Hej
Kiedy ponad dwa miesiące temu zwierz popełnił wpis o dzielnych szkockich aktorach od razu od czytelników posypały się propozycje by zwierz poświęcił podobne wpisy aktorom z innych części Wielkiej Brytanii. Zwierz miał przez dłuższy czas wątpliwości. Czy naprawdę czytelnicy chcą czytać o aktorach Irlandzkich (przy czym zwierz z góry musi zaznaczyć, że na potrzeby wpisu nie uznajmy podziału Irlandii i niezależnie po której granicy kto się urodził zostaje przez zwierza zakwalifikowany tak samo – z czystego lenistwa nie mniej większość wymienonych jest z Irlandii Północnej. Chyba) czy Walijskich. Nie mniej trochę czasu zajęło zwierzowi dojście do wniosku, że gdyby czytelnicy takich wpisów nie chcieli to by nie prosili zwierza by takie napisał. Tak więc dziś zajmiemy się Irlandczykami. Wszyscy wiedzą, że Irlandczycy piją i sprawiają kłopoty. Mniej więcej taki jest ogólny stereotyp. Do tego mają w sobie odrobinę melancholii i mnóstwo romantyzmu – to przez te zielone wzgórza. Zwierz postanowił sprawdzić czy istnieje jakikolwiek wzór na Irlandzkiego aktora i wyszło mu (jak na razie), że głównymi cechami jakie posiedli Irlandczycy to wielki talent i niesamowita umiejętność udawania, że wcale Irlandczykami nie są.
Ponownie zwierz przypomina, że wybrał tylko 12 aktorów (miało być 10 ale nie wyszło) a nie wszystkich. Dłuższe listy po prostu nie mają sensu. Kolejność aktorów na liście jest przypadkowa bo zwierz nie wierzy w takie rzeczy jak porównywanie talentu.
Colin Farell – Zwierz doskonale zdaje sobie sprawę, że to aktor sercu narodu polskiego szczególnie bliski bo zamiast wdać się w romans z jakąś zachodnią gwiazdę wybrał naszą polską Alicję Bachledę Curuś by mieć z nią dziecię a potem ulotnić się ku nowym zdobyczom. Z resztą wydaje się, że Farell wypełnia obecnie rolę TEGO Irlandczyka w Hollywood, wdając się w romanse, pijąc i w ogóle sprawiając wrażenie kogoś kto może sprawiać kłopoty. Zwierz ma z Farellem taki problem, że choć wie, że to dobry i bardzo utalentowany aktor to zdaje sobie sprawę, ze to jeden z tych aktorów którzy koniecznie potrzebują dobrego reżysera. Jeśli na planie nie ma nikogo kto by wymagał od niego dobrej gry Farell wypada średnio albo bardzo średnio. Do tego zwierz cały czas ma wrażenie, ze było by dla niego zdecydowanie lepiej gdyby Hollywood pozwoliłoby mu być dobrym aktorem drugoplanowym zamiast pchać go na pierwszy plan. A tak, Farell pojawia się w średnich produkcjach gdzie np. każą mu farbować włosy na blond (nieszczęsny Aleksander) i nie wykorzystują jego zdolności. Najnowszy film Farella remake Pamięci Absolutnej stawia go w roli aktora kina akcji do czego powiedzmy sobie szczerze, ten predystynowany do nieco bardziej skomplikowanych ról Irlandczyk średnio się nadaje.
Farell zagrał świetnego psychopatycznego Wampira w Fright night, który strasznie podobał się zwierzowi i chyba tylko jemu.
Liam Nesson – Nesson ma właściwie dwie kariery – w jednej jest świetnym aktorem dramatycznym, który wciela się w historyczne postacie i wspaniale odgrywa np. Schindlera w filmie Spielberga. Druga kariera, to kariera aktora kina akcji – średnie filmy, z niewielkim budżetem, które robią duże pieniądze (lub nie) bo Nesson gra w nich bardziej intensywnie niż jakikolwiek inny aktor kina akcji. Zwierz ma z Nessonem poważny problem – z jednej strony nie ulega dla niego wątpliwości, że to świetny aktor, co więcej automatycznie budzący zaufanie na ekranie, co więcej zwierz nie będzie ukrywał, że jest (co rzadko się zdarza) w kinie akcji równie wiarygodny co w dramacie psychologicznym. Problem zwierza polega na tym, że odnosi wrażenie, że aktor naprawdę rozmienia się na drobne. O ile jego rola w idiotycznej Uprowadzonej miała pewien urok, o tyle recenzowane gdzieś przez zwierza Przetrwanie było absolutnie do niczego. Zwierz jest daleki od mówienia aktorom w czym mają lub w czym nie mają grać (z tego co zwierz rozumie Nesson zaczął grać bez porównania więcej po śmierci żony) ale zawsze mu żal kiedy świetny aktor pojawia się w marnych produkcjach. Nie dlatego że nie powinien ale dlatego, że zabiera mu to czas, który mógłby spędzić na planie czegoś świetnego
Zwierz może mieć drobne pretensje do Liama Nessona ale przecież to mistrz Jedi, Zeus, Aslan, Ra’s al ghul?, i szef Drużyny A. Więc zwierz powinien zatrzymać krytyczne uwagi dla siebie dla własnego dobra
Kenneth Branagh – pomijając fakt, że pewnie obiło się wam o uszy, że to ulubiony aktor zwierza ( pełny dowód bezbrzeżnego uwielbienia TU), to zdaniem zwierza należy mu się osobna nagroda za fakt, że tak świetnie udaje Anglika – serio większość osób jednoznacznie utożsamia go z kulturą angielską zapominając, że jednak jest Irlandczykiem i co więcej, jego niezwykle znanym w Irlandii debiutem była seria filmów poświęconych problemom Irlandzkiej rodziny w czasie Irlandzkich niepokojów. Zwierz oczywiście serie filmów widział ale jeśli chcecie się dowiedzieć czegoś więcej, to zwierz bezczelnie linkuje wam program dokumentalny, który dobra dusza wrzuciła na youtube by zwierz mógł sobie obejrzeć
Pierce Brosnan – Powiedzmy sobie szczerze, bycie jedynym Irlandzkim Bondem zobowiązuje. Co ciekawe o ile zwierz musi przyznać, że Brosnan był jego zdaniem jednym z najlepszych Bondów (z cyklu – dam ci po mordzie ale nie pogniotę sobie garnituru) to wcale nie jest to jego ulubione wcielenie Brosnana. Jego ulubionym wcieleniem aktora jest Remington Steele – serial z lat 80, w którym Irlandczyk grał uroczego złodzieja/detektywa. Był przystojniejszy o dwie klasy od całej obsady i rozsiewał całą masę uroku. Choć zwierz nigdy potem nie widział by Brosnan radził sobie jakoś szczególnie dobrze na ekranie (zwierz wciąż jest w tracie przeżywania traumy związanej z jego brakiem zdolności wokalnych przedstawionych w Mamma Mia!) choć w Autorze Widmo pokazał, że może być dobry – o ile ma dobrego reżysera. Zwierz jest jednak pod nieustającym urokiem i podobnie jak w przypadku wszystkich odtwórców roli Bonda nie trzeba zwierza szczególnie namawiać by obejrzał z nim film. Nawet jeśli to film średni.
Peter O’Toole – właściwie zwierz mógłby napisać Lawrence z Arabii i na tym zakończyć dywagacje na temat aktora. Serio. Lawrence z Arabii. Te piaski, te wielbłądy, te oczy. Ale Akurat tak się złożyło, że aktor ogłosił niedawno, że idzie na emeryturę. Trudno się dziwić, nie dość, że ma 80 lat to jeszcze jego filmografia ma w Wikipedii osobne hasło – do Oscara był nominowany kilka razy, nigdy go nie dostał poza honorowym wywróżeniem. Zwierz nigdy nie załapał się na śledzenie jego młodych lat w kinie (poza Lawrence’m) ale trzeba przyznać, że od dobrej dekady był najlepszym ekranowym odtwórcą ról starców. Nie wielu aktorów potrafi w czasie swojej kariery przejść przez jej wszystkie stadia, od młodych dobrze zapowiadających się debiutantów, przez pierwszoplanowych charyzmatycznych bohaterów, po drugoplanowych starszych bohaterów charakterem. O’Toole przeszedł przez wszystkie stadia nigdy nie tracąc z tonu, nigdy nie grając na pół gwizdka. Zwierz uważa, że takich aktorów na emeryturę powinien odsyłać tylko najwyższy.
Peter O’Toole to zdecydowanie aktor do którego należy najbardziej przejmujące spojrzenie w dziejach kinematografii.
Ciaran Hinds ( nad którymś a powinien być odpowiedni apostrof)- Irlandzki aktor jak by to zwierz powiedział pełna gębą – są takie filmy, w których zwierz ledwo rozumie co mówi tak silnie słychać jego akcent. Nie mniej zwierz musi powiedzieć, że wciąż czeka na film w którym Ciaran zagra źle i chyba się nie doczeka. Co prawda nadal ilekroć zwierz widzi go na ekranie krzyczy „Juliusz Cezar” (Hinds zagrał jego rolę w Rzymie produkcji HBO/BBC i był absolutnie genialny, do tego stopnia że zwierz po śmierci Cezara właściwie stracił zainteresowanie produkcją), ale w innych rolach też sprawdza się znakomicie. Jeśli widzieliście go w Szpiegu zapewne dostrzegliście jak z niewielkiej roli (właściwie prawie nie istniejącej) wciąż potrafi zrobić coś ciekawego (zwierz cały czas bał się jego postaci), z kolei w ukochanym przez zwierza filmie Wspaniały Dzień Pani Pettergrew (zwierz nawiązuje bo może też widzieliście) Hinds pokazuje jak dobrze odgrywa postacie mężczyzn wrażliwych ale nie rozklejających się łatwo. Zwierz kiedy słyszy Irlandzki Aktor przede wszystkim myśli o nim. Co jest pewnym zwycięstwem.
Zwierz co prawda widział aktora w bardzo wielu rolach i jest przekonany, że to zdecydowanie aktor więcej niż jednej roli, co nie zmienia faktu, że mózg zwierza na zawsze wyznaczył mu rolę jedynego słusznego Juliusza Cezara
Daniel Day – Lewis – Niektórzy twierdzą, ze najbardziej utalentowany aktor swojego pokolenia. Inni z kolei dostrzegają, że przy Danielu Day -Lewisie nie sposób mówić o rolach granych na pół gwizdka. Potrafi zmieniać się jak kameleon, mówić ze wszystkimi znanymi akcentami, budzić nasza sympatie i antypatię jednocześnie. W części ról bezwzględny, w innych romantyczny i wrażliwy. Może być kim chce, gdyby ciekawa rola wymagałby od niego nauczenia się oddychania pod wodą, zapewne posiadłby tę umiejętność lepiej niż niejedna ryba. Zwierz go lubi i bardzo szanuje ale musi przyznać, że woli ten rodzaj aktorstwa jaki preferował Lawrence Olivier (zwierz odnosi się tu do słynnej anegdoty z Maratończyka kiedy przygotowując się do sceny Dustin Hoffman biegał w kółko żeby się zmęczyć obserwując to Olivier spytał „Nie mógłbyś tego po prostu zagrać).
Daniel Day-Lewis nigdy nie gra postać które się po prostu lubi. Gra postacie, których się nie lubi i które się uwielbia. Najczęściej jednocześnie. Najczęściej w tym samym filmie.
Anderw Scott – wystarczyłoby jedno zdanie. Miły człowiek z szaleństwem w oczach. I właściwie tyle wam wystarczy by wiedzieć o Anderw Scottcie. W masowej wyobraźni pojawił się dzięki Sherlockowi gdzie brawurowo zagrał Moriaterego. Z resztą tą niesamowitą umiejętność pokazywania absolutnego szaleństwa wyłącznie poprzez spojrzenie opanował już wcześniej i często wykorzystywał. Ludzie odpowiedzialni za casting do Sherlocka stwierdzili, że dali mu rolę bo coś w jego spojrzeniu kazało im się obawiać, że jeśli aktor roli nie dostanie zrobi im krzywdę. Co jest tym śmieszniejsze, że Scott jest powszechnie znany z tego, że jest absolutnie uroczym człowiekiem, o czym świadczyć może chociażby fakt, że otrzymując w tym rou BAFTę za rolę Moriartego właściwie popłakał się na scenie.
Miły człowiek. Tylko ma oczy szaleńca. Nawet teraz zwierz czuje jakiś niepokój kiedy spogląda na to zdjęcie.
Michel Gambon – najbardziej szalony i odjechany aktor jakiego nosi ziemia Wysp Brytyjskich. Na ekranie bywa wybitny (choć jego rola Dumbledora którą odziedziczył po innym genialnym Irlandczyku Richardzie Harrisie taka nie jest) lub dobry ale trzeba mu przyznać, że gra świetnie zarówno snobów, jak i ekscentrycznych typów oraz ludzi nieśmiałych i wycofanych. Gambon na ekranie potrafi zarówno lśnić jak i wycofać się do drugiego planu. Jednak zwierza najbardziej fascynują wszelkie związane z nim anegdoty z planów filmowych. Wnika z nich, że Gambon to ekscentryk, człowiek może nie szalony ale na pewno obdarzony bardzo specyficznym poczuciem humor, który zazwyczaj staje się ulubioną postacią z całej obsady dla wszystkich pozostałych grających w filmie. Zwierza to bawi, bo ewidentnie z tego co czyta Gambon potrafi w chwili wejścia w rolę większość z tych cech absolutnie odrzucić. Zwierz bardzo szanuje aktorów, którzy na ekranie są zupełnie inni niż poza nim. Może dlatego, ze jego zdaniem to dowodzi talentu. No i jeszcze jedno – Gambon jest albo wyśmienitym albo bardzo złym kierowcą- w każdym razie tylko on ma zakręt swojego imienia na torze w Top Gear.
Cillian Murphy – zwierz uważa, ze fakt, że aktor z taką twarzą został aktorem świadczy o jego niesamowitym talencie. Serio Cillian Murphy nikogo nie przypomina, może jest nieco androgeniczny ( stąd zapewne obsadzenie go w świetnym Śniadaniu na Plutonie) ale przede wszystkim podobnie jak Anderw Scott ma w oczach coś takiego co każe się zastanawiać czy nie padniemy przypadkiem ofiarą prawdziwego psychopaty. Zwierz oglądając go w Mrocznym Rycerzu odniósł wrażenie, że jest na ekranie bardziej przerażający niż jakikolwiek inny przeciwnik Batmana, i to bez żadnej charakteryzacji Choć Murphy pojawiał się jeszcze w kilku Hollywoodzkich produkcjach od czasu Batmana to zwierz cały czas ma wrażenie, że za oceanem zupełnie nie mają na niego pomysłu. A tymczasem trzeba mu dać jakąś mroczną rolę mordercy z zimną krwią. No jak nic będzie Oscar.
Po raz kolejny – miły człowiek, dobry aktor, tylko wygląda zupełnie jak psychopata. Czym oni ich karmią w tej Irlandii?
Jonathan Rhys-Meyers – zdaniem zwierza problem z tym aktorem polega na tym, że jest za ładny. Nie przystojny ładny. Trochę tak jak Jude Law w początkach swojej kariery – wygląda jakby zszedł z jakiegoś obrazu. Oczywiście dla większości pozostanie przede wszystkim Henrykiem VII z Tudorów – gdzie, powiedzmy sobie szczerze, pokazał Henryka niesłychanie interesująco, ale twórcy serialu jakoś nie mogli się przełamać i nie zbrzydzili go na starość. Henryk w Tudorach umiera równie śliczny co w pierwszym sezonie. Zwierz uwielbia aktora od czasu Wszystko Gra Allena gdzie absolutnie genialnie zagrał postać, której jednocześnie kibicujemy i pragniemy by poniosła klęskę. Co do zwierzowej świadomości istnienia aktora, to pierwszy raz dostrzegł go w roli trenera w Podkręcić jak Beckham i wiele lat potem strasznie się męczył skąd go zna. Do czasu kiedy Imdb podpowiedziało mu gdzie pierwszy raz widział przystojnego aktora.
Michel Fassbender * – co prawda Fassbender urodził się w Niemczech ale ponieważ większość życia spędził w Irlandii i ma Irlandzkich ( w połowie) rodziców to zwierz postanowił go zaliczyć jako Irlandczyka przy czym widzicie , że postawił specjalną gwiazdkę, żeby było wiadomo, że zwierz wie, ze to nieco nie uprawniony osąd. Fassbender gra ostatnio we wszystkim co zwierzowi zupełnie nie przeszkadza, bo to aktor świetny jeśli nie wybitny. Jeden z głównych powodów dla których zwierz wybiera się w piątek na Prometeusza to chęć zobaczenia Fassbendera. Zwierza wzrusza to jak aktor prowadzi swoją karierę łącząc role we Wstydzie z pojawieniem się w X-menach – więcej świetnych aktorów którzy grają w świetnych filmach, pragnąłby zakrzyknąć zwierz. Ale i tak zdaniem zwierza najlepszy jest w Fish Tank (nawet jeśli nie ma tam tak imponujących scen jak w Głodzie).
Jeśli chcecie naprawdę zobaczyć dlaczego zwierz tak lubi Fassbendera obejrzyjcie Fish Tank. nie będzie to szczególnie miły seans ale warto.
Dobra 11 prawdziwych Irlandczyków i jeden przyszywany. A zwierz ma poczucie niedosytu. Przecież ich jest zdecydowanie więcej (zwierz jest podły bo nie wymienił aktorek ale po prostu nie miał już miejsca)- zwierz wie, ze część czytelników uśmiechnęłaby się gdyby zwierz dopisał d losty np. Dylana Morana (Bernard z Black Books) ale zwierz musiałby wtedy wejść w niebezpieczne rejony aktorów telewizyjnych i nigdy nie skończyłby tego wpisu. Czy zwierz znalazł jakieś cechy wspólne? Cóż powiedzmy sobie szczerze – nie, ale może właśnie na tym polega urok Irlandzkich aktorów, że mają wielką wprawę w udawaniu, że są kimś zupełnie innym. Poza tym trzeba przyznać, że jacyś szczególnie brzydcy to oni nie są. Ale to chyba dotyczy aktorów jako takich. Co do picia na umór jak mówi stereotyp to zwierz niestety nic po filmach stwierdzić nie może. Nawet jak powącha ekran to nic od nich nie czuć.
Zwierz wrzuca na koniec Dylana Morana który prezentuje co wedle stereotypu składa się na Irlandzkie niebo czyli wszystko co szkodliwe
Ps: To co za dwa miesiące Walijczycy? A potem możemy biegać dalej po Wspólnocie Narodów – pomyślcie jaki piękny byłby wpis o Australijczykach?
Ps2: Zwierz wczoraj pełen radości obejrzał dokument o Hamlecie z dużym udziałem pewnego Szkota – dla tych którzy przegapili – TU.??