Dziś kilka słów o serialu, który moim zdaniem – jest bardzo rzadkim przypadkiem – połączenia klasycznych tropów przyjemnej komedii romantycznej z całkiem niezłą produkcją poruszającą problem rasizmu w Stanach Zjednoczonych. Takiego, któremu oficjalnie się zaprzecza, a który objawia swoje brzydkie oblicze gdy tylko pojawia się taka możliwość. Chodzi mi o serial „Droga do awansu” (Partner Track) na Netflix.
Serial opowiada historię Ingrid Yun – ambitnej prawniczki, która doskonale sobie radzi w prestiżowym wydziale dużej nowojorskiej firmy prawniczej. Ingrid ma jedną życiową ambicję – chce zostać jedną z partnerek w firmie. Ma na to duże szanse – pracuje przy jednej z większych spraw – połączenia się dwóch wielkich firm zajmujących się energetyką. Co prawda w firmie jest wielu ambitnych prawników – min. Jeff Murphy – prawnik, który pracował wcześniej w placówce w Londynie, i z którym łączy Ingrid jedna gorąca noc sprzed sześciu lat.
Partner Track. (L to R) Dominic Sherwood as Jeff Murphy, Arden Cho as Ingrid Yun, Zane Phillips as Hunter, Matthew Rauch as Marty Adler in episode 101 of Partner Track. Cr. Vanessa Clifton/Netflix © 2022
Pozornie serial przypomina trochę te wszystkie produkcje, gdzie młodzi i ambitni ludzie w Nowym Jorku starają się przetrwać i połączyć życie zawodowe i prywatne. Ingrid przyjaźni się z dwójką kolegów z pracy – Rachel i Tylerem – wszyscy są młodzi, piękni, zdolni i szukają nie tylko awansu ale i szczęścia w miłości. A to jest dość ulotne choć każdemu z ich stawia na drodze potencjalnie bardzo dobrego kandydata – Ingrid spotka intrygującego milionera ze słabością do filozofii, jej przyjaciółka Rachel wymienia nieco za długie spojrzenia z młodym pracownikiem kancelarii, a Tyler ma chłopaka polityka. Czyli wszystko jest na dobrej drodze.
Ponieważ bez komplikacji nie ma serialu szybko okazuje się, że połączenie dwóch firm, w których jedna zajmuje się wydobyciem ropy a druga ma rozwinięty dział prac nad ekologicznymi i alternatywni źródłami energii nie jest takie proste. Ale wbrew pozorom – prawnicze problemy, czy nawet – trudne do powstrzymania porywy serca, to tylko drobny problem. Z tym z czym naprawdę musi się mierzyć Ingrid i jej przyjaciele to obecny w świecie prawniczym rasizm. Taki, który sprawia, że białym chłopakom ze znajomościami z prestiżowych szkół zawsze jest trochę łatwiej, nie tylko dostać awans ale też wymigać się od konsekwencji swoich działań.
Partner Track. Bradley Gibson as Tyler Robinson in episode 101 of Partner Track. Cr. Vanessa Clifton/Netflix © 2022
Tym co w serialu jest najbardziej intrygujące to jak rozgrywa kwestie tego jak ma zachować się w takiej sytuacji osoba, która nie jest biała. Ingrid – wywodząca się z rodziny koreańskiej patrzy na rzeczywistość inaczej niż Tyler jej czarny kolega. Oboje mają poczucie, że firma nie traktuje ich uczciwie – oboje widzą jak na dłoni, że jest mnóstwo nieprawidłowości, ale nie znaczy to, że ich zachowanie i reakcje będą dokładnie takie same. Przyjęcie perspektywy kobiety azjatyckiego pochodzenia dodaje tu jeszcze jedną ciekawy wątek. Przez lata sytuacja osób azjatyckiego pochodzenia była w Stanach bardzo zmienna. Przez pewien czas byli synonimem zagrożenia, potem – wskazywani jako wyróżniająca się mniejszość, w czasie pandemii – stali się przedmiotem ataków. Dziś widzimy coraz więcej głosów starających się nam pokazać specyfikę tego doświadczenia – chyba wciąż słabiej opisanego niż doświadczenia mniejszości czarnej.
Ten wątek rasowy – zestawiony z bardzo klasycznymi dla komedii romantycznej wątkami (nie da się ukryć, że historia kogoś z kim bohaterka spędziła jedną noc a kto staje się współpracownikiem do najambitniejszych nie należy) sprawia, że działa to wszystko zdecydowanie lepiej niż człowiek mógł się spodziewać – znaczy siada sobie do lekkiego programu i dostaje taką idealną mieszankę – wszystkiego czego chcesz od ładnego, wygładzonego świata komedii romantycznych, ale wzbogacone o takie trudne do przegapienia treści społeczne. Z resztą przyznam – dawno nie widziałam serialu, który tak dobrze pokazywał poczucie jakiegoś beznadziejnego uwięzienia ludzi, którzy całe życie są uczeni by ignorować rasistowskie zachowania, albo szukać lojalności z tymi, którzy trzymają najwięcej władzy.
Partner Track. (L to R) Arden Cho as Ingrid Yun, Alexandra Turshen as Rachel Friedman, Nolan Gerard Funk as Dan Fallon, Will Stout as Todd Ames in episode 101 of Partner Track. Cr. Vanessa Clifton/Netflix © 2022
NIe mówię, że to serial wybitny – raczej, że zaskoczył mnie tym jak doskonale wykorzystał dobrze znane ramy gatunku – obyczajowy serial prawniczy, by opowiedzieć o bardzo specyficznym doświadczeniu. Rzadko udaje się tak dobrze wykorzystać schematy gatunku (serio jeśli chodzi o potencjał komedii romantycznej znajdziemy tu wszystkie obowiązkowe sceny) ale nie dać się im zdominować do tego stopnia, że mamy wrażenie, że wszystko już widzieliśmy. Co z resztą potwierdza moją tezę – każda historia opowiadana z nieco innej perspektywy staje się ciekawsza. Tą opowieść z perspektywy białej prawniczki już nie raz widzieliśmy – fakt, że mamy do czynienia z dziewczyną która pochodzi z koreańskiej rodziny daje nam nieco inne ramy. I to jest absolutnie super.
Jednocześnie są w tym serialu wątki, które mnie nieco drażnią – chyba najbardziej zakończenie, które wydaje się być takie trochę za bardzo jak z „Dynastii” na tle całkiem nieźle napisanego serialu. Wiem, że bez dramy nie może być drugiego sezonu serialu, ale nie przepadam gdy ta drama jest tak podkręcona. Druga sprawa – nie jestem wielką fanką postaci siostry naszej bohaterki. Podczas kiedy Ingrid jest idealnym dzieckiem, jej siostra to taka typowa pogubiona dziewczyna, która co chwilę ma na siebie nowy pomysł i niekoniecznie jest bardzo odpowiedzialna. Ale muszę powiedzieć, że trochę za bardzo jej postać została przerysowana – miałam wrażenie, że scenarzyści sięgają po nią ilekroć chcą sprawić bohaterce jakiś problem.
Partner Track. (L to R) Matthew Rauch as Marty Adler, Fredric Lehne as Ted Lassiter, Dominic Sherwood as Jeff Murphy, Arden Cho as Ingrid Yun. in episode 102 of Partner Track. Cr. Vanessa Clifton/Netflix © 2022
Cały serial pochłonęłam w ciągu jednego dnia – co ostatnio nie zdarzało mi się bardzo często. Ale tu po prostu dostałam historię, która z jednej strony spełniła moje zapotrzebowanie na ładny serial z obłędnie ładnymi ludźmi, z drugiej – miała jakiś pomysł na to by opowiedzieć coś więcej niż tylko historię ładnych ludzi przekładających papiery. Tu z resztą muszę zaznaczyć – nie znam się na prawie ale istnieje olbrzymie prawdopodobieństwo, że żaden prawnik nie przetrwa oglądania tak przedstawionego prawa – bo jest ono bardzo serialowe. No ale prawnicy i lekarze nie mają chyba łatwego życia jako widzowie. Ja na szczęście nie znam się ani na jednym ani na drugim więc bawiłam się świetnie i bardzo czekam na drugi sezon.