Jak może zauważyliście, w moim życiu dużo się dzieje. Bloguję, prowadzę podcasty, jeżdżę na konwenty i festiwale filmowe, chodzę do pracy, piszę teksty na stronę internetową tygodnika, w którym pracuję, piszę książki, promuje swoje książki i w końcu – co pewien czas wracam do moich zainteresowań naukowych. Samo spisanie tego, co robię, sprawiło, że trochę się zmęczyłam. Co więcej wypada co pewien czas wpaść do kina czy obejrzeć nowy serial, bo bez tego wszystkie powyższe aktywności trochę tracą sens. Jednak dużo pracy niekoniecznie musi oznaczać zmęczenie – można sobie wszystko ładnie ułożyć pod jednym warunkiem: człowiek umie dobrze zorganizować swój czas. I nie będę ukrywać – wcale nie jestem w tym mistrzynią. A chciałabym zostać.
Przez wiele lat moje „ogarnianie” opierało się na dwóch filarach. Po pierwsze – jeśli zachodziła taka potrzeba – ucinałam kolejne godziny snu, po drugie – co pewien czas po prostu pracowałam po kilkanaście godzin, wychodząc z jednej pracy i natychmiast siadając do następnej. Do tego nie ukrywam – trochę korzystałam z mojej marki „nieogara” – osoby, która może nie zawala terminów, ale niekoniecznie jest w stanie odcyfrować, co zapisała w kalendarzu, i choć zarzeka się, że nigdy nie zapomni o nagraniu podcastu, to trzeba jej koniecznie o tym przypomnieć. Przez te lata nazbierało mi się sporo przykrych czy stresujących sytuacji wynikających z faktu, że kalendarz nie zawsze był moim przyjacielem, a planowanie czasu traktowałam raczej jako „najwyżej się jutro nie wyśpię”. Czasem koszt tego nieogarnięcia ponosili moi znajomi – kiedy ja o czymś nie pamiętałam, oni musieli pamiętać dwa razy bardziej.
W ciągu ostatnich dwóch lat sporo się zmieniło. W kwietniu zeszłego roku zdałam sobie sprawę, że nie jestem już w stanie pisać codziennie bloga. Głównie dlatego, że brakowało mi czasu na rozmowy z mężem. W tym roku po raz pierwszy od czasu studiów (kiedy trzeba się było nauczyć na kilka czy kilkanaście egzaminów w krótkim czasie) dopadło mnie przerażenie wynikające z ilości moich zobowiązań. Nie ukrywam też – fizycznie nie jestem już w stanie po prostu chodzić coraz później spać i siedzieć przy komputerze bez końca. Zdałam sobie też sprawę, że wbrew moim wcześniejszym przeczuciom – nie jestem nieśmiertelna ani niezniszczalna i nie mogę tylko dodawać sobie nowych zobowiązań. Muszę znaleźć czas na to, by nic nie robić, i to tak, by nie mieć ciągłych wyrzutów sumienia.
Do końca roku oraz przez kilka kolejnych miesięcy mam niesamowitą kumulację ciekawych, ale pracochłonnych projektów. Niedługo czeka mnie premiera książki, nad którą pracuję ze zmiennym szczęściem od 2016 roku. Z mojego doświadczenia – oznacza to sporo pracy przy jej promocji. Jednocześnie piszę kolejną książkę – co oznacza, że znów będę musiała więcej czasu poświęcić na siedzenie przy komputerze i czytanie materiałów źródłowych. Do tego już teraz myślę o sezonie oscarowym i zobowiązaniach, jakie się zapewne pojawią w związku z moją publikacją. Wszystko to brzmi bardzo fajnie, ale też nie ukrywam – męcząco. A jak wiadomo – można być albo zmęczonym, albo kreatywnym. Przynajmniej tak jest w moim przypadku. Jeśli chcę napisać coś naprawdę błyskotliwego, nie mogę ryć nosem w klawiaturę. Dobre zorganizowanie czasu oznacza więc, że nie tylko w ogóle będę miała szansę się ze wszystkim wyrobić, ale też zrobić to dobrze.
Kiedy Ola Budzyńska zaczęła szukać ambasadorów swojej marki Pani Swojego Czasu, pomyślałam, że to dla mnie idealna szansa, by zapanować nad moim życiem. Ola uczy o dobrej organizacji czasu – pisze na ten temat książki, prowadzi webinary i kursy online, ma podcast i wszędzie, gdzie może, inspiruje kobiety (choć pewnie też niejednego faceta) do tego, by lepiej zorganizować swój czas i znaleźć w swoim życiu miejsce na, to co chcemy, i musimy zrobić. Do tego w sklepie Oli można znaleźć wszystko, co potrzebne, by zapanować nad życiowym chaosem: planery, notatniki, zeszyty, tablice suchościeralne, karteczki elektrostatyczne, znaczniki – a to tylko początek listy.
Przyznam szczerze – wchodzenie na stronę sklepu Oli jest uzależniające. Wszystkie produkty są nie tylko ładne, ale stworzone z myślą o ludziach, którzy muszą ogarnąć swój dzień, miesiąc czy rok. Z produktów Oli korzystałam już raz – w czasie promocji książki o „Oscarach”. Nie ukrywam – zakochałam się w tym, jak ładne, proste i intuicyjne są jej planery. Jednocześnie – choć rady Oli są dla wszystkich, jej produkty są dla ludzi, którzy tak jak ja – nie umieją i nie czują się dobrze z planowaniem wszystkiego w sieci czy w aplikacjach na telefonie. Znam osoby, dla których nie ma nic ważniejszego, niż kalendarz Google. Jednak ja zawsze czułam potrzebę, by rozpisać plan działania na papierze.
Przez najbliższe sześć miesięcy będę nosić dumny tytuł „Ambasadorki Pani Swojego Czasu”. Oznacza to, że na blogu pojawi się nowa kategoria wpisów, które będą w całości poświęcone właśnie organizowaniu czasu. Nie chodzi tylko o śledzenie moich własnych postępów w ogarnianiu kolejnych życiowych wyzwań. Jak w przypadku każdej mojej współpracy, chciałabym, żeby była też atrakcyjna dla was. Dlatego mam nadzieję, że dzieląc się moimi doświadczeniami, będę mogła wam przekazać wiedzę i wskazówki – jak ogarnąć swoją pracę i życie.Wiele osób, które piszą o takich sprawach, pracuje głównie w domu. Moja specyficzna sytuacja polega na tym, że pracuję zarówno w domu, sama zarządzając swoim czasem, jak i w typowym biurze, do którego muszę dotrzeć i gdzie spędzam osiem godzin dziennie. Dlatego znam zarówno bolączki osób pracujących na etacie, jak i tych działających na własny rachunek.Nie będę jednak pisała tylko o pracy. Chciałabym też pomóc wam odpowiedzieć na pytanie, które wszyscy sobie co pewien czas zadajemy: jak pomiędzy wszystkimi zawodowymi zobowiązaniami i ogarnianiem rodziny znaleźć czas na wyjście do kina, obejrzenie serialu czy przeczytanie książki. Zarządzanie czasem to także zarządzanie czasem na przyjemności.
Moje wpisy, a także posty na Instagramie i FB będę oznaczać hashtagiem #najlepszeczasyzwierza (tak, to jest nawiązanie do Dickensa). Chciałabym się nauczyć nie tylko pracować, ale i odpoczywać w sposób na tyle wydajny, by pozbyć się wyrzutów sumienia, kiedy nie jestem non stop zajęta. Jednocześnie mam nadzieję, że uda mi się zachęcić do zmiany i was – niezależnie od tego, czy piszecie książkę, pracę zaliczeniową na studia, czy po prostu chcecie obejrzeć serial na Netflix szybciej niż po miesiącu od jego premiery. Do tego będę wam podpowiadać, z których produktów Oli najlepiej skorzystać i co sprawdza się w moim życiu.
Nie mogę się doczekać tych wpisów – mam wrażenie, że przydadzą się nie tylko mnie, ale też wam. Jednocześnie czuję energię, która zawsze pojawia się na początku roku akademickiego – nadzieję, że w tym roku uda się ogarnąć wszystkie obowiązki zanim zabraknie czasu. Dlatego zresztą wybrałam tą datę publikacji wpisu – dla mnie październik to początek czegoś nowego dużo bardziej niż styczeń.
Mam nadzieję, że za pół roku będziemy wszyscy jak ci wyjątkowi studenci, którzy przygotowali się do sesji wcześniej. Ponoć tacy istnieją. Czas przestać im zazdrościć. Czas do nich dołączyć. I zyskać najlepszy tytuł ever – Pani Swojego Czasu
Wpis powstał we współpracy z marką Pani Swojego Czasu.