Hej
Jeśli z ojcami są same problemy to kino a właściwie telewizja ma skłonności do pokazywania całej masy matek idealnych gotowych na każdym kroku poświęcać się dla swoich dzieci i obdarzyć je całym wiadrem bezwarunkowej miłości, zwierz nie twierdzi, że świat nie jest pełen takich matek ale wydaje się, że relacje z rodzicielkami są nieco bardziej skomplikowane. Dlatego zwierz wybrał kilka tytułów w których nie koniecznie jest cukierkowo (choć bywa), co prawda nie da się przy pomocy pięciu tytułów obskoczyć wszystkich wątków ale da się przynajmniej niektóre.
Czułe słówka – relacje między córkami a matkami są w kulturze zawsze przedmiotem skomplikowanych konfliktów których źródła nie do końca da się dotrzeć, ale które zawsze wpływają na życie obu stron. wydaje się, że nasza kultura lubuje się w wizji dwóch silnych kobiecych charakterów między którymi po prostu nie może być zgody. Czułe słówka są niemal podręcznikowym opisem takiej sytuacji, w której córka i matka żyją sobie wzajemnie właściwie na złość, wciąż w mniejszym lub większym konflikcie, co oczywiście nie wyklucza miłości i głębokich uczuć pomiędzy nimi. Zwierz nie przepada za dość melodramatycznym rozwiązaniem tych narosłych konfliktów, ale nie zmienia to faktu, że Czułe Słówka dostarczają portretu relacji matki z córką, która może się wydać bliska wielu kobietom. Bo tu konflikt choć wyraźny, trwały i ciągły nie jest w istocie na tyle głęboki by oznaczał całkowite zerwanie więzów. To raczej unoszące się nad życiem napięcie, które zapewne wiele osób kojarzy z własnego życia.
Mamma Mia! – choć musical to gatunek leciutki (w takim wydaniu) za problemy tyczą się ojcostwa to właściwie w centrum filmu jest matka i córka. Wydaje się, że pomiędzy kolejnymi fałszowanymi przez męską obsadę piosenkami przewijają się wątki mocno związane z relacjami matek i córek. Bo obie muszą sobie zadać pytanie ile jest w nich odpowiedzialności za drugą stronę (czy córka ma się poświęcić dla matki, czy matka powinna stawiać na pierwszym miejscu szczęście swoje czy córki) oraz nostalgia za czasami kiedy relacje rodzic dziecko były prostsze – w końcu film ujmuje dokładnie ten moment kiedy to córka postanawia pokierować życiem matki a matka ma co raz mniej wpływu na decyzje córki. Jednocześnie nie mamy wątpliwości, że to taka relacja rodzinna której można zazdrościć. Nawet jeśli główna bohaterka ma do swojej matki pretensje to przecież nie trudno dostrzec, że mężczyźni stanowią tu tylko dodatek burzący ład spokojnego życia we dwie na pięknej wyspie.
Gilmore Girls – chyba jedna z ulubionych telewizyjnych matek zwierza – Lorelai Gilmore. Choć zaszła w ciążę bardzo wcześnie to jednak zwierz nigdy nie miał wrażenia, że ogląda serial, w którym stanowi to wielki problem. Co prawda Lorelai nie osiągnęła wszystkich celów jakie zaplanowali dla niej rodzice, ale wydaje się, że doskonałe relacje z córką są w stanie jej wszystko wynagrodzić. To w sumie nowość bo zwykle nastoletnie ciąże (kończące się nie adopcją a wychowaniem dziecka) nie są podstawą komedii. Lorelai i Rory to niezwykle wyidealizowany oraz matki i córki. Relacje między nimi są przez większość serialu niemal idealnie ale przede wszystkim oparte na partnerstwie (czasem córka bohaterki jest tą poważniejszą) i wspólnych wykształconych przez lata rytuałach. Co prawda pod koniec serialu scenarzyści nieco nadwątlili niemal idealny obraz kontaktów córka – matka ale nadal zwierz z sentymentem przygląda się wizji relacji gdzie można chcieć być bardzo podobnym do swojej matki jednocześnie szukając zupełnie innej drogi życia.
Harry Potter – zwierz wie, że to pewne odstępstwo od schematu opierania się wyłącznie na filmach ale Potter jest zekranizowany a poza tym to jedna z najbardziej popkulturalnych z istniejących książek. Nie trudno dostrzec, że autorka bardzo wysoko ceni matczyną miłość. I nie chodzi tylko o matkę Pottera poświęcającego się dla syna. Molly Wesley pozornie spokojna gospodyni domowa, zarządzająca wielodzietną rodziną, wydaje sie postacią stosunkowo niegroźną by w ostatnim tomie pokazać, że próba skrzywdzenia jej dzieci to najgorszy możliwy pomysł na jaki można wpaść. Autorka nie ogranicza jednak uczucia matczynej miłości jedynie do dobrej strony konfliktu – ostatecznie okazuje się bowiem, że niezależnie czy wspiera się stronę dobra czy zła, matki kochają swoje dzieci i nie chcą by stała się im krzywda. I tak gdyby nie matka Draco Malfoya i jej obawa o zdrowie i życie syna zapewne cała historia skończyłaby się zupełnie inaczej. Zwierzowi zawsze się to bardzo podobało, bo przecież ludzie których poglądy mogą być dla nas absolutnie odrzucające też kochają swoje dzieci.
Uwikłani – aby nie uczynić tego wpisu wyłącznie córkocentrycznym zwierz wprowadza jeden tytuł gdzie mamy skomplikowane relacje syna i matki. Tu jednak jest to relacja zdecydowanie toksyczna – gdzie syn początkowo przez rodziców olewany w końcu po odejściu ojca wchodzi ze swoja matką w co raz dziwniejsze relacje. Zresztą wydaje się, ze film zawsze miał problem z relacjami synów i matek jakby wskazując, że granica między obdarzeniem syna uczuciem matczynym a niepokojącymi symptomami kazirodztwa jest dużo cieńsza niż to jest w rzeczywistości. Ktokolwiek widział Uwikłanych albo zna historię na podstawie której nakręcono film wie, że do niczego dobrego takie związki nie doprowadziły a wręcz przeciwnie – igranie z dopuszczalną granicą zaangażowania kończy się tragicznie.
To już ostatni wpis z tego krótkiego cyklu. Zwierz ma nadzieję, że wam się podobało. Oczywiście, jest to cykl w wydaniu mocno skróconym i eklektycznym – który na pewno można by uzupełniać, zmieniać, i dodawać nowe tytuły a także rozważania i pokazywać schematy. Zwierz może jeszcze do tematu wróci. Jak na razie ma mnóstwo pomysłów na następne wpisy i jeśli wszystko się udało (zwierz pisze te słowa jeszcze przed wyjazdem) to mnóstwo filmów do zrecenzowania.