Całkowity brak zbiorowego gustu czyli dlaczego zwierz nigdzie nie dostanie ulubionego serka.

Dla zain­tere­sowanych czytel­ników infor­ma­c­ja od zwierza że po serii żenu­ją­co prostych pytań i żenu­ją­co ogól­nikowych odpowiedzi zdał egza­min czym zakończył stu­dia  co nieco go przeraża. 

Ale nie o tym. Widzi­cie zwierz ma pewną szczegól­ną właś­ci­wość. jeśli na rynku pojawi się coś co zwier­zowi bard­zo się podo­ba ( zazwyczaj mowa tu o jakimś pro­duk­cie kuli­narnym , ciasteczku, napo­ju, batoniku zupce w proszku itp) to najpierw sta­je się trud­no osią­galne a potem zni­ka z rynku. Zwierz zaczy­na mieć pod tym wzglę­dem para­no­ję i dochodzi do wniosku że jest mon­i­torowany przez podłych pro­du­cen­tów którzy przyjęli go sobie za wyz­nacznik tego co jed­nak należy wyco­fać ze sprzedaży. Serio ilu­biony serek zwierza dostęp­ny jest tylko w kilku sklepach, sok pomi­dorowy z pieprzem który uwiel­bia znaleźć w strasznie trud­no a kiedy wczo­raj okaza­ło się że nigdzie nie ma jego ulu­bionej herbaty zwierz naprawdę doszedł do wniosku że jest istotą prześlad­owaną. W świecie pop­kul­tu­ry na całe szczęś­cie zwierz ma gust bliższy do zbiorowego i rzad­ko kasu­ją mu ser­i­al, który naprawdę wzbudz­ił jego zain­tere­sowanie. Jed­nak ostat­nio zwierz ze smutkiem stwierdz­ił że cza­sem kasu­ją mu rzeczy naprawdę zasługu­jące na więcej.

Otóż nie tak dawno temu wpadł w internecie na świet­ny ser­i­al „ Bet­ter off Ted” wyświ­et­lany w pol­skiej telewiz­ji jako „ Kor­po­rac­ja według Teda’ — ser­i­al bard­zo się zwier­zowi podobał — oto bohater bard­zo z resztą sym­pa­ty­czny pracu­je dla abso­lut­nie bezwzględ­nej kor­po­racji która tes­tu­je swo­je pro­duk­ty na pra­cown­ikach, hodu­je połącze­nie zwierzę­cia z kom­put­erem, uzna­je molestowanie sek­su­al­nie za chorobę żeby nie musieć zwal­ni­ać tych których o to oskarżono itp. Ser­i­al wbrew temu co może się wydawać był naprawdę śmieszny ale nieste­ty ska­sowano go po dwóch lat­ach z powodów zwier­zowi nie znanych ( pewnie miał za małą oglą­dal­ność). Zwierz jest z tego powodu smut­ny zwłaszcza że wczo­raj widzi­ał też inny ser­i­al który opier­ał się plus minus na tym samym założe­niu tylko był bez porów­na­nia gorszy ( nie pamię­ta zwierz tytuł) i miał… więcej odcinków. To dla zwierza frus­tru­jące bo o ile o fajny ser­i­al dra­maty­czny nie trud­no o tyle z seri­ala­mi kome­diowy­mi jest gorzej.

I tu dochodz­imy do najwięk­szej straty ostat­nich lat — seri­alu Push­ing Daisies ( po pol­sku idio­ty­czny tytuł:  Gdzie ros­ną stokrot­ki — prze­cież należało by to przetłu­maczyć najproś­ciej czyli : Wąchać kwiat­ki;) — to był ser­i­al inny niż więk­szość tych które się oglą­da w telewiz­ji. Opar­ty był na prostym pomyśle — w nieco odreal­nionym świecie w którym wszys­tko jest w niesły­chanie wyraźnych soczystych barwach ( był to jeden z najład­niejszych seri­ali jakie zwierz kiedykol­wiek widzi­ał) żyje sobie Ned który ma dar — jeśli  dotknie kogoś martwego to przez min­utę ta oso­ba żyje — jeśli po min­u­cie Ned dotknie oso­by jeszcze raz to trup wraca do swo­jego stanu. Jeśli Ned się pow­strzy­ma umrze kto inny ( dla równowa­gi). Na samym początku seri­alu Ned oży­wia swo­ją ukochaną z dziecińst­wa i nie jest się w stanie zmusić by ponown­ie ja uśmier­cić. To świet­ny punkt wyjś­cia — poza tym że bohater rozwiązu­je zagad­ki krymi­nalne przepy­tu­jąc ofi­ary to w tle toczy się jeszcze wiel­ki wątek miłos­ny którego głównym prob­le­mem jest to że bohaterowie nie mogą się dotknąć ( dotknię­cie Neda zabi­je oży­wioną osobę) . Ser­i­al był zwar­i­owany total­nie sur­re­al­isty­czny ale oglą­dało się go świet­nie. Nieste­ty stac­ja zde­cy­dowała się prz­er­wać jego emisję — zwierz pode­jrze­wa że jed­nak i w tym przy­pad­ku zde­cy­dowała wid­ow­n­ia. Zwierz żału­je tego seri­alu przede wszys­tkim dlat­ego ze strasznie chci­ał­by wiedzieć jak sce­narzyś­ci wybrną z zastaw­ionej na siebie pułap­ki. Nieste­ty wyglą­da na to że kiedy zwier­zowi naprawdę się coś podo­ba to wszyscy inni wzrusza­ją ramion­a­mi ( ok. może nie jest to stupro­cen­towa zasa­da bo co tydzień zach­wyt Glee zwierz dzielił z 14 mil­ion­a­mi widzów ale zdarza się to dość często). 

Zwierz żału­je też seri­alu Men­tal który wiernie oglą­dał pewnego lata — ostate­cznie jed­nak w tym przy­pad­ku zwierz dochodzi do wniosku że ser­i­al ten musi­ał paść był bowiem bezczel­ną kopią Housa prze­nie­sioną jedynie w realia szpi­ta­la psychiatrycznego. 

A na koniec tych rozważań zwierz musi stwierdz­ić że jest ciekawy roz­wo­ju pewnej pro­dukcji. otóż Stac­ja ABC fam­i­ly ( taka stac­ja na której lecą pro­gramy pozbaw­ione sek­su prze­mo­cy i najczęś­ciej poczu­cia humoru) wypro­dukowała ser­i­al Huge opowiada­ją­cy o otyłej dziew­czynie na obozie dla odchudza­ją­cych się. Ser­i­al ma mieć wartość eduka­cyjną ale zwierz się zas­tanaw­ia czy twór­cy nie pod­staw­ili sobie nogi. jeśli bohater­ka schud­nie wyjdzie że nie ważne kim jesteś ważne jak wyglą­dasz. Jeśli nie schud­nie wielkie prozdrowotne przesłanie seri­alu trafi szlag. Być może właśnie dlat­ego zwierz zde­cy­du­je się go oglą­dać. Zawsze baw­ił go widok zaciska­jącej się pętli.