Zwierz postanowił, że ponieważ sam jest zanurzony po uszy w świat filmów to wam na chwilkę da odpocząć i zaproponuje wam coś muzycznego. A dokładniej – wpis który chodził mu po głowie jakiś czas temu – spis dziesięciu jego ulubionych mniej znanych musicali.
Zacznijmy od tego, że zwierz wie iż ma pośród słuchaczy bardzo wielu wielbicieli musicali. Uwielbiam was ale teraz usiądźcie na rączkach bo pewnie macie ochotę się zerwać z tylnych rzędów i poprawić zwierza że to ani mniej znane musicale i w ogóle mało znany musical to taki który istnieje tylko w nagraniach kamerą VHS z 1981 roku. Zwierz zdaje sobie z tego sprawę, ale pomyślał, że pewnie większość czytelników bloga należy do tej kategorii która kojarzy przede wszystkim musicale znane, wystawiane i takie które można poznać w inny sposób niż w formie fragmentów i nagrań w sieci. Innymi słowy zwierz kieruje swój wpis bardziej do tych którzy kojarzą przede wszystkim „Upiora w Operze” czy „Hamiltona” a nie do tych którzy wymieniają się piątym bootlegiem do Wiedeńskiej wersji „Tańca Wampirów” (który tak przy okazji zwierz zalicza do musicali znanych).
Druga sprawa – mówimy o musicalach amerykańskich i brytyjskich. Nie dlatego, że zwierz nie ma ulubionych musicali z innych krajów ale dlatego, że po prostu uznał, że nie wszystko na raz – jeśli zaczynamy od Mamma Mia! I Kotów to lepiej nie skakać od razu do musicalu francuskiego czy niemieckiego. Co nie wyklucza że zwierz kiedyś jeszcze o tym napisze. Ostatnia uwaga – część wymienionych przez zwierza musicali było nagradzanych czy nominowanych do Tonys ale nie zmienia to faktu, że nie wszyscy śledzą zwycięzców. Wpis ma raczej zachęcić by szukać ciekawych treści i utworów poza dobrze znanym kanonem – dzięki temu można natrafić na mnóstwo doskonałej i poruszającej muzyki. Zresztą niekiedy zwierz w ogóle za dobrze samego musicalu nie zna – zna tylko jego muzykę i piosenki. Te jego ulubione znalazły się na playliście którą znajdziecie na końcu wpisu.
Mrs Henderson Presents – zwierz nie będzie ukrywał – ten musical nie był wielkim hitem który wszyscy przeoczyli. Więcej – po przeniesieniu go z Bath gdzie miał premierę na West End przetrwał tam tylko miesiąc, średnio oceniany i zdjęty z powodów finansowych. Zwierz trochę się nie dziwi – historia teatru wodewilowego gdzie występowały nagie tancerki może nie koniecznie poruszyć serca widowni. Zwłaszcza jeśli historia ta rozgrywa się w czasie II wojny światowej i podlana jest szczerym patriotyzmem. Zresztą chyba wszyscy pamiętają mniej więcej tą historię z doskonałego filmu z Judi Dench. Zwierz ma jednak do musicalu słabość, głównie ze względu na piosenkę „If Mountains Were Easy to Climb” która jest taką stuprocentowo typową piosenką musicalową gdzie marzenia porównuje się do chodzenia pod górę co jest najbardziej zgraną musicalową kliszą jaka występuje. A zwierza i tak łapie za serce.
Daddy Long Legs – zwierz pisał wam dokładniej o tym kameralnym (na dwoje aktorów!) musicalu który można obejrzeć w ramach Brodway HD. Musicalowa adaptacja powieści która w Polsce wyszła pod tytułem „Tajemniczy Opiekun” jest dowcipna, urocza, i łatwo wpada w ucho. Do tego pokazuje że można mieć na scenie dwoje aktorów i jedno pomieszczenie i zrobić z tego doskonały musical – czyli coś co powinni zobaczyć wszyscy ci którym teatr musicalowy kojarzy się z przepychem dekoracji i koniecznymi dziesiątkami tancerzy i śpiewaków stojących w drugim rzędzie. Zwierz wybrał dla was swój ulubiony utwór z całego musicalu Thing’s I didn’t know – gdzie bohaterka zmaga się z tym że jako sierota bez dobrego wykształcenia nie ma pojęcia o rzeczach które są dla jej koleżanek z dobrych rodzin zupełnie oczywiste.
Natasha Pierre & The Great Comet of 1812 – jeśli coś istnieje to na pewno istnieje o tym musical. W tym przypadku mamy do czynienia z musicalem opartym na części Wojny i Pokoju (dobrze że nie na całej bo choć zwierz uważa że mogło by to być wspaniałe to byłby to bardzo długi wieczór). Tytuł właściwie mówi nam kto będzie w centrum wydarzeń – naiwna Natasza i szukający sensu Pierre. Zwierz pisze o tym jako o musicalu nie znanym bo w sumie mimo szumu jaki zrobił się wokół produkcji przy okazji tegorocznych Tonys to wciąż musical który zadebiutował off Broadway i nigdy za siebie za wiele nie zarobił (choć tu na drodze stanęły między innymi kontrowersje związane z castingiem, kiedy producenci próbowali skrócić angaż czarnoskórego aktora – któremu powierzono główną rolę, po to by zastąpić go gwiazdą musicalową – i więcej zarobić) i został szybko zdjęty z afisza. Wciąż jest to jednak fenomenalny musical a otwierająca go utwór „Prolog” to najlepsze wprowadzenie do tej części Wojny i Pokoju jakie można sobie wyobrazić.
Parade– zwierz ma słabość do musicali które dotyczą spraw poważnych. Być może dlatego, że w musicalach wszystkie emocje są bardziej podkreślone co pozwala lepiej poczuć jak ważne są poruszane przez nie problemy. Parade opowiada historię Leo Franka – nowojorskiego żyda, który w 1913 roku został w Atlancie oskarżony o morderstwo i gwałt młodej dziewczyny. Proces pokazał skalę obecnego na południu antysemityzmu i był wykorzystywany politycznie. Ostatecznie – po tym jak udało się dowieść ile nieprawidłowości pojawiło się w czasie sądzenia kary – zamieniono karę śmierci na dożywotnie więzienie. Frank został stamtąd porwany, zlinczowany i powieszony. Wydarzenia te były kluczowe zarówno w procesie odradzania się Klanu na południu jak i w powstaniu organizacji obywatelskich działających na rzecz społeczności żydowskiej. Zwierz uwielbia ten musical bo od pierwszych do ostatnich nut to cudowna spójna i przejmująca całość. A wam wybrał utwór This Is Not Over Yet – kiedy nasz bohater dowiaduje się, że jednak jego wyrok będzie zrewidowany.
The Light in the Piazza – musical który zwierz odkrył kiedy pod wpływem Glee szukając produkcji w których pojawiał się Matthew Morrison. Musical opowiada o tym jak w czasie wycieczki do Włoch młoda amerykańska dziewczyna, podróżująca wraz z matką zakochuje się ze wzajemnością w włoskim młodzieńcu. Problem w tym, że dziewczyna, za sprawą wypadku z dzieciństwa, rozwija się wolniej i ma jeszcze niedojrzałą psychikę – niekiedy dziecka. Musical pokazuje przede wszystkim wątpliwości jej matki – czy jej córka może wziąć ślub. Temat musicalu nie jest prosty a na dodatek jest w nim więcej nawiązań do muzyki operowej czy romantycznej niż do popowych brzmień i harmonii. Ale to jest doskonałe i decyduje o łatwym do wyłapania uchem charakterze musicalu. Zwierz wybrał dla was piosenkę Passegiata – bo mieści się w niej wszystko co decyduje o muzycznej wyjątkowości musicalu.
Jane Eyre: The Musical – w sumie patrząc na powieść nie trudno się domyślić dlaczego zdecydowano się zrobić na jej podstawie musical – cierpienie, miłość, duchowa łączność i żona na strychu – to brzmi jak idealny punkt wyjścia do kilku ballad i duetów. Zwierz przyzna, że wpadł na musical za sprawą Spotify – które po prostu podsunęło mu jedną z piosenek. Dopiero potem dowiedział się, że produkcja była nawet nagradzana i nominowana do Tonys – tylko jakoś zaginęła w zbiorowej pamięci. Nie jest to rzeczywiście dzieło wybitne ale zwierz złapał się na tym, że te musicalowe wysokie tony i dramatyczne teksty kolejnych piosenek doskonale pasują mu do chmurnych historii które wyszły spod pióra Sióstr Bronte. A wybrał dla was duet Sirens bo doskonale oddaje jak dobrze wysokie tony musicalowego duetu zgrywają się z uczuciami i dramatami bohaterów powieści.
She Loves Me – ponownie musical o którym zwierz pisał na blogu bo jest (jako pierwszy musical z Broadwayu!) dostępny w BroadwayHD. Historię wszyscy znacie bo She Loves Me to musicalowa wersja Sklepu za Rogiem, który miał też swoją współczesną odmianę czyli Masz Wiadomość. Tu jednak wracamy do podstaw i cała historia rozgrywa się w węgierskiej perfumerii gdzie pracuje dwójka niezbyt lubiących się sprzedawców. W pracy się kłócą a potem korespondują ze sobą listownie (nie znając wzajemnie własnej tożsamości) i zakochują się w sobie. Musical jest absolutnie przeuroczy, przezabawny i doskonale nadaje się do słuchania w kółko. Jest w nim miłość, dobra życiowa filozofia i refleksja nad tym że nie jest łatwo iść do pracy kiedy na dworze mamy piękny dzień. Nie jest to musical zapomniany ale zdaniem zwierza mógłby być wystawiany na całym świecie dużo częściej. A dla was wybrał swoją ulubioną piosenkę Tonight at Eight w czasie której nasz bohater myśli o tym, że już o ósmej spotka się z dziewczyną w której jest zakochany.
If/Then – musical sprzed kilku lat w którym na scenę po pewnym czasie nieobecności wróciła Idina Menzel. Musical powinien być przebojem ale jakoś tak przeszedł bokiem. Być może problemem był scenariusz który pokazywał alternatywne historie jednej kobiety która w jednej wersji idzie za radą przyjaciółki w drugiej za radą przyjaciela. Musical oparty na takim pomyśle musi być naprawdę doskonały by się sprzedać a ten był – taki średni. Ale ponieważ wiadomo było, że główną rolę zagra obdarzona wielkim głosem Idina Menzel to musiała się tam pojawić jakaś pełna mocy i emocji ballada. I takie jest „Always Starting Over” – które ma w sobie wszystko czego tego typu utwór potrzebuje – niezłe słowa, dramatycznie zwiększające się tempo i wielkie nuty oraz doskonały refren. Zwierz ma podejrzenie że to taki doskonały hit na przesłuchania i na wieczory Karaoke.
Come From Away – tu właściwie zwierz jeszcze nie wie jaki będzie status tego musicalu. W tym roku był nominowany do kilku nagród Tony i zwierz nie tak dawno słyszał, że podobno to jeden z tych „uśpionych” musicali które nigdy nie odniosły wielkiego sukcesu w okolicy premiery ale z czasem zarabiają lepiej od konkurencji i ostatecznie okazują się przebojami. O czym jest musical? Opowiada o tym jak w niewielkim miasteczku w Nowej Fundlandii (gdzie jest olbrzymie lotnisko) po atakach z 11 września wylądowało awaryjnie 38 samolotów pasażerskich. Była to część akcji czyszczenia nieba nad Stanami Zjednoczonymi zaraz po ataku. Musical opowiada o tym jak mieszkańcy niewielkiego miasteczka sprostali zadaniu jakim było ugoszczenie tylu osób które znalazły się tam w trakcie swojej podróży a także o tych pierwszych reakcjach na 11 września. Musical zestawia ze sobą życzliwość mieszkańców miasteczka i trudny czas w którym się ona objawia. To historia zabawna, dobra i przypominająca że w najmroczniejszych momentach jest miejsce na solidarność i życzliwość. Zwierz wybrał dla was Welcome To The Rock bo usłyszał tą piosenkę jako pierwszą z musicalu i zachęciła go ona do przesłuchania całości.
Carrie: The Musical – jak zwierz pisał – to niesamowite że na podstawie dosłownie wszystkiego da się zrobić musical. Tu po dwóch różnie ocenianych adaptacjach filmowych mamy podejście musicalowe do powieści Stephena Kinga. Dla niektórych to horror ale zwierz zawsze widział w niej opowieść społeczną z wątkiem paranormalnym. To co zaskoczyło zwierza kiedy słuchał musicalu to fakt, że jest taki konwencjonalny – przynajmniej pod względem muzycznym. Ostatecznie jednak całości słuchało się bardzo miło, a wybrany dla was utwór Carrie jest na stałe włączony do playlisty zwierza.
To tyle na dziś. Oczywiście Zwierz jak zawsze zachęca was całym sercem do podawania własnych ulubionych utworów z nieco mniej znanych musicali – bo dzięki temu i moja i wasza playlista jest coraz lepsza i dłuższa. A przecież o to chodzi – by nie zadawać sobie pytania „To czego ja mam teraz słuchać” i nie zawsze odpowiadać na nie „To co, jeszcze raz Hamilton”
Ps: Jest środa więc Zwierz przypomina wam że jest już nowe Czytu-Czytu!