Home Film Miłość niebiesko-czerwona czyli o “Purpurowych sercach”

Miłość niebiesko-czerwona czyli o “Purpurowych sercach”

autor Zwierz
Miłość niebiesko-czerwona czyli o “Purpurowych sercach”

Pur­purowe ser­ca” to jeden z tych niespodziewanych hitów Net­flixa. Film, na który nikt nie czekał, a jak się wyda­je — wszyscy obe­jrzeli. Co takiego jest w his­torii, aspiru­jącej piosenkar­ki i młodego żołnierza, którzy biorą udawany ślub dla wspól­nej korzyś­ci. Czy chodzi jedynie o star­ty, utar­ty schemat, gdzie ślub wyprzedza miłoś­ci i wza­jemne zrozu­mie­nie, czy też — udało się zła­pać twór­com fil­mu coś więcej.

 

Cassie pracu­je jako kel­ner­ka i śpiewa w barze nie swo­je prze­bo­je. Tylko dwie piosen­ki co wieczór, bo potem trze­ba wró­cić do obsługi­wa­nia klien­tów. W tym głośnych wkurza­ją­cych Marines z pob­liskiej bazy wojskowej. Cassie jest nieza­leż­na, uważa, że więk­szość chłopaków paku­ją­cych się do wojs­ka nawet za bard­zo nie wie na czym pole­ga­ją kon­flik­ty, w których biorą udzi­ał. Ma też poważny prob­lem — jest cho­ra na cukrzy­cę, a jej ubez­piecze­nie nie pokry­wa leczenia. A ceny ratu­jącej życie insuliny są w Stanach Zjed­noc­zonych kos­miczne. Luke to z kolei młody żołnierz, za którym ciąg­nie się mrocz­na przeszłość. Zan­im odnalazł swo­je miejsce w wojsku sporo narozra­bi­ał i zostały mu dłu­gi i coraz bardziej namol­ni wierzyciele.

 

Pur­ple Hearts. (L to R) Sofia Car­son as Cassie, Nicholas Gal­itzine as Luke in Pur­ple Hearts. Cr. Hop­per Stone/Netflix © 2022.

 

Świato­poglą­dowo ta dwój­ka jest od siebie bard­zo dale­ka, ale mają wspól­ny interes. Cassie potrzeb­ne jest ubez­piecze­nie zdrowotne, które dosta­ją żony żołnierzy, a Luke potrze­bu­je dodatku dla żonatych wojskowych, z którego może spła­cać dłu­gi. Biorą więc ślub — tuż przed tym zan­im Luke zostanie wysłany do Iraku. Jedyne czego muszą pil­nować to aby nikt nie dowiedzi­ał się, że ich małżeńst­wo zostało zawarte wyłącznie po to by wyciągnąć od państ­wa pieniądze — jeśli ktokol­wiek się dowie czeka­ją ich prawne kon­sek­wenc­je. Trze­ba więc wysyłać sobie miłosne listy, całować się pub­licznie i co chy­ba nie jest dla niko­go zaskocze­niem — rzeczy­wiś­cie się w sobie po cza­sie zakochać.

 

Z punk­tu widzenia zabiegów fab­u­larnych film jest złożony z klisz, które niko­go chy­ba nie dzi­wią. Jest tu wszys­tko — od wypad­ków, przez śmierć, konieczność pielęg­nowa­nia ran­nych, udawa­nia rzeczy przed rodzi­ca­mi, dyskusji o słod­kich dzieci­ach, nawet jest wierny pies. Nie ma w tym filmie sce­ny czy zabiegu fab­u­larnego, którego byśmy skądś nie znali. Łącznie z tym, że jeśli ktoś odnosi sukces zawodowy to naty­ch­mi­ast po tym musi się pojaw­ić jakaś trage­dia a już najlepiej równole­gle — tak nakazu­ją prawa prostej dra­maturgii. Od przesłod­zonych pro­dukcji Hall­marku ten film różni się jedynie tym, że jest w nim jak­iś seks, nie wszyscy są biali i nieco inaczej prowad­zona jest kam­era. Jed­nak pod wzglę­dem pode­jś­cia do wielu zagad­nień — ten film jest swoistym odpryskiem hall­markowych melo­dra­matów, które pro­duku­je się z myślą o telewiz­ji i jed­no­ra­zowych seansach.

 

Pur­ple Hearts. Sofia Car­son as Cassie in Pur­ple Hearts. Cr. Hop­per Stone/Netflix © 2022.

 

Czemu więc film odniósł taki sukces? Z jed­nej strony — to po pros­tu siła melo­dra­matu. Ludzie to są miękkie buły (sama się do tego zal­iczam jak­by co) i melo­dra­maty lubią. Zawsze tak było. Wątek dwój­ki ludzi, którzy zakochu­ją się w sobie z cza­sem — zwłaszcza kiedy są już po ślu­bie, ład­nie zgry­wa się z naszym poczu­ciem, że miłość roman­ty­cz­na zawsze zwycięża rozsądek a ludzie, którzy czu­ją do siebie dys­tans w końcu zapała­ją uczu­ciem. Zas­tanaw­iam się czy ten konkret­ny wątek to nie pozostałość w naszej kul­turze cza­sów, gdy wiele osób brało ślub nie zna­jąc dobrze swo­jej drugiej połów­ki. Taka nar­rac­ja służy za pociesze­nie — spoko­jnie, nawet jeśli nie zna­cie się w dniu ślubu na pewno się w końcu pokocha­cie. Do tego jeszcze mamy wątek żołnierza wyjeżdża­jącego na front — klasy­czny ele­ment każdego chwyta­jącego za serce melodramatu.

 

Jed­nak tym co moim zdaniem zade­cy­dowało o pop­u­larnoś­ci pro­dukcji jest jej pode­jś­cie do różnic ide­o­log­icznych między Cassie a Lukiem. Obo­je wywodzą się z zupełnie innych światów (Cassie jest latynoską z imi­granck­ie rodziny, Luke z rodziny o pokole­niowych trady­c­jach wojskowych), mają też różne pode­jś­cie do kwestii wojs­ka czy roli kobi­et. W filmie dwa, trzy razy mają okazję na ten tem­at poroz­maw­iać i właś­ci­wie nie dochodzą do jakiegokol­wiek porozu­mienia. Nigdy nie prze­chodzą poza wyłoże­nie swo­jej postawy — nigdy nie są zmuszeni do głęb­szej kon­frontacji. Film prze­chodzi nad tym delikat­nie — nic złego, że się różnią, na ścian­ie domu, w którym miesz­ka Cassie spoko­jnie mogą wisieć obok siebie — tęc­zowa fla­ga, fla­ga „Black Lives Mat­ters” i fla­ga amerykańs­ka wywieszana przez żony wojskowych.  To jest możli­we — nie ma tu żad­nej przeszkody, która stała­by na drodze prawdzi­wej miłoś­ci. Bo jeśli dwie oso­by naprawdę się pokocha­ją to te sprawy nie mają więk­szego znaczenia.

 

Pur­ple Hearts. (L to R) Nicholas Gal­itzine as Luke, Sofia Car­son as Cassie in Pur­ple Hearts. Cr. Mark Fellman/Netflix © 2022.

 

Warto tu zauważyć, że bohaterowie wygłasza­ją swo­je poglądy jako hasła „Nie możesz mówić, że jedziesz zabi­jać Arabów! Arabowie to nie nar­o­dowość”, „Jesteś zwolen­niczką fem­i­niz­mu a nie myślisz o życiu kobi­et w Iraku” itp. Ale nigdy nie wchodz­imy głę­biej np. na kogo by głosowali zwolen­ni­cy tak różnych tez, w jakich momen­tach ich życia mogło­by się okazać że miłość nie wystar­czy, albo że pewne sprawy są dla nich  niene­gocjowane. Pro­dukc­ja bard­zo stara się też odróżnić naszych dobrych, pięknych i elasty­cznych bohaterów od tych, których świato­pogląd nie jest wystar­cza­ją­co gięt­ki. Jed­nak głęb­szych tem­atów j film nie pod­nosi, bo to opowieś­ci roman­ty­cz­na a nie poli­ty­cz­na. Nie mniej ta fan­taz­ja ma ele­ment wychodzą­cy poza wiarę w miłość — to moim zdaniem — fan­taz­ja społeczeńst­wa bard­zo zmęc­zonego sil­ny­mi podzi­ała­mi ide­o­log­iczny­mi, chcącego wierzyć, że to nie są sprawy aż tak ważne i tak ostate­cznie dzielące ludzi. To fan­taz­ja o świecie, gdzie te różnice może i duże, ale per­son­al­nie łat­wo do przeskoczenia dzię­ki uczu­ciom. Zakładam, że do pewnego stop­nia to zmęcze­nie czu­ją bardziej oso­by bliższe kon­ser­waty­wnym poglą­dom, które mają dość tego, że w skom­p­likowanym świecie coraz więcej osób ma coraz bardziej ich zdaniem zag­mat­wane poglądy, ale zakładam — że to nie jest jedy­na gru­pa czu­ją­ca pewne zmęcze­nie. Nawet jeśli nie samy­mi różni­ca­mi to brakiem pomysłu — co z tym zro­bić dalej. Zwłaszcza gdy różnice pojaw­ia­ją się pomiędzy osoba­mi, które darzą się uczuciem.

 

Nie wiem czy taka była intenc­ja twór­ców (na pewno musieli sobie zdawać sprawę, że nie jest łat­wo w dyskusji pogodz­ić bohaterów — stąd od nich ucieka­ją) ale z pewnoś­cią — był to czyn­nik, który z wielo­ma widza­mi wybrzmiewa. Ostate­cznie per­son­alne uczu­cia, okazu­ją się ważniejsze od świato­poglą­du. Lubimy bard­zo w to wierzyć i myślę — że dla wielu osób ta wiara, jest pod­stawą przeko­na­nia, że zawsze moż­na się dogadać. Czy to praw­da? To już też trochę kwes­t­ia naszego świato­poglą­du czy tego jak bard­zo jesteśmy przy­wiązani do tego w co wierzymy. Nie mniej, gdy­bym miała w czymś doszuki­wać się tego co wyróż­nia go spośród innych to właśnie — przy­chyle­nie się do tej wiz­ji, która pewnie wielu osobom bard­zo w życiu pomaga.

 

Pur­ple Hearts. (L to R) Sofia Car­son as Cassie, Nicholas Gal­itzine as Luke in Pur­ple Hearts. Cr. Cour­tesy of Net­flix © 2022.

Pur­purowe ser­ca” są moim zdaniem całkiem niezłym przykła­dem jak w takich — częs­to niekoniecznie wybit­nych z punk­tu widzenia aktorskiego czy zabiegów nar­ra­cyjnych fil­mach, odbi­ja­ją się częs­to pewne społeczne zjawiska, o których kino z więk­szy­mi ambic­ja­mi niekoniecznie opowie. Nie dlat­ego, że nie potrafi, ale dlat­ego, że częs­to traci łączność z tym, gdzie w danym momen­cie psy­chicznie i społecznie jest widz, takiej pro­dukcji bliskiej do pro­dukcji Hall­marku. Z resztą jest też tak w drugą stronę — po te filmy się­ga­ją też nieco inni wid­zowie, którzy być może nie myśleli­by o tym by szukać siebie w kinie ambit­nym. Co z resztą dowodzi, że kino z każdego porząd­ku może dotykać spraw społecznych — wystar­czy tylko wyjść w swoim myśle­niu o nim poza śledze­nie schematów gatunkowych.

 

Czy zgadzam się z wymową fil­mu? Nie jestem do koń­ca pew­na czy bohaterowie rzeczy­wiś­cie dążą do takiego obrazu szczęś­cia jaki rysu­ją przed nimi sce­narzyś­ci. Czy jed­nak rozu­miem ten roman­ty­czny eskapizm od skom­p­likowanej sytu­acji zaostrza­ją­cych się różnic świato­poglą­dowych? Trochę tak — zakładam, że coraz więcej jest w naszej kul­turze poli­ty­cznej i społecznej przestrzeni od których chce­my uciekać do świa­ta, gdzie miłość zwycięży wszystko.

0 komentarz
8

Powiązane wpisy

judi bola judi bola resmi terpercaya Slot Online Indonesia bdslot
slot
slot online
slot gacor
Situs sbobet resmi terpercaya. Daftar situs slot online gacor resmi terbaik. Agen situs judi bola resmi terpercaya. Situs idn poker online resmi. Agen situs idn poker online resmi terpercaya. Situs idn poker terpercaya.

Kunjungi Situs bandar bola online terpercaya dan terbesar se-Indonesia.

liga228 agen bola terbesar dan terpercaya yang menyediakan transaksi via deposit pulsa tanpa potongan.

situs idn poker terbesar di Indonesia.

List website idn poker terbaik. Daftar Nama Situs Judi Bola Resmi QQCuan
situs domino99 Indonesia https://probola.club/ Menyajikan live skor liga inggris
agen bola terpercaya bandar bola terbesar Slot online game slot terbaik agen slot online situs BandarQQ Online Agen judi bola terpercaya poker online