?
Hej
Wasz zwierz jakkolwiek niesłychanie popularny, obeznany i lśniący niesłychanym światłem show-biznesu wcale tak często na salonach nie bywa. Zdarza mu się pojawiać na jakichś pokazach przedpremierowych, czy witać przyjeżdżające do warszawy wilkołaki ale z rzadka mruży oczy oślepiony blaskiem fleszy. Nie mniej raz do roku już od lat 5 pojawia się niezmiennie na jednym rozdaniu nagród filmowych. Jakim? Otóż zwierz co roku zaszczyca swoją obecnością rozdanie nagród im. Zbyszka Cybulskiego dla najlepszego młodego aktora.
Dlaczego akurat na tych nagrodach pojawia się zwierz? Otóż członkowie rodziny zwierza i stali czytelnicy zapewne wiedzą że wiąże się z tym niezwykła historia. Oto pewnego roku gdy zwierz jeszcze nie był glamour ( czytajcie – nie prowadził bloga) w jego skrzynce na listy pojawiło się zaproszenie na rozdanie tychże nagród. Pojawiło się też rok później. Trzeciego roku już się nie pojawiło. Zwierz do dziś nie wie kto wpisał go na listę osób zapraszanych na imprezę ale dwukrotne pojawienie się na gali wręczenia nagród przekonało zwierza , że warto czasem bywać w wielkim świecie. I choć zaproszenia już nie przychodzą zwierz co roku wygrywa sobie wejściówkę ( zwierz bardziej niż inni wie kiedy trzeba być czujnym stąd łatwość z jaką sięga po wygraną). Być może po latach gdy zwierz będzie już zapraszany na takie imprezy jako gość honorowy ktoś wyzna mu że wpisał go przed laty na listę dziś jednak skąd owo pierwsze zaproszenie trafiło do zwierza pozostaje tajemnicą. Tajemnicą, która będzie bardzo ładnie wyglądać w bestsellerowej autobiografii zwierza ( czy ktoś ma wątpliwości że taka powstanie?)
Porzućmy jednak wątki autobiograficzne. Jak co roku gala okazała się wielkim poszukiwaniem formy – od kiedy zwierz pojawia się na gali jej twórcy starają się jakoś ukryć fakt, że samo rozdanie nagród trwa 5 minut ( nagrody są zaledwie 3). Stąd też np. zdobywczyni nagrody za najlepszą książkę o filmie dostała przywilej wybrania dla nas ( zaskakująco licznej widowni) fragmentu filmu jakoś związanego z jej książką. I tak oglądaliśmy wszyscy w środku bardzo polskiej gali 5 minut filmu ” Zawieście Czerwone Latarnie”, żeby było śmiesznie było to pięć środkowych wyrwanych z kontekstu minut. Trudno się po czymś takim nie uśmiechnąć. Jak zwykle okazało się że młodzi polscy aktorzy może i mają wielkie talenta ale jednym z nich nie jest talent krasomówczy – w zeszłym roku dwóch zdań nie był w stanie wydobyć z siebie Kościukiewicz w tym nagrodzony nagrodą publiczności Jakub Gierszał ( ten od Sali Samobójców) – najwyraźniej umiejętność składnego mówienia bez scenariusza to zdecydowanie za dużo ( aktor wypadł bardzo blado na tle wypowiadającej się wcześniej nagrodzonej za najlepszą książkę pani prof. Alicja Helman która mówiła ładnie składne i dodała dwie zabawne anegdoty). Ponieważ nagrodzona przez jury aktorka Magdalena Popławska właśnie grała w 5 godzinnym ( jak się wydaje z obliczeń bo miała dotrzeć ok. północy) spektaklu Warlikowskiego zamiast niej nagrodę odbierał reżyser który stwierdził, że 10 tys. zł nagrody to pewnie jedyne pieniądze jakie dostanie za jego film ( z resztą pokazany klip z produkcji sugeruje że sam film niewiele więcej kosztował bo jakość miał bardzo offową). Cóż nie być aktorem znaczy nie być wcale. Nie mniej cała ta mało profesjonalna oprawa nieco odbiera prestiż nagrodzie która spokojnie mogłaby zostać jednym z tych wyróżnień o którym śnią młodzi aktorzy. Bo w sumie nagrodzie niczego nie brakuje – są jasne zasady, jest dobre jury, wystarczyło by nieco mniej takiej swojskości i przaśności i mogło by się z tego zrobić bardzo poważne i dość szeroko rozpoznawane wyróżnienie – zwłaszcza, że co warto zauważyć – jury pomyliło się przez kilkadziesiąt lat przyznawania nagrody tylko kilka razy i o większości laureatów jak najbardziej było potem słychać.
I tak gala dobiegła szybko końca a zebrane towarzystwo pobiegło do bufetu. Wszyscy wiemy, że imprezy dzieli się na kilka podstawowych kategorii – te bez cateringu i te z cateringiem. Te z cateringiem dzielimy na imprezy z dobrym cateringiem i ze złym cateringiem. Te imprezy z dobrym cateringiem dzielimy na takie gdzie stoisz i jesz i na takie gdzie dostajesz stolik. Brak cateringu oznacza imprezę najniższej klasy ( czyli jakieś 90% tych na których zwierz bywa), stolik oznacza, że zaszliśmy na imprezowy Olimp ( zwierz nigdy nie był na imprezie gdzie miałby stolik ale raz dostał prezent więc czuł się ważny). Pod tym względem ulubione Nagrody zwierza awansują z roku na rok – bo przeniosły się już z kategorii złego cateringu ( w pierwszym roku zwierz został szczodrze poczęstowany ? pączka) do kategorii dobrego cateringu ( co prawa nie tak dobrego jak rok temu ale wciąż było smacznie i dużo). A jeśli dodamy że podano prawdziwe drinki z dobą whisky to można się poczuć prawie jakby się było ważnym. Może dlatego zwierz wraz ze swoim towarzyszem zjedli zdecydowanie za dużo małych kanapeczek, oplotkowali bardzo wiele mijających je gwiazd, wpadli na trzech fotografów, a gdy na kanapie obok nich spoczęła grupa prawie wszystkich nominowanych, nie byli w stanie stwierdzić czy to nominowani grzeją się w blasku zwierza, czy zwierz w blasku nominowanych. A ponieważ mylne przekonanie o własnej wielości to rzecz niebezpieczna, zwierz ewakuował się do normalnego świata, i już czeka na następny rok.
Ps: Po powrocie do domu zwierz przekonał się że cała jego ściana na facebooku jest pełna ludzi piszących o śmierci Hanki Mostowiak. To ciekawe. Nikt M jak Miłość nie ogląda ale jakoś wszyscy zareagowali na ubicie jednej z bohaterek. Zwierz serialu nie ogląda i być może stąd wynikało jego przekonanie że bohaterkę ubito już dawno
ps2: Jeśli uważacie że zwierz jest prostacki i nie wychowany bo sprowadza całą imprezę do jakości cateringu powinniście zobaczyć prędkość z jaką publiczność rzuciła się ku wyjściu z sali kinowej gdy ogłoszono że zaraz będzie poczęstunek.