Hej
Zwierz był wczoraj w tragicznej sytuacji. Idąc do domu rozmyślał o wpisie o tym jak niegdyś zdolny i ambitny Nicholas Cage stał się aktorem, który gra we wszystkim. Miał wam sprzedać swój niezawodny sposób, jak wywnioskować poziom filmu po długości włosów Cage’a i zastanowić się dlaczego akurat jego to spotkało. Niestety kiedy zwierz usiadł przed komputerem, a było już późno zorientował się, że najwyraźniej wszyscy zastanawiają się nad tym samym i na głównej stronie Gazety.pl jest artykuł. o tym jak to Nicolas Cage był dobrym aktorem ale już nie jest. Jako, że zwierz nie chce zostać posądzony o to, że cokolwiek przepisuje znalazł się w sytuacji trudnej. Oto mamy godzinę 21:30 — zwierz zaczyna pisać bloga kilka minut po 22 a tematu nie ma. Co robi zwierz? Podnosi wzrok z nad laptopa i BUM! Ma temat! ( to jakby ktoś się zastanawiał jak działa mózg zwierza).
Niestety plany zwierza na dzisiejszy wpis się zmieniły ale zwierz nie mógł się powstrzymać by nie wstawić tego mema
Co takiego zwierz zobaczył? A no film Mamma Mia!, który leciał ku uciesze zwierza ( film Mamma Mia! Poza piosenkami ABBY oraz Meryl Streep i Colinem Firthem zawiera też, dla zwierza sporą ilość wspomnień związaną z faktem że pierwszy raz oglądał go po raz pierwszy w Londyńskim kinie) leciał właśnie w chwili, w której Christine Baranski śpiewa ” Does Your mother know” do młodego zalecającego się do niej chłopaka. Zwierz pomyślał, że Mamma Mia! To dość rzadki jeśli nie jeden z bardzo niewielu filmów, w których młodszy chłopak zalecający się do starszej od siebie kobiety jest potraktowany w sposób komediowy i zupełnie nie groźny. Zazwyczaj bowiem zestawienie, starsza kobieta młodszy mężczyzna, prowadzi raczej do dramatu i katastrofy niż do jakiegokolwiek szczęśliwego zakończenia. Jednak nie tylko to zainspirowało zwierza . Otóż zdał sobie sprawę, że w filmach, w których chce się podkreślić różnicę wieku między mężczyzną a kobietą w związku dostajemy dwie zupełnie różne pary. Ponieważ w świecie filmowym naturalne jest, że dziewczyna jest młodsza ( zwierz już o tym pisał) aby pokazać, że naprawdę jest młodsza od bohatera. musi być ona dużo, dużo za młoda. Innymi słowy różnica wieku musi wynosić ponad 15 lat i być bardzo widoczna ( właściwie to powinna się raczej zbliżać ku dekadom a nie latom). Inaczej taka para w niczym nie różni się od zwykłego ekranowego romansu. W przypadku kobiet różnica ta wcale nie musi być aż tak drastyczna i na pierwszy rzut oka tak widoczna. Kiedy zwierz przeszukiwał sieć w poszukiwaniu informacji dotyczących filmów opowiadających o romansie starszej kobiety i młodego mężczyzny, zadziewająco często zaliczano te, w których bohater miał dwadzieścia a bohaterka dwadzieścia parę lat. Trzeba tu więc zaznaczyć, że każda dysproporcja wieku na korzyść kobiety niemal zawsze staje się w jakimś stopniu tematem filmu.
Film był dokładnie na tej scenie kiedy zwierz dowiedział się o czym będzie dziś pisał
Nie mniej tu zakończy się główna feministyczna część wpisu ( a właściwie nie tyle z założenia feministyczna co po prostu tak wyszło) i zacznie się część biorąca w obronę mężczyzn. Otóż młody mężczyzna w związku ze starszą kobietą właściwie oznacza jedną z trzech rzeczy. Pierwsza to złe zamiary ze strony samego mężczyzny, najczęściej związane z finansami — Bulwar Zachodzącego Słońca czy Śniadanie u Tiffanego czy Alfie ( zarówno stara jak i nowa wersja) pokazują młodych mężczyzn w związku ze starszymi kobietami jako prostą transakcję. One ubierają ich w śliczne ubrania, dają pieniądze, finansują projekty — oni sypiają z nimi i niekiedy, niezbyt z resztą przekonywująco, udają uczucie. O ile ta sama sytuacja w przypadku kobiet wydaje się być dość neutralna ( albo przynajmniej nie budzi powszechnego oburzenia), to jednak młody mężczyzna będący utrzymankiem starszej kobiety niemal automatycznie ma skazę na honorze i doskonale wiemy, że coś z nim nie tak. Drugi rodzaj związku to układ, w którym kobieta doskonale wie, a właściwie przeczuwa, że pomimo deklarowanego uczucia młodzieniec ją zdradzi i porzuci. Tak jest w przypadku filmu Julia, Cheri czy teoretycznie komediowego Nigdy nie będę twoja czy Nowszy Model. Nawet jeśli w przypadku tych ostatnich mili młodzi mężczyźni zapewniają o swoim uczuciu to jednak kobiety albo im nie ufają, albo dość boleśnie przekonują się, że ufać im nie powinny. Z resztą to założenie- że z takiego związku nikt wyjść szczęśliwy nie może, jest właściwie powszechne — nawet jeśli film dobrze się skończy to zawsze wisi nad nim pewne niedopowiedzenie jakby scenarzyści pragnęli stwierdzić ” Na razie jest dobrze ale wszyscy wiemy co się stanie za kilka lat”. Zwierz pamięta film Serce nie Sługa ( bardzo z resztą średni) gdzie kobieta rzuca nawet przywiązanego do niej młodszego faceta, z którym romansowała dość intensywnie, ponieważ jest przekonana, że nie będzie chciał mieć z nią dzieci i założyć rodziny. Co ciekawe film pokazuje, że chłopak ( a właściwie dorosły już facet) byłby na to gotowy, ale jednocześnie każe nam wierzy, że niezależnie od deklaracji na pewno by tego żałował.
Związek młodszego mężczyzny ze starszą kobietą dla pieniędzy nigdy nie powinien owocować miłością — Alfie udowadnia że niezależnie od tego, która ze stron zacznie coś czuć
Z resztą same kobiety nie za bardzo wierzą w trwałość takich związków nawet kiedy facet jest jak najbardziej szczery — film “Wpadka” , który opowiada o radosnym, przypadkowym dość romansie dyrektorki szkoły z bardzo młodym miejscowym organistą, ma zaskakujący tragiczny koniec właśnie dlatego, że kobieta woli być wobec młodego chłopaka nie ufna, niż przyjąć, że skoro mówi, że kocha to kocha. Trzeba tu stwierdzić, że w ogóle zakończenie w którym sugeruje się jakiś dłuższy związek jest rzadkością także dlatego, że młody mężczyzna w ramionach starszej kobiety w oczach filmowców zawsze oznacza ucieczkę — kobiety w Jestem Miłością czy w Niewiernej wybierają młodych mężczyzn bo są zawiedzione tymi, którzy są przy ich boku. Ale niekoniecznie szukają miłości — raczej potwierdzenia, że mogą być jeszcze kochane ( na czym rzecz jasna srodze się zawiodą bo wiadomo jacy są młodzi mężczyźni). Rzadko kiedy kobieta uwodzi młodszego dla zabawy — najsłynniejszym przykładem jest tu oczywiście Absolwent ale i tu to pani Robinson wyjdzie na tym najgorzej kiedy chłopak, rzecz jasna zmienny w uczuciach, zwieje z jej córką. Z resztą co ciekawe działa to też niekiedy w drugą stronę — w filmie Lepiej Późno niż Później młody lekarz przez cały film zaleca się do starszej od siebie kobiety, by ta najpierw mu uległa, a potem zwiała do faceta w swoim wieku, nawet nie licząc się z uczuciami biedaka, którego tak po prostu zostawiła an lodzie.
Młody, Piękny, Może nawet chwilowo zakochany — nie ma się co przywiązywać i tak pewnie porzuci
Ostatni wątek to element historii romansu starszej kobiety nie tyle z młodszym mężczyzną co właściwie z chłopakiem. Ten wątek jest o tyle ciekawy, że każda próba zrealizowania go w odwrotną stronę zostawia nas z jakimś niebezpiecznym podejściem do tematu Lolity. Ale kobieta romansująca z chłopakiem nie budzi w nas tak negatywnych uczuć jak Humbert Humbert. Dobrym przykładem są tutaj Notatki o Skandalu, gdzie bohaterka filmu grana przez Cate Blanchett ma romans z uczniem, co nie czyni z niej złej postaci, wręcz przeciwnie w jakimś stopniu chcemy jej współczuć. Z kolei w Lektorze romans bohatera z dojrzałą kobietą jest dla niego przeżyciem raczej kształtującym jego charakter niż pozostawiającym z poczuciem, że być może było w tym coś złego. Co więcej bohaterkę lubimy między innymi dlatego, że wierzymy iż naszego bohatera kochała. Oczywiście bywa, że ten wątek przybiera ten nieco niesmaczny wymiar polegający na tym, że starsza kochanka zawsze musi kojarzyć się ( przynajmniej scenarzystom) z postacią matki — jest tego trochę w Drzwiach w Podłodze ( zwierz uwielbia Jednoroczną Wdowę na podstawie, której powstał ten film, ale sam film jest beznadziejny), zdecydowanie dużo jest tego w niesamowicie wręcz pretensjonalnym “Łonie”. Nie mniej ten motyw pojawia się to tu to tam — ponownie nie czyniąc z bohaterki postaci aż tak pokręconej niż gdybyśmy próbowali odwrócić ten wątek.
W Lektorze jakoś łatwo odpuszczamy bohaterce fakt, że sypiała z nastolatkiem — może dlatego, że okazała się ostatecznie hitlerowską zbrodniarką i mieliśmy lepsze rzeczy na głowie
Zwierz musi powiedzieć, ze przyglądając się filmom podejmującym ten temat uderzają go dwie rzeczy. Jedna to trochę przedmiotowe traktowanie młodych mężczyzn. Poza tym, że się im nie ufa, ewidentnie służą oni w związku przede wszystkim do zaspokajania potrzeb seksualnych. Pokazanie ich w towarzystwie zaczyna być problemem, ich zachowanie razi, a czynione wyznania są niewygodne. Młody chłopak idealnie nadaje się na wakacyjny romans ( zwierz nie widział ani 44 karatów ani How Stella Got Her Groove back ale w obu występuje taki wątek) ale nie koniecznie na wspólne życie. Co więcej założenie jest taki, że każdy mężczyzna będąc młodym musi być bez porównania płytszy od kobiety. Świetnie to widać w Ciekawym Przypadku Benjamina Buttona gdzie bohaterowie starzeją się w odwrotnych kierunkach. Kiedy ona jest młoda a on wygląda na ok. 60 dziewczyna nie widzi powodu, dla których miała by się z nim nie związać i nie przespać. Kiedy jednak ona ma ok. 50 a on wygląda na dwudziestoparolatka związek staje się dla niej pewnym dyskomfortem — wstając z łóżka stwierdza, że pewnie nie chce spoglądać na starą i brzydką kobietę ( mówimy o źle ucharakteryzowanej Cate Blanchett, której do braku urody daleko). Innymi słowy nawet jeśli Benjamin jest w jej wieku, młode ciało sprawia, że już nie można mu ufać.
W filmie Nowszy Model facet jest przystojny, sympatyczny i lubi dzieci co od razu każe mu nie ufać.
Druga sprawa dość chyba oczywista — jest bardzo niewiele filmów w których na pierwszy rzut oka widzimy, że kobieta jest starsza i które zupełnie nie robią z tego sprawy. Ostatnio film “Narzeczony mimo Woli” był takim ładnym wyjątkiem — Sandra Bullock jest starsza od Ryana Reynoldsa ale nawet przez moment nie stało się to tematem filmu, ba zwierz nie może sobie teraz przypomnieć czy o tym kiedykolwiek wspomniano. Drugim filmem, który właściwie nie do końca się tym zajmował była bardzo przez zwierza lubiana niszowa produkcja ” Good Girl” — choć bohaterka grana tam przez Jennifer Aniston ( chyba jej jedyna dobra rola) była kilka czy kilkanaście lat starsza do chłopaka granego przez Jake’a Gyllenhaala to jednak ważniejsze było to, że oboje są koszmarnie nieszczęśliwi, niż to że jest pomiędzy nimi różnica wieku. Ostatnim filmem, który jakoś nieszczególnie drążył temat była ” Woda dla Słoni” gdzie bohater Pattinsona romansował ze zdecydowanie starszą bohaterką graną przez Reese Witjerspoon ale ponieważ oboje mieli inne problemy na głowie to ten wątek pominięto. Z resztą to ciekawe bo następny projekt Pattinsona na naszych ekranach — ” Bel Ami” opowiadać będzie o młodym chłopaku, który bezdusznie robi karierę romansując ze starszymi kobietami. Najwyraźniej istnieje przekonanie, że dobrze pasuje do starszych kobiet.
W Wodzie dla Słoni Pattinson romansował z kobietą starszą bez problemów — być może dlatego w następnym filmie będzie to czynił z wyrachowaniem. Dla równowagi
Chcąc jakoś podsumować ten wpis zwierz musi stwierdzić, że kultura jest strasznie surowa wobec mężczyzn. W ostatecznym rozrachunku zawsze okażą się bowiem albo wredni, albo wyrachowani albo niedojrzali. Ich zapewnienia o uczuciu należy traktować z góry, żyć z przekonaniem, że tak naprawdę zaraz zwieją z młodszą. A kiedy w końcu źle traktowani odejdą należy to potraktować jako najlepszy dowód naszej teorii. Co prawda kobieta zadająca się z młodszym mężczyzną jest sama sobie winna ( co ona myślała) ale z drugiej strony facet trochę nie ma nic do powiedzenia — choćby klęczał i się oświadczał jego intencje nigdy nie okażą się czyste. Zwierz musi powiedzieć, że ta wizja wydaje się zaskakująca. Zwłaszcza, że przecież pokazywane w filmach romanse to nie związek — jak to ładnie określają Anglicy ” May — December” ale Maj — Środek Lata. Wydaje się jednak, że wciąż starsze kobiety w naszej kulturze nie powinny się wiązać z młodszymi mężczyznami. Ale nie dlatego, że ktoś wystawi im złą ocenę, ale dlatego, że zbiorowo wystawia się złą ocenę młodym mężczyzną. Zwierz po raz pierwszy od dłuższego czasu poczuł się szczęśliwy, że jest kobietą ( oczywiście z pop kulturalnego punktu widzenia).
Tyle lat minęło a popkultura wciąż pokazuje Pani Robinson gdzie popełniła błąd
Ps: A jutro będzie o prawie zapomnianej sztuce w której oczywiście przodują Anglicy i którą zwierz właśnie odkrywa dzięki fascynacji brytyjską telewizją.??