier­zowi kasu­ją po jed­nym sezonie.

Z  drugiej strony zwierz uważa, że odwróce­nie się od tej ambit­nej telewiz­ji to nie tylko kwes­t­ia zbiegu okolicznoś­ci czy niechę­ci do sno­biz­mu. Zwierz jako isto­ta wychowana w domu w którym jej sza­lony ojciec czy­tał jej Odyse­ję gdy zwierz miał z lat 7 ( zwierz przysyp­i­ał więc po pewnym cza­sie prz­er­wał i tak zwierz jeszcze dłu­go potem nie wiedzi­ał co się stało z Telemachem) potrze­bu­je łącznoś­ci ze światem, o którym wie niewiele. A ten przeglą­da się w zwier­ci­a­dle seri­ali lep­iej niż w jakimkol­wiek opra­cow­a­niu socjologicznym. 

Zwierz byna­jm­niej nie chce przez to powiedzieć, że przyglą­da się pleb­sowi — wręcz prze­ci­wnie więk­szość seri­ali oglą­da bo przynoszą mu radość i odpowied­nie emoc­je od entuz­jaz­mu po smutek. Ale zwierz uważa, że w chwili w której zaczy­nam oglą­dać ambitne seri­ale, czy­tać ambitne książ­ki słuchać ambit­nej muzy­ki zamykamy się w wieży z koś­ci sło­niowej  i pozwalamy sobie na specy­ficzny rodzaj ignorancji. 

Oczy­wiś­cie może­my też przyjąć jeszcze inny sposób myśle­nia. I parafrazu­jąc starego dobrego Kohele­ta stwierdz­ić, że jest czas by wytężać umysł i czas by dać mu odpocząć. I uznać że kiedy zwierz oglą­da seri­ale to czyni to drugie. Choć czy do końca?

Ps: Tych  którzy oczeku­ją wpisu o wiado­mo kim zwierz infor­mu­je że zbiera infor­ma­c­je. I tak wczo­raj oglą­dał Casanovę z Davi­dem Ten­nan­tem by móc ocenić jego rozwój kari­ery aktorskiej przed serialem.