Dlaczego nie należy podsuwać dzieciom biografii gwiazd czyli zwierz na tropie zepsucia

Hej

Zwierz przysłuchi­wał się ostat­nio wielu dyskusjom których treś­cią było pytanie „ Czy wiel­cy mogą więcej?” kon­tekst tych dyskusji każde­mu zapewne jest znany ale zwierz nie ma dziś byna­jm­niej pisać o tym że kogoś potępia albo nie potępia. Zwierz odkry­wa w sobie cza­sem pokłady olbrzymiego chrześ­ci­jańskiego miłosierdzia które zakazu­je rzu­ca­nia kamie­niem ( potem mu się popraw­ia i wraca do swo­jej zwykłej wred­nej postaci). Jed­nak pomi­ja­jąc kwest­ie krymi­nalne zwierz dochodzi do wniosku, że jeśli chce­my wychować nasze dzieci na porząd­nych oby­wa­teli nie powin­niśmy im pod­suwać biografii gwiazd. 3/4 wokalistów coś brało — serio czy­jej biografii by nie kartkować tam wcześniej czy później pojaw­ia się jakaś wzmi­an­ka — a to kokaina a to hero­ina a to mieszan­ka wszys­t­kich halucyno­gen­nych sub­stancji popi­jana alko­holem. Oczy­wiś­cie niek­tórzy z nich się przez to przekrę­cili, no właśnie — niek­tórzy. Pozostali zaś grzecznie wys­zli z nałogu i radośnie skaczą po sce­nie, mają rodziny słod­kie dzieci i własne pop­u­larne real­i­ty show na MTV. Ich biografie wyglą­da­ją jak Hol­ly­woodzkie filmy — ponieważ wys­zli z uza­leżnienia his­to­rie pisze się zazwyczaj pokazu­jąc najpierw ich upadek a potem pow­stanie. Aktorzy? Cóż kiedyś radośnie ciągnęli na alko­holu potem przestaw­ili się  na narko­ty­ki i ulu­bioną uży­wkę świa­ta wiel­kich — leki prze­ci­w­bólowe. Co praw­da mówi się że jeśli ktokol­wiek pamię­ta lata 70 ( a był wtedy w kra­ju kap­i­tal­isty­cznym ) to znaczy że musi­ał nie udzielać się towarzyszko ale w Hol­ly­wood moda na uży­w­ki to coś niezwyk­le pop­u­larnego od momen­tu pow­sta­nia Fab­ry­ki Snów. Ale ponown­ie — za swo­je (jeśli tak to moż­na ująć) dostało tylko niewielu — nawet jeśli ktoś został pub­licznie przyła­pa­ny na ćpa­niu albo nawet wsad­zony za to do więzienia może zawsze restar­tować swo­ją kari­erę sta­jąc się ulu­bieńcem pub­licznoś­ci np. gra­jąc jakiego super­bo­hat­era. Z resztą zwierz dostrzegł ciekawą praw­idłowość — na uży­wkach zde­cy­dowanie częś­ciej „ lecą” komi­cy niż aktorzy dra­maty­czni co zgadza­ło by się z wiz­ją zwierza że strasznie trud­no być śmiesznym. Nie mniej świat lubi dobre zakończenia — niewiele gwiazd zniszczyły narko­ty­ki wiele zaś wyszło z różnego rodza­ju uza­leżnień. Nie wiem czy oznacza to że wiel­cy mogą więcej — na pewno pokazu­je to  że przy odpowied­niej iloś­ci pieniędzy moż­na zde­cy­dowanie łatwiej pokon­ać uza­leżnie­nie ( łatwiej też w nie popaść ale to inna sprawa). Warto też chy­ba zauważyć że owa łat­wość z jaką gwiazdy życia pub­licznego popada­ją w uza­leżnienia mówi co nie co o tym środowisku. Może­my się po nich wiele spodziewać ale nie ma wąt­pli­woś­ci że nie jest to do koń­ca nor­mal­na gru­pa ludzi. Kil­ka lat temu na roz­da­niu Oscarów Steve Mar­tin zażar­tował by nie dziękować swo­jej rodzinie bo gdy­by dzięku­ją­cy byli wychowani w nor­mal­nych kocha­ją­cych rodz­i­nach nigdy nie trafil­i­by do show biz­ne­su. Trud­no się z tym nie zgodz­ić — w biografi­ach gwiazd obraz szczęśli­wej rodziny jest równie częsty co przyz­nawanie się do oper­acji plas­ty­cznych i zmi­any płci. Nieste­ty ta praw­da przekonu­je zwierza że raczej wielkiej pop­kul­tur­al­nej kari­ery nie zro­bi. Nie popad­nie też w uza­leżnie­nie. I chy­ba nigdy nie będzie cieszył się uwiel­bi­e­niem tłumów.  Za to chy­ba nic nie przeszkadza zwier­zowi być wielkim;)