Hej
Zwierz spędzając wczoraj swoją tradycyjną niedzielę z programem Top Gear ( skacząc odpowiednio po programach BBC można spędzić całe przedpołudnie oglądając Clarksona i przyjaciół robiących koszmarnie głupie rzeczy które musiały kosztować straszne pieniądze) zwierz natrafił na kilka programów ( jeden nawet obejrzał — pozostałe odrzucił jako nudne i wtórne) w których jakieś kobiety namawiały inne kobiety do operacji plastycznej, w których jacyś lekarze kroili biednych ludzi z nadwagą itd. Innymi słowy jeśli człowiek się nie pilnuje to co chwila może trafić na jakiś program w którym wykonuje się na kimś zabiegi medyczne. Zwierz zaczął się nad tym zastanawiać. Ostatnio doszło do niego że oglądanie takich programów w nikim nie wzbudza obrzydzenia zażenowania czy przekonania że przekracza jakiekolwiek granice ( co więcej nawet oglądanie seriali w których operacje pokazuje się dużo dokładniej niż w jakimkolwiek programie dokumentalnym raczej nas interesuje niż wzbudza obrzydzenie czy zniechęceni). Wygląda na to że dziś widok ciętego ciała, łamanego na potrzeby operacyjne nosa czy rozciętej klatki piersiowej po prostu nikogo nie wzrusza. Myśl o tym jak bardzo telewizja przesuwa granice pomiędzy nami a tym co na żywo budziło by nasze zniechęcenie czy wręcz przerażenie ( zwierz założy się że wszyscy tak chętnie oglądający operacje w telewizji dali by się prędzej zabić niż wejść do sali w której się kogoś kroi czy być świadkiem np. wypadku samochodowego w którym są ranni) naszła zwierza także kilka dni wcześniej kiedy telewizja w środku dnia bez żadnego uprzedzenia pokazała fragment nagrania w którym samochód w Egipcie wjeżdża w protestujący tłum. Zwierz był w szoku nie tylko dlatego że widok nie jest miły ale dlatego że najwyraźniej można dziś w telewizji pokazać ginących ludzi i nawet nie obwarować tego ostrzeżeniami że zaraz będziemy świadkami czegoś drastycznego. I znów podobna myśl przyszła zwierzowi wczoraj kiedy z wirtualnego krojenia ludzi przeskoczył na program w którym pokazywano zdjęcia przewożonego do szpitala Kubicy. Zwierz począł się zastawiać czy naprawdę w przypadku w którym gapimy się na zdjęcia zmiażdżonego samochodu i zaintubowanego kierowcy chodzi o cele informacyjne czy o naszą ciekawość gapia który za wszelką cenę chce się przepchnąć do pierwszego rzędu co więcej bezpiecznej ciekawości bo przecież tylko za pośrednictwem telewizji gdzie nawet najgorsza tragedia pozbawiona jest wszystkich elementów które naprawdę sprawiają że widząc tragedię raczej się cofamy niż podchodzimy bliżej. Wszystkie te myśli wypłynęły na powierzchnię świadomości zwierza dziś rano kiedy do drzwi zapukał kurier i przyniósł zwierzowi zamówione przez niego zza morza filmy. Zwierz rozpakował je z radością i pierwsza rzecz jaka rzuciła mu się w oczy to ilość ograniczeń wiekowych — tu od lat 18 ( bo klną i mówią o seksie) tam od piętnastu ( bo odcinają sobie głowy i leje się sztuczna krew) a gdzie indziej organicznie od 15 chyba tylko dla zasady bo zwierz nie jest w stanie sobie przypomnieć w tych filmach niczego co by budziło niechęć czy było naprawdę drastyczne — jasne pięciolatkowi nie pokażesz ( więc nie może być B.O) no ale przeciętny nastolatek nie wyjdzie z zakręconą psychiką. To zawsze zastanawia zwierza. Jesteśmy gotowi świat wymyślony ograniczać i dostosowywać do wieku stosując niezwykle ostre kryteria tego co jest zgodne z przepisami a co winduje film do wyższej kategorii wiekowej. Co ciekawe mimo że staramy się tak bardzo ustrzec ewentualnych nieodpowiednich widzów przed obejrzeniem czegoś co mogło by im szkodliwie wpłynąć na psychikę zaś w żaden sposób nie ograniczamy programów informacyjnych ani specjalnie nie cenzurujemy ( zwierz uważa że narzucanie ograniczeń wiekowych w sposób restrykcyjny zawsze kończy się cenzurą — bo wymaga autocenzury ze strony producenta) programów w których się ludzi kroi ( nawet jeśli sceny naprawdę bywają drastyczne) to w ostatecznym rozrachunku jesteśmy gotowi zrzucić zdziczenie świata bardziej na kulturę popularną niż na telewizje informacyjne. Tymczasem kultura popularna ( nawet gry komputerowe które z nie znanych przyczyn występują w narracji o narastającej przemocy jako zły smok) z roku na rok staje się co raz bardziej infantylna ( zwierz już kiedyś pisał — wyższa kategoria wiekowa mniejsza widownia) zaś programy informacyjne co raz mniej przejmują się tym co można było by nazwać dobrym smakiem — co więcej dzięki filmom z kamer przemysłowych i telefonów komórkowych na reszcie mogą pokazywać to czego nawet najbardziej wścibski dziennikarz nie zdecydował by się nakręcić. I tak kultura popularna obrywa za to że jeśli ma się 24 godziny wiadomości trzeba pokazać wszystko. I odrobinę więcej
ps: wczoraj był Superbowl czyli najważniejsze rozgrywki w footballu amerykańskim którego zasad mimo najlepszych chęci zwierz nie zrozumiał. wie natomiast że jest tam mnóstwo przerw na reklamy a wśród nich najlepsze reklamy roku. jedna cudowna pokazuje Mopsa. Zwierz jako wielki fan obecności Mopsów w reklamie czuje się niezwykle ukontentowany.
Ps: Zwierz o dzisiejszym problemie pewnie już pisał. No ale jak już niejednokrotnie powtarzał — jako pan i władca bloga może pisać co chce;)