Hej
Zwierz postanowił wam napisać jak bawił się na Polocnie, ale uświadomił sobie, że gdyby zaczął dokładnie po kolei opisywać co robił, kogo spotkał z kim porozmawiał to wpis nie miałby końca i pewnie byłby miejscami nudny. Tak więc zwierz postanowił ująć swe wrażenia w punktach. Bo to jedyny sposób opanowania entuzjastycznego słowotoku. Jednak zwierz z góry przeprasza, że więcej niż porządnej relacji będzie kucyków i tęczy.
Zwierz postanowił was nie straszyć zdjęciami kolejki bo na sali są ludzie którzy starają się to wspomnienie wyprzeć.
O mój Boże! Jestem VIPem! – kiedy zwierz dopadł o godzinie 17:15 głównego budynku Polconu kolejka zaczęła już miejscami śpiewać, zwierz natychmiast przypomniał sobie tą scenę z czwartych Piratów z Karaibów kiedy skazańcy zaczynają śpiewać i podły „zły” z filmu się cieszy. Zwierz przez chwilę zastanawiał się czy zgodnie z plotką twórcy konwentu rzeczywiście chcieli zaoferować LARP Comic Conu uczestnikom polskiego konwentu ale potem okazało się że to tylko wielokrotne błędy systemu i problemy z organizacją. Nie mniej wydaje się, że wściekłość z powodu kilkugodzinnego stania w kolejce zamienił się potem w dumę z tych którzy po pięciu godzinach się doczekali. Zwierz natomiast pierwszy raz w życiu mógł dowiedzieć się co to znaczy być VIPem bo po pierwsze miał krótszą kolejkę a po drugie po godzinie stania został w niej przesunięty do przodu co by się nie spóźnił na Panel o Doktorze Who (fajnie było!). Tak więc zwierz czuje, że coś go ominęło. Dokładniej ominęła go kolejka.
Nie krzyczy na media – przez godzinę, którą zwierz odstał w kolejce dla twórców/mediów/sponsorów został co najmniej dwa razy skrzyczany za czynione organizatorom sugestie, że jak my (twórcy programu nie wejdziemy) to żadnego conu nie będzie. Zdaniem zwierza wszyscy powinni wiedzieć, że jeśli istnieje jakaś kolejka na którą się nigdy nie krzyczy to kolejka dla mediów. Serio nigdy.
Eee…ten… tego… ale ja się boję! – wśród paneli na jakie zaproszono zwierza był panel o horrorach w serialach. Dlaczego? Cóż zwierz został wybrany ponieważ jak się okazało jest faktem powszechnie znanym, że zwierz się boi a eksperci od horrorów przestali się bać już dawno.Co prawda zwierz ogląda Hannibala (a nawet był na Hannibalowej prelekcji) z bratem co by odganiał seryjnych morderców ale trudno uznać by się znał. Na całe szczęście urok Polconu polega na tym, że można sobie po prostu z ludźmi pogadać i dojść do wniosku, że w telewizji prawie nie ma się czego bać (chyba, że jest się zwierzem).
Na głowie kwietny ma wianek – zwierz kupił wianek w piątek. Założył go na głowę w domu rodziców i za radą matki pojechał w nim na Polcon (miał go założyć dopiero na miejscu). Okazało się, że wianek na głowie zwierza zmienia percepcję ludzi. O dziwo na plus. Zwierz, który nigdy nie jest komplementowany przez obcych ludzi został skomplementowany kilka razy, dano mu zniżkę w taksówce i ogólnie odnoszono się do zwierza z sympatią. Z kolei na samym Polconie wianków było sporo, ale zwierz twierdzi, że każdy kto chce się poczuć nieco lepiej w życiu winien założyć na głowę wianek (nawet mężczyźni wspaniale wyglądają w wiankach). Na samą myśl o poniedziałku ze skronią nieprzystrojoną wiankiem, zwierzowi jest smutno.
Zwierz na zwierzu – jeszcze nie wysechł. Wyschnięty jest prześliczny, aż chce się iść do tatuażysty i powiedzieć „dziergaj Pan po linii”. Szczur jest w wianku!
Facebook na żywo – zwierz podobnie jak wielu jego Polconowych znajomych donosił na facebooku o swoich poczynaniach, ale paradoksalnie było to działanie pozbawione sensu. Niemal wszyscy znajomi zwierza, których zazwyczaj nie ma okazji oglądać na żywo pojawili się na Polconie. To wspaniałe móc spędzić trochę czasu w towarzystwie najprawdziwszych znajomych, których główną wadą jest pomieszkiwanie w innych częściach kraju. Polcon przekonał zwierza, że ci którzy mówią, że w znajomości Internetowe to tylko iluzja znajomości są głupi (i pewnie śmierdzą im stopy).
I’m fangirl and I’m proud – zwierz miał na tegorocznym Polconie jedną prelekcję na którym razem z Cyd i Cathią opowiadały o tym,jak wspaniale jest być fangirl. Zdaniem zwierza prelekcja naprawdę się udała bo było dużo śmiechu, fangirlowskiej radości, szczęścia i prawie widać było tęczę. Zwierz dziękuje aby wszyscy przyszli na prelekcję, było bardzo miło i zwierz czuł się wspaniale. Przy okazji zwierz chce powiedzieć, że zwierz czuł się super ilekroć ktoś podchodził przywitać się ze zwierzem. Serio to było przemiłe i zwierz wszystkim dziękuje.
Zwierzowa sweet focia – w wianku, w koszulce z Willem i oczywiście pod odpowiednim kątem
Weźcie moje pieniądze – zwierz strasznie chciał wydać całą swoja pensję oraz zarobione na prelekcjach złe szelągi na Polconowych targach – niestety nie udało mu się wydać za dużo – kupił bratu koszulkę, wspomógł stoisko czytelników, obwiesił się geekowską biżuterią no i nareszcie ma przypinki z Kucykami (a przy okazji Zombie Unicorn Jewlery robi cudowną geekowską biżuterię).
Z Polconu do Tel Awiwu – poza atrakcjami oficjalnymi odbywała się też nieoficjalna część po prelekcyjna (czy między prelekcyjna) czyli długie rozmowy człowieków z Internetu na tematy wszystkie od spraw naprawdę ważnych (teorie serialowe) po mniej ważne (wiara w Boga). Doskonale dyskusje ten toczyło się na ulicy Poznańskiej w knajpie Tel Awiw, która jest koszerna i wegańska co oznacza przepyszny hummus i herbatę w jedynym słusznym dzbanku – jedno litrowym. Wszystkie dyskusje Polconowe były wspaniałe i kazały łkać kiedy godzina gnała wszystkich do domów i hosteli.
Jeśli znajdę Lady Loki to znajdę Panią Kapitan Amerykę – zwierz nigdy w życiu nie widział cosplayowców na żywo w liczbie mnogej. Na Polconie było ich sporo, co pozwalało na zabawy typu – „czy uda mi się spotkać dziś wszystkich Doktorów”. Cosplay to coś wspaniałego i budzącego w zwierzu mnóstwo entuzjazmu i podziwu. Jednocześnie zdaniem zwierza rzecz przydatna – kiedy szukamy kogoś wśród tłumów i możemy pytać wszystkich czy nie widzieli gdzieś Pani Kapitan Ameryki.
Śniadanie na trawie – niemal cała sobota minęła zwierzowi na przesiadywaniu w towarzystwie znajomych na trawie przed wejściem na imprezę. Było to chyba najmilsze, najbardziej wakacyjne kilka godzin jakie zwierz wygospodarował w tym roku. Jest coś takiego w siedzeniu na trawie bez konieczności uciekania, biegania, odliczania czasu co jest daje więcej radości niż siedzenie nad brzegiem ciepłego morza (przynajmniej zdaniem zwierza). Poza tym jak człowiek siedzi na trawie to młodnieje i znów ma kilkanaście lat i dosłownie całe życie i wszystkie zmartwienia przed sobą.
Zwierz na zwierzu – zwierz uległ i dał się zahennować Cydzie. Zapytany co chciałby zobaczyć na swoim przedramieniu zwierz bez wahania powiedział że chce szczura a potem bez większego wahania dodał,że w wianku. Henna wyszła cudownie, szczur wyszedł cudownie a Cyd jest po porostu magiczna bo zwierz nigdy nie widział nikogo kto by miał takie nieskończone pokłady kreatywności. Zwierz pozwoliłby się cały pomalować tylko żeby móc patrzeć jak Cyd pracuje. Szkoda że aby cieszyć się malunkami Cyd trzeba albo pojechać na Śląsk albo ściągnąć ją podstępem do warszawy.
Zwierz siedzi, jest malowany, sprawdza facebooka i rozmawia. No i przede wszystkim – znakomicie się bawi
Serial którego nikt nie ogląda – Zwierz wraz z Myszą postanowił wygrać konkurs Wszechserialowy. Okazało się, że zwierz i mysz są super tandemem który zna odpowiedzi na absolutnie wszystkie pytania poza tym, które dostaje. Co prawda popisałyśmy się odrobiną wiedzy al przy pytaniu o NCIS (co nas obchodzą 22 miliony oglądających serial amerykanów – to produkcja niszowa) odpadłyśmy. Ale jeszcze powrócimy!
Nikt nie rozumie mojej koszulki – przez całe trwanie Polconu zwierz intensywnie promował koszulki, których autorką jest Maja Lulek co było super bo wszyscy wiedzieli co na nich jest i nawet pytali skąd zwierz takie ma (Maja załóż stronę – nie opędzisz się od zamówień). Niestety po wyjściu z Polconu natychmiast poziom zrozumienia ikonografii koszulkowej spadał – jeden z panów w tramwaju zapytał czy Will z Hannibala (podobnie jak zwierz w wianku) to mąż zwierza. Zwierz odparł „Jeszcze nie”.
Ja nie chcę do domu – no właśnie, zwierz niby nie opuścił Warszawy ale poczuł jakby wyjechał na kilka dni do zupełnie innego miasta, prawie jakby wybrał się na dwutygodniowy wyjazd gdzie rzeczywistość nie miała wstępu a problemy nie istniały. To jeden z najlepszych wyjazdów,bez opuszczania miasta jakie zwierz kiedykolwiek przeżył. Poleca każdemu kto jest zmęczony i nie ma kasy na opuszczenie miasta czy kraju. To jak wycieczka do innego wymiaru gdzie nie mają dostępu banalne problemy ;)
Ponoć nie można pojechać na jeden konwent. To działa jak narkotyk. Zwierza to nie dziwi, świetna zabawa, wspaniała atmosfera i poczucie wspólnoty a także czas kiedy można naprawdę zajmować się tym co nas bawi. Na całe szczęście zwierz będzie miał jeszcze dogrywkę bo w połowie września wybiera się do Torunia na Copernicon tym razem jako zaproszony gość (serio bycie VIP uzależnia). Może też wpadniecie? Zwierz ma przeczucie że może być wspaniale.
Zwierz stanął przed plakatem i ku swojemu zdumieniu znalazł jedno znane sobie bardzo dobrze nazwisko.
Ps: Jutro wraca zwierz w wydaniu nienawistnym.