Home Seriale Za rok w Dallas o tej samej porze czyli o drugim sezonie “Umbrella Academy”

Za rok w Dallas o tej samej porze czyli o drugim sezonie “Umbrella Academy”

autor Zwierz
Za rok w Dallas o tej samej porze czyli o drugim sezonie “Umbrella Academy”

Nie ukry­wam, że od pewnego cza­su widzę u siebie coraz więk­szy prob­lem z sys­te­mem dys­try­bucji seri­ali przez Net­flix. Nie, nie jestem jed­ną z tych osób, które cały czas narzeka­ją na brak cza­su na oglą­danie seri­ali – raczej z tych, które przy emisji kole­jnego sezonu ori­en­tu­ją się, że od poprzed­niego sezonu minął pon­ad rok i nie tylko nie pamię­ta­ją, co właś­ci­wie się dokład­nie wydarzyło wcześniej. Co więcej nie czu­ją już tej głębok­iej emocjon­al­nej więzi jaka rodzi się w cza­sie oglą­da­nia całego sezonu za jed­nym posiedze­niem. I tak są zbyt leni­we by nadro­bić pier­wszy sezon tylko po to, by lep­iej zrozu­mieć fabułę sezonu drugiego. Takie myśli naszły mnie, kiedy pochła­ni­ałam dru­gi sezon „Umbrel­la Academy”.

 

THE UMBRELLA ACADEMY EMMY RAVER-LAMPMAN as ALLISON HARGREEVES in episode 206 of THE UMBRELLA ACADEMY Cr. CHRISTOS KALOHORIDIS/NETFLIX © 2020

 

 

Dru­gi sezon „Umbrel­la Acad­e­my” zaczy­na się dokład­nie w momen­cie, w którym skończył się poprzed­ni. Nasi bohaterowie umyka­jąc przez apokalip­ty­czny­mi kon­sek­wenc­ja­mi wydarzeń, które sami puś­cili w ruch (przy­nam­niej częś­ciowo), skaczą w cza­sie i lądu­ją w lat­ach sześćdziesią­tych. Sce­narzyś­ci słusznie założyli, że tym, co najbardziej intere­su­je nas w dys­funkcyjnym rodzeńst­wie, to przyglą­danie się jak różne są ich oso­biste ścież­ki życiowe od tego, co mogli­by osiągnąć razem. I tak ponown­ie rodzeńst­wo zosta­je rozdzielone – tym razem rozsiane na przestrzeni kilku lat i miesię­cy w lat­ach sześćdziesią­tych w Dal­las. Nie będzie pewnie dla niko­go kto zna his­torię i amerykańską pop­kul­turę zaskocze­niem, że wydarze­niem, które sprawi, że wszyscy zna­jdą się ponown­ie w tym samym miejs­cu będzie wyry­ta w pamię­ci Amery­ki data zamachu na Kennedy’ego.

 

Dru­gi sezon roz­gry­wa się na trzech płaszczyz­nach. Z jed­nej strony mamy rozrzu­cone rodzeńst­wo które próbu­je się odnaleźć w nowych-starych cza­sach i robi to w sposób niesły­chanie spójny z ich charak­terem. Niko­go chy­ba nie zaskaku­je, że Luther wylą­dował na ringu bok­ser­skim, Klaus założył typową hip­pisowską sek­tę (prowad­zoną do oświece­nia cytata­mi z wielu piosenek), a Vanya wylą­dowała u zupełnie nie pode­jrze­wa­jącej niczego rodziny, gdzie jest najspoko­jniejszą, najbardziej nierzu­ca­jącą się w oczy dziew­czyną na świecie (do cza­su). Jed­nocześnie na decyz­je życiowe naszego rodzeńst­wa wpły­wa ich zna­jo­mość his­torii – Luther trzy­ma się blisko gang­stera, który zabił morder­cę Kennedy’ego, Diego ze swoim kom­plek­sem super­bo­hat­era stara się całe­mu zama­chowi zapo­biec, zaś Alli­son stała się jed­ną z dzi­ałaczek na rzecz praw oby­wa­tel­s­kich – w pełni świadomą co ma się po kolei wydarzyć i jakie akc­je przyniosą sukces. Ta adap­tac­ja rodzeńst­wa do specy­ficznych cza­sów jest moim zdaniem jed­nym z naj­ciekawszych wątków całej his­torii – dobrze eksploatu­ją­cym ich charak­tery, sposo­by dzi­ała­nia, ale też traumy.

 

THE UMBRELLA ACADEMY (L to R) TOM HOPPER as LUTHER HARGREEVES and AIDAN GALLAGHER as NUMBER FIVE in episode 209 of THE UMBRELLA ACADEMY Cr. CHRISTOS KALOHORIDIS/NETFLIX © 2020

 

Dru­gi wątek doty­czy oczy­wiś­cie skaka­nia w cza­sie i jego kon­sek­wencji. To jest ciekawe, bo choć jest to pod pewnym wzglę­da­mi wątek naj­ciekawszy – a już cały pomysł Komisji kon­trolu­jącej to, co się dzieje w różnych lini­ach cza­sowych przy­pom­i­na trochę pomysł Wesa Ander­sona na Strażni­ka Cza­su. Uwiel­bi­am to jak bard­zo prz­erysowany jest ten wątek i jak wiele pomysłów ma taki komik­sowy pos­mak świa­ta, w którym wol­no wszys­tko. Jed­nocześnie jed­nak nie ukry­wam – powoli sta­ję się tym starym zgre­dem nieco zmęc­zonym podróżowaniem w cza­sie. Inna sprawa w tym wątku jest najbardziej iry­tu­ją­cy błąd sce­nar­ius­zowy, jaki moż­na popełnić. Otóż jeden z bohaterów dosta­je w sce­nar­iuszu dość wcześnie radę, która jest tak podana i tak wyróżniona, że właś­ci­wie od tego momen­tu wiemy, jaka będzie puen­ta his­torii. Nie lubię tego, bo jed­nak takie infor­ma­c­je trze­ba wpleść w sce­nar­iusz w taki sposób, by widz nie siedzi­ał z zegarkiem czeka­jąc, kiedy już bohater zas­to­su­je się do udzielonej mu rady, bo się ser­i­al kończy.

 

Ostat­nia płaszczyz­na to ta która jest dla widzów – zwłaszcza tych którzy zain­west­owali w relac­je między bohat­era­mi w pier­wszym sezonie – naj­ciekawsza. To relac­je pomiędzy rodzeńst­wem i pró­ba odpowiedzi na pytanie – czy mogą się oni jeszcze dogadać po wszys­tkim, co przeżyli razem i osob­no. Przyz­nam, że ten sezon przynosi kil­ka doskon­ałych scen, eksploru­ją­cych dalej relac­je pomiędzy Har­greevesa­mi. Oczy­wiś­cie wszyscy chy­ba najbardziej płakali na wątku Bena – który dostał bard­zo dobre rozwinię­cie i zakończe­nie swo­jej postaci. Zwłaszcza pokazanie jego związku nie tylko z Klausem wyda­je się doskon­ałym dodatkiem. Bard­zo podobały mi się wszys­tkie sce­ny między Piątką a Lutherem – nie tylko ciekawe, ale też świet­nie zagrane (serio czy wszyscy może­my wnieść krótką mod­l­itwę do bogów castin­gu, w podz­ięce za to, że udało się znaleźć ide­al­nego akto­ra do roli Piąt­ki?). Podobało mi się też, że ser­i­al nie drąży dalej za bard­zo relacji pomiędzy Alli­son a Lutherem, bo było­by to odgry­wanie jeszcze raz wątku, w którym niewiele da się dodać. Na koniec niesły­chanie cieszy mnie fakt, że w tym sezonie Vaniya nie jest już tylko smut­ną postacią z boku, ale naprawdę ma szan­sę stać się siostrą resz­ty bohaterów.

 

THE UMBRELLA ACADEMY ELLEN PAGE as VANYA HARGREEVES in episode 206 of THE UMBRELLA ACADEMY Cr. CHRISTOS KALOHORIDIS/NETFLIX © 2020

 

Twór­cy seri­alu doskonale czu­ją co zadzi­ałało w pier­wszym sezonie. Wciąż mamy więc odpowied­nią dawkę humoru, sce­ny wspól­nego tań­ca i dużo muzy­ki. Oso­biś­cie nie ukry­wam – w pewnym momen­cie byłam trochę zmęc­zona akcją i wolałabym jeszcze więcej scen pomiędzy rodzeńst­wem – zwłaszcza, że ser­i­al trochę się roz­pa­da na dwie połowy (w pewnym momen­cie już wszyscy są rozstaw­ieni we właś­ci­wym miejs­cu i trze­ba z tym ruszyć) i mam wraże­nie, że tak w środ­ku ma dwa nieco słab­sze odcin­ki. Mam też poczu­cie, że trochę za dużo w tym wszys­tkim takiego typowego dla seri­ali o podróżach w cza­sie – odkłada­nia spraw na później, żeby było o czym robić kole­jny sezon. Nie zawsze z korzyś­cią dla roz­wo­ju bohaterów i też niekiedy ku iry­tacji widza, który jak ja, nie cier­pi przedłuża­nia i mnoże­nia tajemnic.

 

Ostate­cznie jed­nak nie ukry­wa­jmy – nie jest przy­pad­kiem, że „Umbrel­la Acad­e­my” jest jed­nym z najbardziej lubianych seri­ali na Net­flik­sie. To jest taka pro­dukc­ja, która nie ma dużej konkurencji (dla mnie najbliżej jest chy­ba „Doom Patrol”, ale tu jest chy­ba nieco bardziej sza­le­nie i niekiedy bardziej mrocznie) – to ekraniza­c­ja komik­su, ale dzię­ki temu, że nie roz­gry­wa się w żad­nych z komik­sowych uni­w­er­sów, może sobie poz­wolić na dużo więcej. Ma w sobie olbrzy­mi potenc­jał do pochła­ni­a­nia wszys­t­kich odcinków na raz, ale jed­nocześnie – fakt, że pojaw­ia się rzad­ko nie pozwala się zmęczyć mate­ri­ałem. Ser­i­al daje sporo satys­fakcji, kiedy się go oglą­da, a pozostałe kilka­naś­cie miesię­cy może­my anal­i­zować jego poszczególne aspek­ty.  Na przykład ja mam poczu­cie, że ten sezon jest dużo mniej skon­cen­trowany na mocach bohaterów, a dużo bardziej na ich gotowoś­ci do dzi­ała­nia. Po jed­nej sce­nie – na samym początku, która przy­pom­i­na nam co mogą zro­bić bohaterowie, potem wracamy do ich nad­przy­rod­zonych możli­woś­ci sto­sunkowo rzad­ko (no może poza skakaniem w cza­sie). Co jest o tyle ciekawe, bo układ tych mocy i możli­woś­ci uleg­nie zmi­an­ie w kole­jnym sezonie.

 

THE UMBRELLA ACADEMY ROBERT SHEEHAN as KLAUS HARGREEVES in episode 203 of THE UMBRELLA ACADEMY Cr. CHRISTOS KALOHORIDIS/NETFLIX © 2020

 

Jak pisałam na początku jestem powoli zmęc­zona sposobem dys­try­bucji seri­ali przez Net­flik­sa. Najbardziej tym, że na trze­ci sezon Umbrel­la Acad­e­my będę musi­ała pewnie czekać kilka­naś­cie miesię­cy. Skąd ja niby mam znaleźć w sobie taką siłę? Ja na pewno nie mam super mocy.

0 komentarz
0

Powiązane wpisy

judi bola judi bola resmi terpercaya Slot Online Indonesia bdslot
slot
slot online
slot gacor
Situs sbobet resmi terpercaya. Daftar situs slot online gacor resmi terbaik. Agen situs judi bola resmi terpercaya. Situs idn poker online resmi. Agen situs idn poker online resmi terpercaya. Situs idn poker terpercaya.

Kunjungi Situs bandar bola online terpercaya dan terbesar se-Indonesia.

liga228 agen bola terbesar dan terpercaya yang menyediakan transaksi via deposit pulsa tanpa potongan.

situs idn poker terbesar di Indonesia.

List website idn poker terbaik. Daftar Nama Situs Judi Bola Resmi QQCuan
situs domino99 Indonesia https://probola.club/ Menyajikan live skor liga inggris
agen bola terpercaya bandar bola terbesar Slot online game slot terbaik agen slot online situs BandarQQ Online Agen judi bola terpercaya poker online