Zwierz wciąż jest w wirze pracy (serio trzy konferencje w jednym miesiącu zajadają mnóstwo czasu) ale jednocześnie jest w takim bardzo komiksowym nastroju. Po olbrzymim zawodzie jakim okazał się Batman V Superman zwierz czuł niedosyt. Rozpalono w nim zapotrzebowanie na dobrą historię o bohaterach DC i zostawiono z marnym filmem. Na całe szczęście są animacje.
Zwierz musi powiedzieć, że o ile w świecie filmów kinowych jak na razie dość pewnie zwycięża Marvel o tyle w świecie animacji – przynajmniej zdaniem zwierza, palma pierwszeństwa należy do DC. Ich animacje są dokładnie takie jakie powinny być filmy kinowe. Jest w nich humor, akcja, rozwój postaci i przełożenie świata komiksu na język filmu. Większość z animacji zresztą opiera się dokładnie na wybranych albumach komiksowych. Zwierz oglądał już animacje które nawiązywały do dobrze mu znanych komiksów o Batmanie (jak Batman i Sny i jego kontynuacje) ale teraz postanowił nadrobić filmy o Lidze Sprawiedliwych. Oto kilka uwag do tytułów które zwierz ostatnio obejrzał.
Zwierz miał wrażenie, że o Gods and Monsters już pisał więc tylko zaznacza, że animacja znalazła się w jego polu widzenia
Justice League: The Flashpoint Paradox – film z 2013 roku, to jedna z tych historii gdzie mamy do czynienia z alternatywnym uniwersum. Zwierz uwielbia takie opowieści bo – przynajmniej jego zdaniem – są dużo ciekawsze niż kolejne odtwarzanie czegoś co już znamy Flash zostaje przeniesiony do alternatywnej rzeczywistości gdzie Ziemia stoi na krawędzi zagłady podzielona pomiędzy Aquamena i Wonder Woman. Co więcej Flash próbuje zebrać Ligę Sprawiedliwych tylko po to by zorientować się, że w tej alternatywnej rzeczywistości losy bohaterów potoczyły się nieco inaczej. I tak, rzeczywiście odnajduje Batmana ale okazuje się, że niekoniecznie jest nim Bruce Wayne. A wszystko zgodnie z zasadą, że jeśli zmieni się jeden mały fragment przeszłości to całość ulega zmianie. Film jest z założenia mroczny i właściwie przez większość czasu zastanawiamy się jak bohaterowie wybrną z sytuacji która na pierwszy rzut oka wydaje się zupełnie nie do opanowania. Zwierzowi bardziej niż sama akcja filmu podobały się pomysły na to – co właściwie mogłoby się innego stać w życiorysach znanych nam bohaterów. Chyba najbardziej poruszający jest wątek Supermana, który stał się kimś zupełnie innym – niekoniecznie z własnej woli. Jeśli nie znacie komiksu i nie widzieliście filmu zwierz nie chce wam psuć zabawy. Jednocześnie zwierz musi powiedzieć, że miło się ogląda animację w której główną rolę odgrywa Flash. Choć zwierz nie jest wielkim fanem serialu aktorskiego to darzy bohatera sporą sympatią i nie ma nic przeciwko temu by podążać za nim jako za głównym bohaterem. Jedyne co zwierzowi przeszkadzało w animacji to fakt, że w pewnym momencie nieszczęścia które spadają na bohaterów stają się nieco przewidywalne. Zwierz nie jest też do końca pewien kreski jaką animacja jest rysowana. W pewnym momencie zwierz doszedł do wniosku, że niemal wszystkie postacie wyglądają tak samo. Choć z drugiej strony – pomysł na kostium Batmana był bardzo fajny. Całość jednak zrobiła na zwierzu spore wrażenie. Głownie tym, że udowodniła iż DC bardzo myśli o dorosłym widzu przygotowując animacje. Co ciekawe jakiś czas temu oglądał zwierz nowszy film – Liga Sprawiedliwych: Bogowie i Potwory – też osadzona w alternatywnym uniwersum. I zdecydowanie woli tą wersję. Tamta choć miała być mroczniejsza i poważniejsza, wypadła zdaniem zwierza dużo gorzej (choć miała olbrzymi potencjał).
Batman zawsze jest Batmanem nawet jeśli jest kimś zupełnie innym
Liga Sprawiedliwych: Wojna – zwierz nie spodziewał się wiele bo znał komiks, który był – prawdę powiedziawszy średnio udany ale zawierał rysunki Jima Lee co zdaniem zwierza zawsze jest dobre, bo zwierz Jima Lee lubi. Tym bardziej zaskoczyła zwierza animacja. Jest wobec komiksu nieco alternatywna (pojawia się Shazam nie pojawia się Aquamen) ale przede wszystkim –doskonale pokazuje jak można bez straty dla bohaterów wzbogacić opowieść o sporą dawkę humoru. Sytuacja jest poważna bo mamy tu inwazję na ziemię i to samego Darkside. Bohaterowie, którzy dotychczas walczyli osobno muszą się zjednoczyć. Nic nowego, wiele razy już to widzieliśmy. Co jest dobre? Po pierwsze fakt, że bohaterowie są ustawieni tak, że wchodzą ze sobą w relacje nieco parami – Shazam i Cyborg, Zielona Latarnia i Batman, Superman i Wonder Woman. Nieco bez mocnego przydziału jest Flash ale w sumie to on jest największym zwolennikiem działania razem. Twórcy dobrze zagrali nie tylko poczuciem humoru ale też różnicą charakterów. Krzysiek Ceran z Myszmasz.pl powiedział zwierzowi niedawno, że największą wadą filmów o Batmanie jest fakt, że ich twórcy nie rozumieją, że Batman może się uśmiechnąć i nadal być Batmanem. Doskonale rozumieją to natomiast twórcy animacji. Batman uśmiecha się w niej nie raz. I za każdym razem robi się jeszcze fajniejszy. Poza tym – mamy w tym filmie konfrontację Batmana i Supermana która przebiega dokładnie zgodnie z tym czego się po takim starciu można spodziewać. Superman góruje nad Batmanem mocą ale Batman po pierwsze – doskonale wie że Superman go nie zabije, po drugie pacyfikuje go w najbardziej Batmanowy sposób na ziemi – nie umywalką ale wiedzą. Batman jest piekielnie inteligentny więc dobrze wie co powiedzieć w odpowiednim momencie. Całe spotkanie z przybyszami z kosmosu nie jest jakieś szczególnie emocjonujące, ale właśnie te interakcje pomiędzy bohaterami i ich wzajemne sympatie i antypatie (Zielona Latarnia nie jest największym fanem Batmana) napędzają fabułę. I może DC naprawdę wykreśla dowcipny ze swoich filmów kinowych ale przypadek udanych animacji powinien nauczyć twórców że naprawdę z niektórych super bohaterskich czynów można się tylko śmiać, inaczej nie mają sensu. Co do animacji, to zdecydowanie dodała ona dość kiczowatemu komiksowi sporo wartości –głownie dlatego, że twórcy dobrze grają mową ciała bohaterów czy nawet uniesieniem brwi. Zwierz wie, że nie wszyscy są fanami nowych strojów Ligi Sprawiedliwych ale zwierzowi podoba się ta mania kołnierzyków. Zwłaszcza u Supermana.
Liga w wydaniu komiksowym jest od tej animowanej mniej zabawna
Liga Sprawiedliwości: Tron Atlantydy – Po obejrzeniu Justice League : Wojna zwierz natychmiast rzucił się na Tron Atlantydy w oczekiwaniu że dostanie więcej. Zwłaszcza że to opowieść w której można nieco lepiej poznać Aquamana, zwierz nie wie o tym bohaterze za wiele, jakoś go kompletnie przegapił w komiksach, więc nawet cieszył się, że w ten stosunkowo prosty sposób dowie się o bohaterze czegoś więcej. Niestety – o ile w poprzedniej odsłonie cyklu czy uniwersum było przynajmniej zabawnie, to Tron Atlantydy jest opowieścią bardzo liniową. Pod względem fabuły to coś pomiędzy akcją ratowania świata a klasyczną historią bohatera który dorasta do swojej roli. Wydaje się, że Liga Sprawiedliwych jest tam tylko po to byśmy znaleźli jakąś odpowiedź na pytanie, jak właściwie Aquamen znalazł się w tej wybranej grupie. Poza tym mamy opowieść o biednym osieroconym bohaterze, któremu wydaje się, że matka go porzuciła a ona tylko poszła rządzić rodem Atlantydów którzy przez wieki chowali się przed ludźmi. Reszta przypomina nieco grę o tron bo sporo tam pałacowych intryg. Zwierzowi w opowieści zabrakło spójności i przede wszystkim humoru. Animacja – choć dobra też jakoś niesamowicie nie zachwyca. Ostatecznie zwierz obejrzał głównie dla… sceny po napisach. Tak moi drodzy o ile kinowy DC bojkotuje sceny po napisach to w animowanym mają się one całkiem nieźle. I są ciekawe. Bo zapowiadają że będzie dalej (następna animacja o Lidze już niedługo) a zwierz bardzo chętnie coś takiego zobaczy.
Nawet wątki obyczajowe wypadają w tych animacjach jakoś prawdziwiej niż w produkcjach aktorskich
Ten czas który zwierz spędził oglądając animacje na podstawie komiksów DC, przekonał go że być, może jest nadzieja dla filmowego uniwersum. Tylko trzeba byłoby naprawdę zacząć od nowa. Nie tyle kręcić co wytyczać najważniejsze elementy produkcji. Gdyby udało się odciągnąć filmy od efektów specjalnych i postawić na budowanie relacji między postaciami. Gdyby twórcy przestali się tak panicznie bać poczucia humoru, które naprawdę nie odbiera powagi postaciom. Jednocześnie, oglądając animację zwierz ma wrażenie, że twórcy dużo lepiej rozumieją bohaterów i ich motywacje, niż twórcy filmów aktorskich którzy chcą by było mrocznie i poważnie. A żeby było jasne – animacje nie są kierowane do dzieci, sporo w nich scen poważnych a niektóre dostały zdecydowanie wyższe kategorie wiekowe niż się spodziewamy po animacjach (coś mówi zwierzowi że Gods and Monsters dostało R ale może się mylić). W każdym razie gdyby DC zaczęło się uczyć od DC byłoby dobrze. A jak na razie ludzie szukający prawdziwego Batmana, Supermana i spółki powinni zwrócić wzrok ku animacjom. Tam panowie mają się całkiem dobrze. A Batman się czasem nawet odrobinę uśmiecha.
Ps: Jutro niestety znów bez wpisu bo zwierz musi wieczorem dopracować swoją prelekcję na Olsztyn. Natomiast obiecuję, że zgodnie z prośbami część prelekcji Serialconowych znajdzie się w formie wpisu na blogu.
PS2: Zwierz był w TVN Fabuła udzielał wywiadu i ponoć ładnie wypadł. Zwierz nie wie gdzie to można zobaczyć w sieci. Jak się dowiecie (zwierz sam siebie nie widział) przypadkiem to możecie dać zwierzowi znać :) Jeśli ktoś widział to też.