?
Hej
Macie czasem wrażenie, że oglądacie film, który już widzieliście? Albo że nagle wszyscy robią filmy o dokładnie tym samym? Wcale nie musi to oznaczać błędu Matrixa albo pogarszania się waszej pamięci. W świecie filmu jest takie powiedzenie, że jeśli ktoś właśnie wpadł na jakiś pomysł gdzieś w innym biurze w mieście ktoś właśnie podpisuje umowę na realizację niemal identycznego projektu. Niekiedy dzieje się tak ponieważ firmy producenckie kradną sobie nawzajem pomysły i scenarzystów. Ale częściej niż mogłoby się to wydawać logiczne mamy do czynienia ze zbiegiem okoliczności. Takie zjawisko jest na tyle powszechne, że ma nawet swoja nazwę – na filmy o tej samej tematyce, które pojawiły się na rynku w tym samym roku, lub w niewielkim odstępie czasowym mówi się twin films. Zasada niemal zawsze jest taka sama – jeden film się podoba, drugi staje się produkcją dla miłośników tematu, jeden ma większą kampanię promocyjną drugi mniejszą, jeden jest oryginałem drugi bierze się za kopię. Co ciekawe ostatnie stwierdzenie jest najczęściej o tyle błędne że jeśli filmy wchodzą do kin w tym samym momencie to ich produkcja musiała zacząć się mniej więcej w tej samej chwili. Zwierz musi powiedzieć, że osobiście ma do takich zbiegów okoliczności – celowych czy nie słabość. Dlaczego? Bo nie ma nic fajniejszego niż dostać tą samą (lub bardzo podobną historię) opowiedzianą na dwa sposoby. Jak możecie się spodziewać (i słusznie się spodziewacie) zwierz przytoczy wam kilka (a niech będzie – 10) najciekawszych przypadków twin movies.
Niebezpieczne związki/Valmont – Milos Forman miał prawdziwego pecha – jego Valmont nie jest złym filmem – oczywiście ma swoje wady (Colin Firth gra świetnie ale wydaje się być nieco za mało demoniczny do swojej roli) ale jego największą wadą jest fakt, że widownia widziała już wcześniej Niebezpieczne związki z Malkovich?tem i Gleen Close. Oba filmy są co prawda zupełnie różne ale oba mają dobrą obsadę i ciekawą interpretację znanego tekstu. Jednak fakt, że Valmont wszedł na ekrany jako drugi, a przedstawiona w nim wizja jest nie tylko mniej ciekawa (trochę brak tam iskry duetu Close Malkovich?) ale i plastycznie ustępuje wizji Niebezpiecznych Związków sprawił, że o ile za pierwszy film na DVD zapłacicie wciąż kilkanaście do kilkudziesięciu złotych to biedny Valmont wylądował na płytach dodawanych do czasopism. Oczywiście zwierz nie będzie się kłócił – Niebezpieczne Związki to lepszy film ale valmont nie jest tak zły jak twierdzą niektórzy, jest po prostu inny. Zwierz czytał gdzieś że Forman bardzo zabiegał o możliwość zekranizowania Niebezpiecznych Związków i był bardzo zawiedziony kiedy okazało się, że jego film wejdzie do kin tuż po ekranizacji Brodwayowskiego hitu (w którym Valmonta grał Alan Rickman ale zrezygnował z udziału w filmie by zagrać w Szklanej Pułapce – dobry ruch dla kariery smutny dla fanów). Co więcej musiał zmienić tytuł bo zbyt wielu niebezpiecznych związków widownia by nie wytrzymała.
Jeśli intrygować to nie indywidualnie na górze intryganci z Niebezpiecznych związków na dole knuje para z Valmont
Dzień Zagłady/ Armageddon – możecie powiedzieć, że to słaby przykład filmu bliźniaczego ale powiedzmy sobie szczerze w 1998 roku meteoryty wisiały w powietrzu. Oczywiście jak wszyscy wiemy to Armageddon stał się TYM filmem – trochę za sprawą Bruce’a Willisa, trochę za sprawą piosenki Areosmith, bardzo za sprawą bycia głupim wybuchowym filmem w którym praktycznie wszystko dobrze się kończy. Dzień Zagłady został przywitany jako produkcja wtórna, i mniej zabawna – choć zdaniem zwierza ma równie dobrą obsadę (Morgan Freeman jako prezydent Stanów Zjednoczonych? Czy to nie jest super wizja) i całkiem ciekawy scenariusz – nieco mniej optymistyczny od Armageddonowego. To jednak mamy nie tylko różnice w jakości filmu ale także w promocji. Zwierz pamięta z jakim zdziwieniem oglądał Dzień Zagłady po raz pierwszy zastanawiając się dlaczego w ogóle o nim nie słyszał. Tymczasem o Armageddonie – jak o każdym filmie Michela Baya wiedzieli wszyscy. Jako ciekawostkę zwierz poda fakt, że kiedy twórcy Dnia Zagłady zorientowali się jaką będą mieli konkurencję w box office wprowadzili do filmu zdanie wypowiadane przez prezydenta : „Life will go on, we will prevail…THIS IS NOT ARMAGEDDON!” (jakby ktoś na widowni nie był pewien co ogląda)
Ponoć Armageddon to pierwszy film w którym aktorzy nosili oficjalne stroje NASA jakby to dodawało realizmu filmowi o wielkiej asteroidzie.
Capote/Infamous – to chyba jeden z najciekawszych przypadków na tej liście. Są to bowiem filmy o dokładnie tym samym czyli o okresie życia Trumana Capote kiedy pisząc z Zimną Krwią nawiązał ni to przyjaźń ni fascynację z jednym z opisywanych zabójców. Capote stało się jednym z filmów sezonu – Philip Seymour Hoffman? dostał za swoją rolę Oscara zaś na film posypały się nagrody. Infamous pozostał zaś filmem mniej znanym i ponownie – można go było w Polsce dostać za kilka złotych jak wiele Brytyjskich produkcji o których wszyscy zapomnieli. Tymczasem oba filmy nie tylko dobrze się uzupełniają ale też nie odbiegają od siebie poziomem – Toby Jones jest zupełnie innym Capotem niż Hoffman ale nie jest gorszy – więcej, niektórzy twierdzą, że jest na ekranie podobniejszy do ekscentrycznego pisarza. Nawet hurtowe oceny widzów są dość do siebie zbliżone – na IMDb (zwierz nie korzysta ze wskaźników Rotten Tomatos) Capote ma 7,5 gwiazdki zaś Infamous 7 – co tak naprawdę oznacza, ze podobały się ludziom mniej więcej tak samo. Zwierz może dodać, że najbardziej podobała mu się przeczytana w jakieś recenzji opinia że oglądanie tych dwóch filmów to jak oglądanie Rashomon gdzie ta sama historia opowiedziana z różnych perspektyw nabiera nowych braw. Zwierzowi bardzo się taka interpretacja podoba.
Capote i Harper Lee – właściwie wybór którą parę wolicie jest dowolny bo obie spisały się bardzo dobrze
1492 Conquest of Paradise/Christopeh Colombus: Discovery – Każdy kto umie liczyć nie powinien być zdziwiony, że w 1992 roku Kolumb żeglował po ekranach kin więcej niż raz. Nie mniej historia tych dwóch filmów jest ciekawsza niż może się wydawać. Początkowo film o Krzysztofie Kolumbie miał reżyserować Ridley Scott, jednak po miesiącach negocjacji porzucił projekt i przeniósł się kręcić alternatywny film o Krzysztofie Kolumbie (1492). Twórcy filmu postanowili pozwać Scotta ale okazało się, że to twórcy filmu który ostatecznie wyreżyseruje Sott pierwsi w ogóle wpadli pomysłu na film o Kolumbie. Ale to jeszcze nie koniec. O ile losy pierwszego filmu były dość proste – zatrudnić Depardieu, napisać dobrą muzykę, policzyć nagrody i kasę to losy Krzysztofa Kolumba były bardziej poplątane. Po pierwsze twórcom udało się zatrudnić Marlona Brando- to zawsze oznacza coś ciekawego. Tym razem zaoferowali Brando 5 milionów dolarów, Branod się zgodził (to jedna z najwyższych stawek za tak małą rolę w historii kina) ale potem żądał wycofania swojego nazwiska z napisów twierdząc, ze film nie dość dobrze oddał rolę Kolumba w prześladowaniach Indian. Jakby tego było mało – nawet jeśli Brando dostał swoją kasę to nie koniecznie dostali ją inni aktorzy – na których wypłaty nie starczyło kasy z powodu problemów z funduszami. Za to cała ekipa popłynęła do Ameryki jak Pan Bóg przykazał – na wypożyczonych od Hiszpańskiego rządu statkach przypominających te na których pływał Kolumb.
Chasing Liberty/First Daughter – w 2004 prezydentem był Bush o którym wiadomo że ma dwie córki. Być może dlatego po ekranach kin biegały dwie prezydenckie córy. Pierwszą z nich grała Mandy Moore druga Katie Holmes. Oba filmy opowiadały właściwie tą samą historię uroczej prezydenckiej córki, która pragnie normalnego życia i zakochuje się w swoim ochroniarzu (który chyba w obu przypadkach udaje że nie jest jej ochroniarzem tylko przypadkowym facetem). Zwierz widział tylko drugi film (zwierz nie będzie się posługiwał polskimi tytułami ponieważ są one identyczne) i kawałek pierwszego ale może was zapewnić ze gdyby nie fakt, ze zna się na filmach i rozpoznaje twarze aktorów byłby przekonany, ze to ta sama produkcja. Jedyna ciekawa rzecz jaka dotyczy obu produkcji to fakt, ze film z Katie Holmes reżyserował Forest Whitaker?, który jak wiemy zdobył Oscara za rolę w Ostatnim Królu Szkocji. To dowodzi, że świetni aktorzy nie koniecznie powinni zajmować się reżyserią.
Antz/Bug’s Life – historia jest dość ciekawa – Antz jest drugim po Toy Story filmem animowanym komputerowo wypuszczonym w USA, jest też pierwszym który dostał kategorię PG czyli do oglądania z rodzicami, luźno nawiązująca do Nowego Wspaniałego Świata Huxleya historia znerwicowanej mrówki do której głos podkładał sam Woody Allen nie za bardzo przypomina pozytywne i radosne przesłanie filmu Bug’s Life Pixara, który pojawił się na ekranach kin zaledwie 21 jeden dni po historii Mrówki Z. Choć oba filmy niezwykle się różnią, to jednak Pixar dość słusznie uważał, ze dwa filmy o mrówkach wypuszczone do kina w przeciągu 21 dni mogą nie tylko zmylić widownie ale i dowieść że Pixar nie jest aż tak innowacyjny. Nie mniej problem z procesem polegał na tym, że nie wiadomo kto od kogo miałby kraść w tym przypadku – zwierz nie śledził sprawy ale chyba obie firmy pogodziły się w trakcie trwania negocjacji. Co ciekawe finansowo Pixar i tak wygrał – jego film zarobił prawie tyle samo co lepsza Mrówka Z. Z reszta trudno się dziwić – do dziś zwierz zastanawia się jakim cudem tak wcześnie w historii animacji komputerowej zrobiono film który właściwie zupełnie nie był przeznaczony dla dzieci.
No strings Attached/ Friends with Benefits – zeszłoroczne spotkanie dwóch filmów o młodych ludziach którzy spotykają się uprawiają ze sobą seks I nie chcą związku – oba utrzymane w tonacji komedii romantycznej w której dziewczyna jest piękna I niezależna a facet uroczy i lekko gapowaty. No strings Attached nawet przez pewien czas miało ten sam tytuł co Friends with Benefits ale ostatecznie porzucili pomysł aby pojawiać się w kinie z identycznym tytułem i fabułą. Który film jest lepszy? Hmm. oba są zdaniem zwierza mocno średnie. Film z Natalie Portman jest sztampowy, zaś film z Milą Kunis jest sztampowy ale udaje że jest niesztampowy co denerwuje mniej więcej w tym samym stopniu. Ostatecznie zwierz pewnie wybrałby Friends with Benefits ale tylko dlatego, że bardzo nie lubi grającego w No Strings Attached Asthona Kuthera.
Królewna Śnieżka/ Królewna i Łowca – tu wszyscy napisali co mogli – choć filmy różnią się właściwie wszystkim to oba są wariacją na temat bajki o Królewnie Śnieżce i Siedmiu Krasnoludkach. Jeden przyjmuje bardziej komediowe podejście, drugi bardziej. kretyńskie? W Królewnie Śnieżce Królową jest Julia Roberts w Królewnie i Łowcy Charlize Theron więc raczej plus dla tej drugiej, ale w Królewnie Śnieżce mamy śliczną Lily Collins a w Królewnie i Łowcy „nie zmieniam miny bo gram” Kristen Stewart. Ostatecznie zwierz poleca pierwszy film – bo ładny, śmieszny i zdecydowanie lepiej radzący sobie z pułapkami zastawianymi przez bajkę na współczesnych interpretatorów.
Vulcano/ Góra Dantego – duże wybuchające niespodziewanie wulkany nie zdarzają się często. Chyba że byliście w kinie w 1997 – tam wydawało się to niemal normą. Vulcano jest co prawda ciekawsze bo wulkan wybucha w samym środku Los Angeles ale w Górze Dantego gra Pierce Brosnan kiedy jeszcze wyglądał jak Bond. Ostatecznie oba filmy należą do kategorii „Hit Polsatu” (film który oglądasz więcej niż raz choć naprawdę nie rozumiesz dlaczego) choć zwierz ma słabość do Góry Datego bo jest odrobinę mniej kretyńska od wulkanu wybuchającego pod Los Angeles. Co ciekawe publiczność uznała oba filmy za piramidalnie głupie i oba przepadły w box office zarabiając mniej więcej połowę tego co w nie zainwestowano.
Iluzjonista/Prestiż – w 2006 roku kino było pełne XIX wiecznej magii. I właściwie tyle – ktokolwiek widział prestiż i Iluzjonistę wie, że filmy właściwie prawie nie mają punktów stycznych. Nie mniej widownia w ciągu jednego roku może obejrzeć ograniczoną ilość filmów o XIX wiecznych Iluzjonistach. I tak Iluzjonista przeszedł do pamięci zbiorowej jako ten gorszy od Prestiżu film o magikach. Tymczasem o ile Prestiż jest rzeczywiście filmem o prowadzącej do autodestrukcji rywalizacji dwóch iluzjonistów o tyle w samym Iluzjoniście – jest to w sumie wątek dość poboczny – zaś większość fabuły koncentruje się wokół wątku miłosnego i jego następstw. Zwierz uwielbia Prestiż ale musi powiedzieć, ze gdyby Iluzjonista wyszedł w innym roku może spojrzałby na produkcje przychylniejszym okiem. W końcu zawiera Edwarda Nortona i piękne zdjęcia Pragi udającej Austrię.
Oczywiście to nie koniec wyliczanki – podobnych przykładów znajdziecie z całą pewnością sporo więcej. Nie mniej zwierza fascynuje fakt, że właściwie niezależnie od tego jaki poziom reprezentują oba filmy nigdy nie ma dwóch zwycięzców. Pewnie dlatego, że nie chcemy oglądać w kółko tej samej historii, albo – jak zwierz już wspomniał we wstępie – ten film który pojawi się jako drugi bierzemy za podróbkę i od razu mamy wobec niego złe uczucia. I zwierz wam powie, ze to jest bardzo dobry temat do rozważania przed wrześniową premierą Elementary.
A teraz info dla wszystkich, którzy chcą się spotkać jutro ze zwierzem. Widzimy się o godzinie 17 w Browarmii (naprzeciwko Uniwersytetu Warszawskiego), zwierz będzie odziany w taką koszulkę więc nie będzie trudno go rozpoznać. Wszyscy czytelnicy są mile widziani bez względu na wiek, płeć, wyznanie i wzrost a także planetę pochodzenia.