Home Ogólnie Nie ma kobiet brzydkich są tylko niewyedukowane czyli Pigmalion wiecznie żywy

Nie ma kobiet brzydkich są tylko niewyedukowane czyli Pigmalion wiecznie żywy

autor Zwierz

 

Hej

           Zaczni­jmy od tego, że ów wpis pow­stał przy narusze­niu praw autors­kich. Tak moi drodzy zwierz się przyz­na­je. Obe­jrzał na youtube “Pig­maliona” z 1938 roku. Zro­bił to z pre­m­e­dy­tacją ( i ku włas­ne­mu zaskocze­niu, bo nie spodziewał się tam znaleźć całego fil­mu) ponieważ nie da się moi drodzy inaczej zobaczyć tego fil­mu będąc jedynie ciekawym zwierzem w naszym pięknym nad­wis­lańskim kra­ju. Zwierz zas­tanaw­ia się jaką szkodli­wość społeczną ma jego czyn zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że jego twór­cy są w znakomitej więk­szoś­ci martwi ( nie mniej jed­nak nie dość martwi ponieważ zes­zli z tego łez padłu mniej niż 70 lat temu). Zwierz czyni tą uwagę, nie po to by opowiedzieć się po stron­ie piract­wa, ale po to by udowod­nić, że niekiedy jest to jedyny sposób  z zapoz­naniem się z dobrem kultury.

Dobra ale po co zwierz przekraczał roz­dr­ganą granicę moral­noś­ci by obe­jrzeć film. Cóż wyda­je się, że owa his­to­ria możli­wej zmi­any człowieka — z oso­by pozornie pozbaw­ionej wartoś­ci, z kogoś kogo nie będzie dało się odróżnić od wiel­kich tego świa­ta, jest jed­ną z ulu­bionych i nigdy nie nudzą­cych się fil­mow­com. Sam Pig­malion który pow­stał w 1938 roku, jest filmem , który choć oczy­wiś­cie się zes­tarzał wciąż oglą­da się ze sporą przy­jem­noś­cią — głównego bohat­era — pro­fe­so­ra Hig­gin­sa gra tu Lesie  Howard, co jed­nak spraw­ia zwier­zowi pewne prob­le­my, ponieważ jedyne co zwierz jest w stanie myśleć przez więk­szość sean­su, to dlaczego Ash­ley z Przem­inęło z Wia­trem zachowu­je się tak dzi­wnie. Tak już bywa że cza­sem zwierz nie jest w stanie odd­zielić akto­ra od jego roli. Zwłaszcza jeśli jest to rola w jego ulu­bionym filmie. Nie mniej jed­nak, Pig­malion ma swo­je zale­ty — jeśli chce­cie komuś pokazać My Fair Lady a wiecie, że nie lubi musi­cali, pokazu­je­cie mu po pros­tu Pigmaliona.

A sko­ro przy My Fair Lady jesteśmy — czy to nie ciekawe, że kino mogło opowiedzieć dokład­nie tą samą his­torię niemal bez żad­nych zmi­an ( poza dodaniem piosenek) praw­ie 30 lat później? Choć w sum­ie zachodzi tu jed­na bard­zo istot­na zmi­ana, która zdaniem zwierza położy się pewnym cie­niem na całej his­torii kinowych przemi­an koc­mołuchów w księżnicz­ki. Otóż niech pod­niosą rękę ci nieliczni którzy nie dostrzegli już na pier­wszy rzut oka nawet w umoru­sanej Elizie Dolit­tle uroku i wdz­ięku Audrey Hep­burn. Bo właśnie na tym pole­ga pew­na skaza fil­mowych przemi­an — zawsze okazu­je się, że nie chodzi tylko o zmi­anę sposobu wyraża­nia się, czy zachowa­nia w towarzys­t­wie — owe nau­ki bled­ną w obliczu fak­tu, że każdy koc­mołuch okazu­je się być prześliczną aktorką. Tak jak­by gdzieś  tam było przeko­nanie, że tak naprawdę liczy się tylko to jak wyglą­damy (  w prze­ci­wieńst­wie do głównej myśli Pig­maliona która wskazy­wała raczej na ele­men­ty wychowa­nia które dzielą klasy, i tak charak­terysty­cznego w przy­pad­ku anglików sposobu wysław­ia­nia się). Wyda­je się, że typowo eduka­cyjnym wątkiem całej his­torii poszła w ostat­nich lat­ach ( zwierz pisze to z per­spek­ty­wy his­to­ry­ka więc 1983 był niedawno) Edukac­ja Rity. Tam przemi­ana w bohater­ce zachodzi zde­cy­dowanie pod wpły­wem zdobytej wiedzy, nie mniej jed­nak, mimo teo­re­ty­cznie pozy­ty­wnego wpły­wu edukacji — widać też pojaw­ia­jące się wąt­pli­woś­ci. Bo o ile nikt jakoś nie wyda­je się mieć wąt­pli­woś­ci, że zmi­ana wyglą­du zawsze okazu­je się być czymś lep­szym, o tyle wiedza wyda­je się odbier­ać coś bohaterkom, i wyry­wać je z codzi­en­nego świa­ta ( co słusznie punk­tu­je Eliza w ory­gi­nal­nej his­torii próbu­jąc wytłu­maczyć Hig­gin­sowi, że nie ma już gdzie wracać).

Zostawmy jed­nak na chwile te smutne rozważa­nia o wpły­wie wiedzy na człowieka ( zwłaszcza, że zwierz woli się nawet nie zas­tanaw­iać, jak zapeł­ni­an­ie umysłu zbęd­ny­mi fak­ta­mi wpłynęło na jego osobowość) — Hol­ly­wood zde­cy­dowanie chęt­niej bawi się przemi­ana­mi w zachowa­niu i wyglądzie. Pret­ty Women może i jest his­torią o Kop­ciuszku, ale czer­pie też dużo z naszego omaw­ianego wątku. Prze­cież grana przez Julie Roberts bohater­ka także prze­chodzi przemi­anę — składa­jącą się z całkowitej wymi­any garder­o­by, obow­iązkowego kur­su dobrych manier oraz kul­tur­al­nej wiz­y­ty w Operze. I podob­nie jak jej poprzed­nicz­ki, musi w końcu zde­cy­dować się na związek ze swoim ukochanym bo nie ma już świa­ta do którego mogła­by wró­cić ( zwierz nie twierdzi , że była by szczęśli­wa pracu­jąc jako prosty­tut­ka, ale z całą pewnoś­cią  przez ten krót­ki okres jaki spędz­iła w drogim hotelu “prze­rosła” swo­je otoczenie).

Jed­nak zde­cy­dowana więk­szość filmów które pod­da­ją swo­je bohater­ki przemi­anom robi to przede wszys­tkim w poszuki­wa­niu efek­tu kome­diowego — W pier­wszej częś­ci Miss Agent — prze­r­o­bi­e­nie chłopczy­cy ( bard­zo źle “zbrzy­d­zona” San­dra Bul­lock) w możli­wą kandy­datkę na Miss Amery­ki ( czyż­by współczes­ny odpowied­nik balu w Ambasadzie) sta­je się zadaniem god­nym Pro­fe­so­ra Hig­gin­sa — z resztą wyda­je się, że amerykanie są w pełni przeko­nani, że do takiej trans­for­ma­cji potrzeb­ny jest anglik — tu rolę tą wspaniale jak na taki pop­u­larny film odgry­wa Michel Caine. Nie mniej jed­nak nie ma co udawać, że jest to przemi­ana inna niż fizy­cz­na — tu się uczesze włosy, tam poduczy żeby kandy­dat­ka nie mlaskała. Choć kole­j­na część fil­mu ( zwierz zde­cy­dowanie odradza) sugeru­je, że nawet po takiej małej przemi­an­ie powrót może być znacznie utrud­niony — bądź co bądź bohater­ka Sandry Bul­lock na każdym kroku postrze­gana jest jako była uczest­nicz­ka konkur­su na Miss a nie jako polic­jan­t­ka. Może więc owo oder­wanie od dawnego świa­ta jest abso­lut­nie konieczne dla dopełnienia his­torii przemi­any. Bądź co bądź, nawet w głupi­utkiej kom­e­dyjce dla młodzieży — ” Pamięt­nik Księżnicz­ki” brzy­d­ka bohater­ka ( znów bard­zo źle ucharak­tery­zowana na brzy­d­ką Anne Hath­away) po otrzy­ma­niu infor­ma­cji o  tym, że jest księżniczką, prze­chodzi nie tylko meta­mor­fozę, ale także musi porzu­cić doty­chcza­sowe życie.

Wyda­je się, że autorem który ma najwięcej wąt­pli­woś­ci co do owej his­torii przemi­any, która zawsze win­du­je nas wyżej, ku lep­sze­mu życiu jest Woody Allen.  Już w Annie Hall pró­ba pod­niesienia poziomu edukacji ukochanej kończy się dla bohat­era bez­nadziejnie, bo ukochana jak niemal wszys­tkie bohater­ki zakochu­je się w swoim pro­fe­sorze, nie sta­jąc się przy tym ani odrobinę mądrze­jsza, za to dużo bardziej iry­tu­ją­ca. Nie mniej najwyraźniej Allen naw­iązu­je do tego wątku w ” Drob­nych Cwa­ni­aczkach” — żona bohat­era po nagłym wzbo­gace­niu się na piecze­niu ciasteczek postanaw­ia dorów­nać w intelek­tu­al­nym oby­ciu eli­cie, w której znalazła się razem z mężem. Wyko­rzys­tu­jąc starą dobrą metodę wyna­j­mu­je angli­ka ( Hugh Grant wyko­rzys­tu­je tu cały swój ang­iel­s­ki czar ), który prowadzi ją  na kole­jne sztu­ki, kon­cer­ty , uczy dobrych manier i oby­cia. Jed­nak w prze­ci­wieńst­wie do pier­wow­zoru pró­ba awan­sowa­nia wyżej zosta­je potę­pi­ona. Klasa wyższa okazu­je się bandą nud­nych i nie ucz­ci­wych snobów, zaś siedzą­cy na kanapie mąż nieu­dacznik jedynym sym­pa­ty­cznym bohaterem. Być może kry­ty­ka Allena wyni­ka z fak­tu, że on sam nigdy nie prag­nął aspirować do roli wielkiego intelek­tu­al­isty, jed­nocześnie wielkim intelek­tu­al­istą będąc. A może po pros­tu prawdą jest, że lep­iej nie strać się celować wyżej bo nie ma tam naprawdę nic dobrego.  Choć chy­ba trze­ba tam być by wydawać takie sądy.

Nie mniej jed­nak , co wyda­je się zwier­zowi niezwyk­le ciekawe to pew­na nieśmiertel­ność tej his­torii. Wydawać by się mogło, że taka his­to­ria przemi­any prowadzącej do społecznego awan­su powin­na być daleką pieśnią przeszłoś­ci. Być może aktu­al­ną w lat­ach 30 ale z każdą dekadą zmniejsza­jącą swo­ją wartość. Tym­cza­sem jed­nak wyda­je się, że zwłaszcza w kra­jach anglosas­kich — gdzie wciąż po sposo­bie mówienia moż­na dowiedzieć się o człowieku wszys­tkiego — owo marze­nie o awan­sie społecznym, poprzez pewne odcię­cie się od korzeni — wciąż jest jeszcze bard­zo żywe. Do tego stop­nia żywe, że zwierz pamię­ta oglą­dany przez siebie namięt­nie pro­gram real­i­ty TV gdzie mówiące slang­iem dziew­czyny z marnych dziel­nic zamykano w szkole dla dobrze urod­zonych ucząc ich manier, i poprawnego wysław­ia­nia się. Do następ­nego eta­pu prze­chodz­iły te, które umi­ały grzecznie roz­maw­iać o pogodzie, nie piły za dużo, uczyły się posłusznie gotować i układać kwiaty. Wszys­tko zaś w imię tezy, że tak naprawdę w każdej kobiecie drzemie dama — wystar­czy tylko pozbyć się kosz­marnego akcen­tu, przes­tać przek­li­nać i pić piwo wiec­zo­ra­mi , a wyższe klasy przy­wita­ją nas z otwarty­mi ramion­a­mi. Zwierz oglą­dał ten pro­gram w niemym zach­wycie, bo prze­cież był to najucz­ci­wszy telewiz­yjny pro­gram poświę­cony społeczeńst­wu bry­tyjskiemu jaki zwierz widzi­ał od lat.

I tu zwierz widzi ową pop­u­larność owej his­torii. To prze­cież ide­al­na his­to­ria na każde cza­sy i praw­ie każde miejsce. Jeśli się chce moż­na w niej zobaczyć wiarę w możli­woś­ci jed­nos­t­ki która chce osiągnąć więcej. Jeśli się chce jest to his­to­ria o potędze edukacji. Ale równie dobrze jest to przy­powieść o pozo­rach, które odgry­wa­ją w naszym społecznym życiu niezwyk­le ważną rolę, ale i o podzi­ałach kla­sowych, które zami­ast znikać we współczes­nym świecie, co raz bardziej się umac­ni­a­ją. No i film ten zaw­iera jed­ną niemalże uni­w­er­sal­ną  prawdę — chcesz się wyk­sz­tał­cić na człowieka naprawdę obytego? Zna­jdź sobie Anglika!

Ps: A już jutro recen­z­ja fil­mu Koń i Jego Chło­piec czy jak woli dys­try­b­u­tor Czas Wojny ( i tak zwierz oglą­da ten film dla wiadomego akto­ra i nawet się tego nie za bard­zo wstydzi)

0 komentarz
0

Powiązane wpisy

judi bola judi bola resmi terpercaya Slot Online Indonesia bdslot
slot
slot online
slot gacor
Situs sbobet resmi terpercaya. Daftar situs slot online gacor resmi terbaik. Agen situs judi bola resmi terpercaya. Situs idn poker online resmi. Agen situs idn poker online resmi terpercaya. Situs idn poker terpercaya.

Kunjungi Situs bandar bola online terpercaya dan terbesar se-Indonesia.

liga228 agen bola terbesar dan terpercaya yang menyediakan transaksi via deposit pulsa tanpa potongan.

situs idn poker terbesar di Indonesia.

List website idn poker terbaik. Daftar Nama Situs Judi Bola Resmi QQCuan
situs domino99 Indonesia https://probola.club/ Menyajikan live skor liga inggris
agen bola terpercaya bandar bola terbesar Slot online game slot terbaik agen slot online situs BandarQQ Online Agen judi bola terpercaya poker online