Home Ogólnie Ile stracić, ile wygrać w 2,5 minuty czyli znów o trailerach

Ile stracić, ile wygrać w 2,5 minuty czyli znów o trailerach

autor Zwierz

Hej

Zgod­nie z obiet­nicą dziś wpis nieco późniejszy, i może nieco krót­szy, bo zwierz zabalował (raz na jak­iś czas mu wol­no, sprawdz­ił w spec­jal­nym kodek­sie blogera) i nie napisał dla was wczo­raj ani słowa, a dziś, kiedy pisze ten wpis nie jest jak się to ład­nie mówi w najlep­szej formie. Stąd też wybrał dla siebie tem­at, który od daw­na trzy­ma z tył głowy, że trze­ba będzie kiedyś o tym napisać. Chodzi o trail­ery fil­mowe. Oczy­wiś­cie, wszyscy wiedzą, że zwierz już pisał o trail­er­ach, ale w ostat­nim roku zapowiedzi filmów pojaw­iły się w zupełnie nowym kon­tekś­cie. Doty­chczas były one przez kino­manów raczej lubiane, a przez niek­tórych (w tym zwierza) oglą­dane nało­gowo hurtem celem przeko­na­nia się dość wcześnie czy dany nic niemówią­cy mu tytuł nie kry­je ciekawej pro­dukcji.  Jed­nak w maju tego roku Kra­jowy Związek Właś­ci­cieli Kin w USA wys­tosował list (jak zwierz mniema do pro­du­cen­tów i dys­try­b­u­torów), w którym doma­gał się dwóch rzeczy. Po pier­wsze skróce­nie cza­su trwa­nia trail­erów do 2 min­ut (obec­nie śred­nia dłu­gość to 2,5 min­u­ty, ale każde stu­dio fil­mowe może raz w roku wypuś­cić jeden dłuższy trail­er) a po drugie – nie pokazy­wa­nia zapowiedzi filmów wcześniej niż cztery miesiące przed pre­mierą. O ile intenc­je właś­ci­cieli kin nie zawsze są do koń­ca szla­chetne (skróce­nie trail­erów da więcej cza­su na komer­cyjne reklamy, krót­szy okres reklam­owa­nia nowych filmów sprawi, że ludzie będą kon­cen­trować się bardziej na tym, co właśnie w kinie jest) to sam ten pomysł spraw­ił, że częś­ciej niż doty­chczas zaczęły pod­nosić się głosy, że coś złego dzieje się z trail­era­mi. Czy na pewno?

No właśnie, wid­zowie narzeka­ją, że trail­er psu­ją filmy – pokazu­ją najz­abawniejsze kawał­ki, najlep­sze sce­ny a niekiedy nawet zakończe­nie fil­mu. Co więcej, część widzów wcale nie jest zach­wycona ostat­ni­mi pomysła­mi pro­du­cen­tów by robić trail­ery w sty­lu Iron Mana 3 czyli takie, które sprzeda­ją cały film ale jest to zupełnie inny film niż ten który przyjdzie ostate­cznie zobaczyć. Dość słusznie argu­men­tu­ją, że trail­er, powinien jed­nak zachę­cać do oglą­da­nia tego fil­mu, który nakrę­cono a nie do jego alter­naty­wnej wer­sji. Co praw­da w ostat­nim roku zdanie „nie ufaj trailerom” stało się niemalże mot­tem kino­manów, ale wciąż ist­nieją obawy, że obe­jrze­nie krótkiej zapowiedzi zep­su­je im przy­jem­ność z oglą­da­nia fil­mu. Wypuszc­zony kil­ka dni temu trail­er Jak wytre­sować sobie smo­ka 2 spraw­ił z kolei, że wiele osób zaczęło się zas­tanaw­iać, czy zapowiedź fil­mu rzeczy­wiś­cie zaw­iera tak wiel­ki spoil­er jak się wyda­je, czy może znów przy­cię­to dialo­gi tak by tylko w trail­erze wydawały się odsła­ni­ać ważniejsze frag­men­ty fabuły. Czego by jed­nak nie mówić, co raz częś­ciej słyszy się deklarac­je, że widz nie ma ochoty oglą­dać żad­nych trail­erów, plakatów ani zdjęć w obaw­ie, że poz­na cały film przed spac­erem do kina.

Oczy­wiś­cie, nie trze­ba być geniuszem by dostrzec, że film moż­na równie łat­wo zep­suć w trail­erze, który trwa pół­torej min­u­ty, co w takim, który trwa pon­ad dwie min­u­ty. Prawdę powiedzi­awszy cza­sem wystar­czy kilka­naś­cie sekund by ujawnić coś, co na zawsze zmieni nasze postrze­ganie fil­mu. Przy czym wyda­je się, że wracamy do sytu­acji, która już kiedyś była. Zan­im trail­ery były zbitką scen, z której niewiele wynikało, (czyli jakieś ostat­nie 20–30 lat) zaw­ier­ały bard­zo dużo infor­ma­cji na tem­at fabuły. Więcej — niekiedy zaw­ier­ały dokładne streszcze­nie fil­mu od początku do koń­ca (a w między­wo­jniu dawano ludziom w kinie pro­gramy gdzie uprzedzano jak się film skończy. Wów­czas założe­nie było proste – widz chce wiedzieć, na co idzie do kina. Jeśli film kończy się źle, widz powinien to wiedzieć przed seansem, jeśli jest w nim romans, czy jakaś bój­ka – też powin­no być wid­zowi wiadome, czego ma się spodziewać.  Być może – wyłącza­jąc wiel­bi­cieli kine­matografii – coś w tym jest. Wielu prze­cięt­nych widzów wcale nie jest nastaw­ionych na niespodziankę. Ów ter­ror spoil­era (tak zwierz nazy­wa obec­ną sytu­ację gdzie ludzie nie chcą widzieć i wiedzieć niczego plus uważa­ją, że da się zaspoilerować Hob­bita) jest w dużym stop­niu pokłosiem wysiłków mar­ketingowych. To twór­cy kam­panii pro­mo­cyjnych nauczyli nas przede wszys­tkim przykładać wagę do tego, czego nie wiemy. Dlaczego? Bo wtedy zachę­ta jest dużo więk­sza. Co nie zmienia fak­tu, że sporo osób wciąż woli dokład­nie dowiedzieć się, co w filmie będzie zan­im go obe­jrzą. I praw­da jest taka, że tylko wąs­ka gru­pa pro­dukcji jest tak naprawdę zep­su­ta przez to, że znamy zakończe­nie czy jakąś kluc­zową scenę po środ­ku. Zwłaszcza, że nawet naj­dokład­niejsze streszcze­nie nie zastąpi fil­mu. Pod tym wzglę­dem wyda­je się, że twór­cy trail­erów pada­ją trochę ofi­arą włas­nych dzi­ałań. Tak dłu­go kaza­li nam żyć w oczeki­wa­niu na wszelkie zakrę­ty fabuły, że ter­az, kiedy chcą się pochwal­ić tym co nakrę­cili, wid­zowie odwraca­ją głowę.

Tu jed­nak prze­chodz­imy do drugiego pod­nie­sionego przez amerykańs­kich właś­ci­cieli film prob­le­mu. Dziś odwró­cić głowę jest co raz trud­niej bo oprócz samego trail­era mamy jeszcze teast­er trail­er, oraz wszelkiego rodza­ju dodat­ki pokazu­jącej ury­w­ki scen, prace na planie a niekiedy nawet porząd­ny kilku­nas­tomin­u­towy kawałek fil­mu jak zdarzyło się w przy­pad­ku np. niek­tórych pokazów gdzie moż­na było zobaczy spore ury­w­ki Bat­mana czy nowego Star Tre­ka. Taka ilość mate­ri­ałów wiąże się także z wydłuże­niem cza­su pro­mocji. Zwierz wybiera się na Hob­bita, który swo­je pier­wsze trail­ery miał już latem jeśli nie wcześniej, pier­wszy doskon­ały trail­er Secret Life of Wal­ter Mit­ty zwierz na 100% widzi­ał w okoli­cach sierp­nia. Z jed­nej strony to fajnie – zwierz uwiel­bia czekać na nowe pro­dukc­je, z drugiej, – o czym zwierz kiedyś pisał, wydłużony okres pro­mocji fil­mu spraw­ia, że emoc­je zami­ast ros­nąć trochę opada­ją. Zwłaszcza w sytu­acji gdzie najpierw przeży­wamy wszys­tkie dzi­ała­nia pro­mo­cyjne wycelowane w rynek zachod­ni a potem widz­imy dokład­nie to samo powtór­zone kil­ka tygod­ni czy miesię­cy później u nas, – kiedy zbliża się kra­jowa pre­miera fil­mu.  I rzeczy­wiś­cie wyda­je się, że tu stu­dia pro­du­cenck­ie i dys­try­b­u­torzy prze­sadzili. Podsy­canie emocji związanych z pre­mierą fil­mu zaraz po tym jak się go nakrę­ci (albo zacznie krę­cić) spraw­ia, że w dniu pre­miery wiado­mo o filmie tak dużo, że początkowy entuz­jazm zamienia się w zniechęcenie.

Wyda­je się, że nieza­leżnie od tego, z jakich przy­czyn Sto­warzyszanie Właś­ci­cieli Kin zde­cy­dowało się na wys­tosowanie swo­jego lis­tu (zwierz nadal nie pode­jrze­wa ich o nic dobrego), kwes­t­ia sposobu pro­mocji filmów, co raz bardziej zaj­mu­je widzów.  Pytanie tylko czy da się wszys­t­kich zad­owolić? Sieć jest, bowiem peł­na tych, którzy za jakikol­wiek spoil­er fabuły pro­dukcji odd­al­i­by włas­ną matkę i tych, którzy nawet po pre­mierze fil­mu będą narzekać, że za mało dostali infor­ma­cji o sposo­bie jego pro­dukcji. Na pewno pro­du­cen­ci powin­ni dostrzec, że dziś w świecie Inter­ne­tu fakt, że pojaw­ia­ją się osob­ne mate­ri­ały pro­mo­cyjne dla różnych państw nie jest już żad­na bari­erą ani czyn­nikiem, który nieco rozrzedza rynek trail­erów. Wręcz prze­ci­wnie – ter­az dopiero ludzie zaczęli oglą­dać zapowiedzi i mate­ri­ały przez­nac­zone dla całego świa­ta. Co oznacza na przykład dostęp do mate­ri­ałów przy­go­towanych dla chin czy dla małych kra­jów, do których nikt nie zaglą­da (doskon­ałym przykła­dem jest odsła­ni­a­ją­cy zaskaku­ją­co wiele trail­er Sher­loc­ka w telewiz­ji fińskiej, który jest obec­nie prze­bo­jem w sieci, a którego samo BBC pewnie nigdy by nie wypuś­ciło w takiej formie) mają dziś ludzie z całego świa­ta i chęt­nie z tej możli­woś­ci korzys­ta­ją. Wyda­je się też, że dziś trail­ery może nie wyma­ga­ją przy­cię­cia, ale już należało­by się zas­tanow­ić nad tym czy powin­ny na pewno zaw­ier­ać najlep­sze sce­ny z fil­mu. Co do kłam­li­wych trail­erów zwierz ma uczu­cia dość ambi­wa­lentne. Z jed­nej strony – rzeczy­wiś­cie reklam­owanie fil­mu, którego się nie nakrę­ciło jest trochę bez sen­su, bo ludzie płacą za seans w opar­ciu o błędne infor­ma­c­je. Z drugiej jed­nak strony, zwierz musi przyz­nać, że strasznie mu się takie trail­ery podoba­ją, – bo w jak­iś sposób gra­ją właśnie z opisanym powyżej uczu­ciem, że wiemy o pro­dukcji już abso­lut­nie wszys­tko. Nie zmienia to jed­nak fak­tu, że nie wyglą­da na to, żeby trail­ery miały się skró­cić a akc­je pro­mo­cyjne ograniczyć swo­ją inten­sy­wność czy zasięg. W ostate­cznym rozra­chunku chodzi prze­cież o to by sprzedać film jak najwięk­szej iloś­ci osób i to najlepiej zan­im się zori­en­tu­ją, ze pro­dukc­ja jest marna

Zwierz nie był­by sobą gdy­by nie zapy­tał was, co o tym sądzi­cie. Aku­rat tak się skła­da, że zwierz, ma o tyle skrzy­wione spo­jrze­nie, że jest całkowicie uod­porniony na siłę spoil­era. Zdanie – „wiem za dużo to zep­suło mi wyprawę do kina” nigdy nie odnosiło się do zwierza, które­mu mało, co jest w stanie zep­suć wyprawę do kina. Inny­mi słowy dla zwierza trail­er może zaw­ier­ać wszys­tko a i tak zwierz pogna do kina jak najszy­b­ciej, bo nawet, jeśli w tych dwóch min­u­tach jest mnóst­wo ważnych infor­ma­cji to nie zmienia to fak­tu, że filmy zazwyczaj trwa­ją trochę dłużej i nawet, jeśli zwierz wie jak się skończą to i tak może się doskonale baw­ić. Zresztą nie ukry­wa­jmy, – jeśli widzi­ało się w życiu więcej niż dziesięć pro­dukcji t człowiek i tak wie jak film się skończy.

Ps: Jakież to miłe zaskocze­nie, gdy człowiek myśli, że na kole­jny sezon Han­ni­bala będzie musi­ał czekać z rok a tym­cza­sem Han­ni­bal wraca w lutym. To fan­tasty­czne, bo musi­cie wiedzieć, że zwierz nie może oglą­dać Han­ni­bala sam, ale dzię­ki temu ma okaz­je raz na jak­iś czas spotkać się z bard­zo zaję­tym ostat­ni­mi cza­sy stu­di­a­mi bratem, który pil­nu­je by Han­ni­bal nie zjadł zwierza

PS2: Zwierz z prz­er­aże­niem zauważył, że już sprzeda­ją bile­ty na Hob­bita na po świę­tach – kupił swo­je w ostat­niej chwili.

15 komentarzy
0

Powiązane wpisy

judi bola judi bola resmi terpercaya Slot Online Indonesia bdslot
slot
slot online
slot gacor
Situs sbobet resmi terpercaya. Daftar situs slot online gacor resmi terbaik. Agen situs judi bola resmi terpercaya. Situs idn poker online resmi. Agen situs idn poker online resmi terpercaya. Situs idn poker terpercaya.

Kunjungi Situs bandar bola online terpercaya dan terbesar se-Indonesia.

liga228 agen bola terbesar dan terpercaya yang menyediakan transaksi via deposit pulsa tanpa potongan.

situs idn poker terbesar di Indonesia.

List website idn poker terbaik. Daftar Nama Situs Judi Bola Resmi QQCuan
situs domino99 Indonesia https://probola.club/ Menyajikan live skor liga inggris
agen bola terpercaya bandar bola terbesar Slot online game slot terbaik agen slot online situs BandarQQ Online Agen judi bola terpercaya poker online