Zwierz spędził wieczór w Filharmonii słuchając sobie kolejnych utworów Szymanowskiego. Kiedy tak siedział i nawet nie przysypiał (co zwierzowi nie zawsze się zdarza) zdał sobie sprawę, że w tych kulturalnych wyjściach, do opery, filharmonii i sal koncertowych czy teatralnych nie koniecznie muzyka, opera czy przedstawienie jest tym co zwierz najbardziej lubi. Albo inaczej nie jest tylko tym co zwierz lubi oto 10 rzeczy które zwierz lubi w kulturalnych wyjściach, które z samymi wytworami kultury niekoniecznie mają coś wspólnego.
Wyjściowe ubrania dzieci – kiedy zwierz był dzieckiem miał lakierki i śliczną wyjściową sukienkę z takiego miękkiego materiału i obu rzeczy nienawidził. Niechęć pozostała mu zresztą do dziś i wcisnąć zwierza w wyjściowe buty i znaleźć dla niego wyjściowe ciuchy w których czułby się dobrze jest naprawdę trudno. Jednak nie zmienia to faktu, że dziś zwierz czasem sobie wyrzuca że nie cieszył się bardziej, kiedy ubierano go elegancko, bo eleganckie ubrania dzieci są bez porównania fajniejsze niż te dorosłych. Co więcej, zwierz zwrócił uwagę, że o ile moda dla dorosłych szybko i drastycznie się zmienia o tyle małe dziewczynki wciąż chodzą w takich staromodnych sukienkach które już nawet za czasów dzieciństwa zwierza były trochę old schoolowe. Zresztą zwierz ma wrażenie, że dorośli zabierający dzieci do filharmonii czy opery specjalnie ubierają je tak jakby była połowa zeszłego wieku. Zwierzowi się to nawet podoba choć powiedzmy sobie szczerze, głównie dlatego, że nikt go już nie wciska w lakierki, białe rajstopki i nie spina włosów uroczymi spinkami.
Kiedy fortepian wyjeżdża spod podłogi – dobra to jest dowód na to, że zwierz ma pięć lat. Otóż nie wiem czy wiecie w Warszawskiej Filharmonii czasem kiedy trzeba na scenę wprowadzić drugi fortepian albo np. po pierwszej połowie koncertu fortepian musi zejść ze sceny można go zwieść windą. Po prostu w pewnym momencie fortepian wjeżdża na scenę spod niej lub też znika pod podłogą. Zwierz widział to zaledwie kilka razy ale zawsze niesamowicie go to bawi. Trudno powiedzieć dlaczego, być może zwierz naprawdę ma pięć lat. Ale może idea chowania fortepianu pod podłogą po prostu jest zawsze fajna. Choć zwierz musi powiedzieć, że ogólnie darzy sporą sympatią wszelkie teatralne zapadnie i dźwigi – zwłaszcza jak w czasie przerwy nie opuszcza się kurtyny i można zobaczyć jak na scenie zmieniają się dekoracje.
Kolejki do toalety w operze – tak jasne kolejka do damskiej toalety jest instytucją nie znającą kultury wysokiej i niskiej, występującą zawsze tam gdzie pojawia się większa grupa ludzi. Czym się różni więc ta kolejka w Operze? Cóż zwierz uwielbia podsłuchiwać tych pierwszych gorących relacji po pierwszym akcie. Nie tak dawno temu stojąc w kolejce w przerwie Wilhelma Tella zwierz miał niesłychaną okazję podsłuchiwać rozmowy pięciu angielek które co prawda były zachwycone przedstawieniem ale że nie znały języka oryginału ani nie rozumiały napisów to nie miały zielonego pojęcia co tak właściwie dzieje się na scenie. Ich domysły i pomysły były chyba nawet ciekawsze od tego co proponował reżyser. Zwierz chętnie wyjaśniłby libretto (nawet zaproponował) ale panie powiedziały, że naprawdę fajnie jest wtedy kiedy się nie ma zielonego pojęcia o co chodzi
Czytanie programu dla beki – w wielu programach teatralnych i operowych obok tekstów przydatnych i potrzebnych – takich jak informacje kto właśnie śpiewa, kiedy powstało dzieło czy jaka jest historia wystawienia, pojawiają się jeszcze teksty zupełnie nie na temat. W przeważającej większości te teksty są niesamowicie pompatyczne, napisane wysokim kulturoznawczym, czasem widać jak straszliwie autorzy męczą się by w jakikolwiek sposób powiązać swój tekst na zupełnie inny temat z właśnie wystawianą operą. Do tego wszystko przekonuje nas, że właściwie każde dzieło – niezależnie od tego kiedy powstało i o czym w zamiarze twórcy traktuje, jest doskonałym komentarzem naszej rzeczywistości. Zwierz nie jest jakoś specjalnie i wyrachowanie złośliwy, ale czasem ta ekwilibrystyka byleby tylko czymś wypełnić kolejne strony programu zawsze zwierza bawi. I czasem jak opera czy przedstawienie jest nudne to bawi go jeszcze w czasie wyjścia. Czasem dopiero w domu.
Ubrania kobiet w orkiestrze – ilekroć zwierz jest na jakimkolwiek występie muzycznym – gdzie może się z bliska przyjrzeć muzykom w orkiestrze, zawsze czerpie wielką radość z porównywania tego w co ubrane są kobiety. Nie jest to przejaw seksizmu, po prostu w większości orkiestr wszyscy mężczyźni noszą mniej więcej to samo (choć jak przyjrzymy się bliżej to każdy nosi się jednak trochę inaczej) i właściwie swoboda zostaje pozostawiona paniom. Zwierz nie ocenia tego kto się najładniej ubrał, raczej fascynuje go jak nawet podobne do siebie stroje potrafią nosić znamiona charakteru osoby która je wybrała, czy jak mogą być dostosowane do instrumentu czy miejsca w orkiestrze. Poza tymczasem widać jak zmieniają się mody, czy trendy. Ogólnie to jedna z tych rzeczy, która jest zabawna głównie dlatego, że wszyscy niby mają podobne wytyczne ale każdy rozumie je na własną rękę. Dlatego w ogóle obserwowanie ludzi którzy mają się gdzieś ubrać elegancko jest tak cudowne. Bo każdy inaczej to elegancko pokazuje. Poza tymi którzy olewają.
Kroki po scenie – zwierz na pewno musiał wam mówić, ale nigdy nie zaszkodzi powtórzyć. Zdaniem zwierza najpiękniejszym dźwiękiem na świecie, jest skrzypienie podłogi w teatrze – takie niesamowicie charakterystyczne, kiedy aktorzy chodzą po scenie. Zwierz jest pewien że znacie ten dźwięk, zna je każdy kto choć raz był w teatrze. Zwierz wie, że to brzmi głupio ale naprawdę uważa, że czego by nie grali nie ma piękniejszych dźwięków. Podobnie jak wtedy kiedy np. jest jakiś balet który przez pewien czas zespół wykonuje bez muzyki. To też jest wspaniałe. Ogólnie ktoś powinien dla zwierza wydać płytę „Parkiety teatrów świata” zwierz byłby zachwycony i słuchałby sobie do snu.
Za każdym razem jak bisują – na pewno wiecie, że zwierz nie lubi oklasków. Nie dlatego, że nie chce dziękować twórcom ale dlatego, że dobrze się czuje w tej ciszy która pojawia się zaraz po zakończeniu spektakli. Oklaski natychmiast każą wracać ze świata spektaklu do rzeczywistości, a zwierz zwykle jeszcze by sobie przez chwilkę pobył w na tym drugim świecie. Nie mniej zwierz uwielbia bisy. Te zaś zwykle są sprowokowane przez głośne i długie oklaski, więc zwierz jest nieco rozdarty. Dlaczego zwierz lubi bisy? Bo wtedy często widzi się artystę rozluźnionego, radosnego, grającego bardzo często utwór który pozwala mu się popisać, czy to mistrzostwem opanowania instrumentu, czy poczuciem humoru. Zwierz był kiedyś na koncercie bardzo zdolnego młodego wiolonczelisty. Cały koncert wyglądał jakby zaraz miał zemdleć. Dopiero kiedy grał bis, wyglądał jakby naprawdę się cieszył tym co robi.
Zachowania orkiestry – zwierz nigdy nie był w żadnym zespole muzycznym i zupełnie nie umie sobie wyobrazić jak to jest być członkiem orkiestry, musi jednak przyznać że sama instytucja jest fascynująca- zwłaszcza dla obserwatora z boku. Zwierz bardzo lubi te wszystkie mniej lub bardziej formalne zachowania orkiestry przed i po koncercie. Ale też rzeczy zupełnie drobne, jak np. fakt że orkiestra oczywiście nie może klaskać, więc taką naturalną formą dołączenia się do owacji widzów jest stukanie smyczkami w pulpity. Taki gest który jest uroczy przez swoją niecodzienność. Zwierz lubi też, jak dyrygent wskazuje (nie każdy to robi i nie zawsze) członków orkiestry którzy przy danym utworze mieli solo albo musieli się bardziej namęczyć by wstali i ukłonili się osobno. To jest coś bardzo fajnego, zwłaszcza jak wstaje ktoś z tej sekcji orkiestry której mniej wyrobiony słuchacz nie dostrzeże. Nie ma w tym wszystkim nic niezwykłego ale zwierz to bardzo lubi.
Kolejki do szatni – trochę podobnie jak w przypadku kolejek do łazienki, można podsłuchać pierwszych formułowanych na żywo opinii. Ale nie tylko o to chodzi. Kolejka do szatni to taki dobry moment by jeszcze przez chwilę pozostać w tym świecie wewnętrznym, czasem – jeśli coś było szczególnie dobre, to świetny moment na pozbieranie myśli, tych pierwszych refleksji, może na uspokojenie emocji. Do tego zwierz zwykł oceniać koncerty po tym jak wiele osób w tych kolejkach chcąc nie chcąc nuci, melodie które wyszły za nimi z koncertu. No i jeszcze kolejki do szatni to ten niesamowity moment w którym zawsze spotyka się jakiś dalszych lub bliższych znajomych którzy z zaskoczeniem przyjmują, że ty też tutaj i jak to możliwe w tak wielkim mieście spotkać się właśnie w kolejce po płaszcz.
Miało być dziesięć ale zwierz zatrzymał się na dziewięciu i nic więcej mu do głowy nie przychodzi. Możecie ten jeden dodać sami. W końcu zwierz lubi się o was dowiadywać nowych rzeczy. Trzeba jednak przyznać, że te wszystkie drobne rzeczy sprawiają, że nawet kiedy ogląda się lepszy spektakl czy operę w kinie to jednak nie jest to samo co wyjście. I nie chodzi o to, że tam jest źle a w jedynie słusznym ośrodku sztuki jest dobrze. Chodzi raczej o techniczne doświadczenie wyjścia. Choć i ono jest zarezerwowane raczej dla tych z finansami i z dużych miast. Nie mniej jeśli macie raz na jakiś czas okazję gdzieś wyjść kulturalnie to skorzystajcie. Tak może się wydawać że będzie nudno, albo drogo, ale właśnie te małe rzeczy potrafią zamienić wieczór w udany nawet jeśli niekoniecznie jesteśmy zachwyceni tym co się nam pokazuje. A kolekcjonowanie takich sprawiających nam o przyjemność elementów rzeczywistości to zawsze dobry pomysł.
Ps: Dobra ten weekend Ełk, następny Kraków a potem zwierz nigdzie się nie rusza. Będzie siedział w domu i zimował. Piękna wizja.