Home Ogólnie Za dużo show w reality czyli zwierz trochę tęskni za dawnym Idolem

Za dużo show w reality czyli zwierz trochę tęskni za dawnym Idolem

autor Zwierz

Jak­iś czas temu ktoś zarzu­cił Zwier­zowi, że cią­gle pisze o tych samych rzeczach o których piszą inni. To dziś zwierz niemal na pewno się wyr­wie z korowodu komen­towa­nia tego samego. Otóż moi drodzy, zwierz chci­ał­by wam dziś wyz­nać. Tęskni za real­i­ty tal­ent show.

Musi­cie wiedzieć, że na krótko przed pow­staniem tego blo­ga zwierz miał aut­en­ty­czną, kos­miczną fazę na Amerykańskiego Idola a potem na Britain Got Tal­ent. To było mniej więcej wtedy kiedy już powoli stawało się jasne, że nikt kto wygrał Idola nie zostanie wielkim śpiewakiem ale jeszcze konkurs był czymś więcej niż tylko sztuką dla sztu­ki. O ile zwierz dobrze pamię­ta — śledz­ił niemal na żywo moment kiedy z konkur­su odpadała Jen­nifer Hud­son. Potem zwierz zaczął śledz­ić Britain Got Tal­ent  i wzruszał się kiedy Paul Potts śpiewał Nes­sum Dor­man i kiedy Susan Boyle zro­biła chy­ba najwięk­sze wraże­nie na słuchaczach w his­torii takich pro­gramów. Więcej — nawet kiedy pro­gram trafił do Pol­s­ki zwierz jeszcze cza­sem oglą­dał Tal­ent Show — i do dziś ma w pamię­ci że wysłał w Pol­skiej edy­cji tylko jed­nego smsa. Na Daw­i­da Pod­si­adło. Do dziś uważa to za prze­jaw swo­jego niesły­chanie dobrego gustu.

 

 

Jed­nocześnie zwierz musi wam wyz­nać, że był zawsze widzem bard­zo klasy­cznym — to znaczy takim, który oglą­dał przede wszys­tkim pier­wsze przesłucha­nia czeka­jąc na dwa rodza­je wys­tępów. Bard­zo dobre i bard­zo złe. Sko­ro już przy wspom­nieni­ach jesteśmy to zwierz nie pamię­ta właś­ci­wie nic z pol­skiej edy­cji Idola poza wys­tę­pa­mi naj­gorszy­mi i wpad­ka­mi. Zresztą na złe wys­tępy zwierz zawsze bard­zo liczył — choć cza­sem — zwłaszcza gdy widać było, że oso­bie coś nie wyszło, było zwier­zowi przykro. W każdym razie jed­nak zwierz naprawdę lubił ten moment kiedy pojaw­iała się jakaś nowa oso­ba — chłopię czy dziew­czę i śpiewało, grało, tańczyło czy robiło cokol­wiek innego zach­wyca­ją­co dobrze.

 

Kiedy zwier­zowi ten schemat się znudz­ił? Chy­ba wtedy kiedy zasady rządzące for­matem nie dały się już ignorować. Wiecie — to nie jest tak, że zwierz kiedykol­wiek był widzem nai­wnym i nie świadomym tego, że oglą­da pro­gram cię­ty, ułożony i wyreży­serowany. Ale jed­nocześnie — cza­sem pojaw­iały się w nim może nie tyle prawdzi­we emoc­je co prawdzi­we (odkryte w cza­sie kręce­nia pro­gra­mu) niespodzian­ki — jak wspom­ni­ana Susan Boyle. Te niespodzian­ki były dla zwierza zawsze naj­fa­jniejsze. Nie potrze­bował dodatkowych dodatków czy wzruszeń, bo było jasne że jeśli dzieje się coś niespodziewanego to człowiek wzruszy się i tak. Ale dla  telewiz­ji nat­u­ralne wzruszanie nie jest dość pewne. For­mat zaczął się coraz bardziej rozrastać.

 

Dziś tal­ent show wyglą­da zawsze mniej więcej tak samo. Po pier­wsze — najważniejsze w uczest­nikach sta­ją się his­to­rie ich życia. Im bardziej trag­iczne tym lep­iej. Zwierz nie odmaw­ia tal­en­tów ludziom z niepełnosprawnoś­ci­a­mi, czy mają­cych gdzieś w życio­rysie wielkie tragedie. Ale strasznie nie lubi kiedy nie pozwala się mu ocenić czy­je­goś tal­en­tu tylko od razu wciska tą smut­ną, spec­jal­nie pod­krę­coną his­torię. Kiedy w jed­nej z edy­cji Mam Tal­ent (chy­ba holen­der­skiej) jury roniło łzy bo dziew­czy­na na wózku śpiewała że wszyscy jesteśmy dzieć­mi boga to zwierz zas­tanaw­iał się — czy to jest doce­nie­nie tal­en­tu dziew­czyny (śpiewała bard­zo dobrze) czy bezczelne wyko­rzysty­wanie prostego wzruszenia i pewnego wcale nie sper­son­al­i­zowanego spo­jrzenia na osobę z niepełnosprawnoś­cią do sprzedawa­nia tanich wzruszeń. Zwierz ma z tym poważny prob­lem bo z jed­nej strony — niby rzad­ka  w telewiz­ji reprezen­tac­ja osób z niepełnosprawnoś­cią z drugiej sprzedawana trochę na zasadzie “na wózku a śpiewa” co przy­na­jm­niej zdaniem zwierza — nie jest prze­jawem dobrych intencji. I chodzi tu zwier­zowi o każdą niepełnosprawność którą te tal­ent show ogry­wa­ją do granic przyzwoitości.

 

Trochę na podob­nej zasadzie wyko­rzys­tu­je się w takich pro­gra­mach dzieci. W ogóle fakt że w Mam Tal­ent znie­siono granicę wieku (która ist­ni­ała i nie wiem czy nadal ist­nieje w różnych odmi­anach Idola) chy­ba najbardziej przy­czynił się do zep­su­cia for­matu. Oto nagle pojaw­iło się całe mnóst­wo uroczych dzieci, które koniecznie musi­ały wzruszyć albo rozbaw­ić wid­own­ię. Niek­tóre utal­en­towane, inne utal­en­towane jak na swój wiek, jeszcze inne robiące sobie krzy­wdę (bo np. Śpiewa­jące oper­owym głosem kiedy się tego raczej nie powin­no robić). Im lep­iej dziecko naślad­owało dorosłych twór­ców tym bardziej było fetowane. A jed­nocześnie — nie da się nie dostrzec, że wszys­tkie te dzieci są po pros­tu wyko­rzysty­wane Dość cyn­icznie bo nawet jeśli mają tal­ent to po zakończe­niu takiego pro­gra­mu najczęś­ciej muszą poczekać aż cokol­wiek sen­sownego będzie się dało z nim zro­bić. Poza tym zwierz w przy­pad­ku wszys­t­kich dziecię­cych gwiazd ma tą samą obawę — że nawet jeśli dziecko coś lubi robić to kiedy już jest w telewiz­ji na oczach tych tysię­cy widzów to nie może powiedzieć że już go to nie bawi i się wyco­fać. W sum­ie zwierz zawsze bał się tych sto­ją­cych za kulisa­mi rodz­iców bo nigdy nie wiado­mo czy patrzy się na kogoś kto wspiera pasję dziec­ka czy na kole­jną sza­loną “matkę-pro­mo­torkę” zmusza­jącą dziecko do robi­enia kari­ery, by zre­al­i­zować własne niespełnione ambicje.

 

Sko­ro jesteśmy przy uczest­nikach. Przez lat­ach zmienił się też trochę ich pro­fil.  Obok ludzi którzy po pros­tu dobrze śpiewa­ją czy robią coś ciekawego pojaw­ił się cały zastęp pro­fesjon­al­istów. Mam Tal­ent powycią­gało z domów na całym świecie ludzi którzy mają swo­je mniejsze czy więk­sze rozry­wkowe tal­en­ty i przed­staw­ienia. Pojaw­ili się więc na sce­nie nie utal­en­towani ama­torzy ale jak najbardziej pro­fesjon­al­iś­ci. Zespoły taneczne, ludzie którzy wys­tępu­ją ze swoim przed­staw­ie­niem od daw­na czy wirtuozi gra­ją­cy doskonale na instru­men­tach — bo takie mają wyk­sz­tałce­nie. Boda­jże w Polsce raz wygrał czy daleko zaszedł ako­rdeon­ista. Zwierz może by wzruszał się jego tal­en­tem gdy­by nie fakt, że był to człowiek po Akademii muzy­cznej (czy nawet na niej wykłada­ją­cy) i w jego dobrej grze nie było nic dzi­wnego. Jak­by po zawodowym muzyku spodziewamy się, że będzie grał dobrze na swoim instru­men­cie. Takich przy­pad­ków jest coraz więcej i w sum­ie zwierz ma wraże­nie, że to raczej przegląd ludzi którzy życiowo zaj­mu­ją się rozry­wkową niż utal­en­towanych ama­torów Zresztą zwierz ma wraże­nie że o ile ze śpiewaka­mi jeszcze takie tal­ent show wiedzą co zro­bić o tyle z ludź­mi mają­cy­mi inne tal­en­ty — niekoniecznie. Być może zwierz się myli ale czy zna­cie jakiegokol­wiek — nie muzy­ka który po zwycięst­wie w Mam Tal­ent osiągnął między­nar­o­dową sławę?

 

Kole­j­na sprawa która wymknęła się spod kon­troli to sposób w jaki reagu­ją jury. Już pomińmy fakt, że na całym świecie reagu­ją tak samo — bo ewident­nie jest sce­nar­iusz ile razy należy zapłakać, zaśmi­ać się czy poczynić owację na sto­ją­co. Otóż dawniej kiedy przesłucha­nia np. Do Idola odby­wały się bez wid­owni, te reakc­je — nawet bard­zo pozy­ty­wne, były jed­nak nieco bardziej nat­u­ralne, a jakieś niesamowite pochwały zdarza­ły się rzadziej. Najczęś­ciej były to po pros­tu trzy oso­by które słuchały jak ktoś śpiewa i cza­sem mówiły bard­zo miłe rzeczy. Raz na jak­iś czas ktoś uznał że wstanie i zro­bi owację na sto­ją­co ale zdarza­ło się to mak­si­mum raz na sezon. Kiedy jed­nak przesłucha­nia zaczęły odby­wać się przed wid­own­ią szy­bko wszys­tkie reakc­je stały się bez porów­na­nia bardziej prze­sad­zone. Owac­je na sto­ją­co zdarza­ją się w co drugim odcinku, wszyscy łka­ją i nawet złośli­wi jurorzy są już zde­cy­dowanie bardziej utem­per­owani. Przy czym więk­szość pan­eli jurors­kich w takich pro­gra­mach nie skła­da się wyłącznie z aktorów i nieste­ty strasznie widać gdzie sce­nar­iusz nakazu­je więk­sze wzruszenia. Zwierz strasznie tego nie lubi bo nic go bardziej nie odrzu­ca niż źle zagrane emocje.

 

Na koniec sama wid­ow­n­ia która też bard­zo wyraźnie jest z sezonu na sezon coraz bardziej pod­krę­cana by śmi­ałą się bardziej, łkała częś­ciej i pow­stawała do owacji na sto­ją­co dokład­nie w tym momen­cie w którym ktoś zaśpiewał czys­to trud­ną nutę. Ponown­ie  — zwierz nie ma złudzeń że zawsze oglą­dał show wyreży­serowany ale poziom tej reży­serii stał się w ostat­nich lat­ach nieznośny. Wszys­tkie zachowa­nia wyol­brzymiono i nie pozostaw­iono ani momen­tu na uczu­cia które widz mógł­by poczuć sam — wszys­tko podane na talerzu, każ­da reakc­ja, każ­da uro­niona łza. Do tego wyol­brzymione do granic wytrzy­małoś­ci — ostate­cznie człowiek czu­je się zakłopotany oglą­da­jąc tyle sztucznie pod­krę­conych emocji. Zwierza zas­tanaw­ia ten pro­ces, który zapewne wyni­ka z fak­tu, że koło dziesiątego sezonu wid­zom trze­ba zapro­ponować coś więcej, a nie wciąż te same reakc­je. Pro­gramy sta­ją się więc coraz bardziej wyreży­serowane, zmieni­ane tak by było jeszcze więcej niesamow­itych momen­tów.  Być może to dzi­ała ale zwierza do wszys­t­kich tego typu imprez skutecznie zniechęciło.

 

A trochę szko­da. Bo było w tych początkowych tal­ent show coś fajnego. Po pier­wsze — jeszcze na samym początku wydawało się, że rzeczy­wiś­cie ofer­u­ją one dostęp do niesamowitej sławy (choć w sum­ie kil­ka osób po amerykańskim Idolu zro­biło wielką kari­erę), potem okaza­ło się że nie jest to taki prosty schemat. Po drugie — co zwierz lubił chy­ba najbardziej — odwoły­wały się do takiego przeko­na­nia, że wśród “zwykłych ludzi” bard­zo wielu jest takich którzy mają niesamow­ity tal­ent, ale z różnych przy­czyn nie zostali odkryci. I rzeczy­wiś­cie było coś fajnego w tym kiedy wchodz­iły na salę oso­by niepo­zorne, nie wyglą­da­jące na przyszłe gwiazdy i robiły spore wraże­nie na jurorach.Nawet jak potem odpadały to było coś miłego w tym że okazy­wało się iż nie trze­ba być pięknym, ani nawet bard­zo młodym by np. doskonale śpiewać. Coś co częs­to umy­ka kiedy patrzy się na współczesne coraz ład­niejsze i coraz młod­sze gwiazdy muzy­ki rozry­wkowej. Na koniec zwierz trochę tęskni za cza­sa­mi kiedy dyskus­je między jury były nieco mniej wyreży­serowane, nieco mniej było wiado­mo jak się kto zachowa. Kiedy jeszcze co pewien czas komuś mogła aut­en­ty­cznie opaść szczę­ka. Ponown­ie — było  w tym coś bard­zo miłego. Zwierz nigdy się nie łudz­ił że oglą­da­jąc real­i­ty show oglą­da jakąkol­wiek prawdę. Aku­rat miał tyle rozsąd­ku by wiedzieć, że nawet to co wydawało się takie nat­u­ralne jest wyreży­serowane. Od samego początku bo prze­cież nie było tajem­nicą, że zwyciężczyni pier­wszego Idola Kel­ly Clark­son nagry­wała dwa razy swo­je pier­wsze przesłuchanie — chy­ba dlat­ego, że pier­wszy klip nie wypadł jakoś szczegól­nie dobrze a szy­bko stało się jasne że dziew­czy­na będzie waż­na  w całym konkur­sie.  Co nie zmienia fak­tu, że tej reży­serii było jak­by odrobinę mniej. Jak w każdym dobrym real­i­ty show cza­sem przewinęło się tam coś prawdzi­wego. Dziś na nic prawdzi­wego nie może być miejs­ca bo wszys­tko jest dokład­nie ułożone do ostat­niej lamp­ki, uwa­gi, łzy i oklasku. I zwierza to już zupełnie nie bawi.

 

Ps: Zwierz zaczął oglą­dać Glow obe­jrzał pon­ad połowę i jest tym seri­alem okrop­nie znud­zony. Obe­jrzy do koń­ca ale ma wraże­nie, że to kole­j­na pro­dukc­ja w której tak dużo miejs­ca poświę­cono odpowied­niej styl­iza­cji opowieś­ci że zapom­ni­ano, że his­to­ria powin­na być choć trochę oryginalna.

12 komentarzy
0

Powiązane wpisy

judi bola judi bola resmi terpercaya Slot Online Indonesia bdslot
slot
slot online
slot gacor
Situs sbobet resmi terpercaya. Daftar situs slot online gacor resmi terbaik. Agen situs judi bola resmi terpercaya. Situs idn poker online resmi. Agen situs idn poker online resmi terpercaya. Situs idn poker terpercaya.

Kunjungi Situs bandar bola online terpercaya dan terbesar se-Indonesia.

liga228 agen bola terbesar dan terpercaya yang menyediakan transaksi via deposit pulsa tanpa potongan.

situs idn poker terbesar di Indonesia.

List website idn poker terbaik. Daftar Nama Situs Judi Bola Resmi QQCuan
situs domino99 Indonesia https://probola.club/ Menyajikan live skor liga inggris
agen bola terpercaya bandar bola terbesar Slot online game slot terbaik agen slot online situs BandarQQ Online Agen judi bola terpercaya poker online