Te wszystkie lśniące statuetki czyli o magii nagrody

Hej

Sekund­kę sekund­kę zwierz będzie pisał o nagro­dach? Ter­az? Kiedy Emmy już roz­dane a do Oscarów jeszcze miesiące czeka­nia. Kiedy już nawet MTV roz­dało swoich astro­nautów? Co zwier­zowi na łeb padło by się tym zaj­mować ter­az? Otóż moi drodzy jak musi­cie wiedzieć, że zwierz jest ostotą o lekkim zezie roz­bierznym i kiedy nie spoglą­da w kierunku pop­kul­tu­ry wzrok kieru­je się ku kul­turze wyższej a tam właśnie za chwilkę roz­dać mają Nagrody Nobla. Mów­cie co chce­cie, ale zdaniem zwierza nie ma na świecie nagrody bardziej pop­kul­tur­al­nej niż Nagro­da Nobla. Oczy­wiś­cie kto czy­ta noblistów?  Kto w ogóle rozu­mie noblistów — zwierz próbował kiedyś zrozu­mieć za co otrzy­mał nagrodę ostat­ni noblista z fizy­ki ale zwierz opadł na samym początku. Nobel lit­er­ac­ki budzi emoc­je więk­sze niż jakieś tam nagrody fil­mowe czy muzy­czne. O ile na nagro­dach MTV najwyżej wściekły Kanye West wskoczy na sce­nie i nakrzy­czy na bied­ną Tay­lor Swift o tyle po niemal każdym lit­er­ackim noblu pojaw­ia­ją się ci co twierdzą że nagro­da powin­na trafić zupełnie gdzie indziej. Książ­ka noblisty ma olbrzy­mi nakład, wszyscy chcą go czy­tać przez jak­iś rok a potem kole­jne wyda­nia nowych książek auto­ra budzą co raz mniejszy entuz­jazm. Nie mniej Nobel nie traci na sile. Stał się sym­bol­em ostate­cznego zwycięzt­wa. Jeśli masz Nobla to masz wszys­tko nawet jeśli nic więcej już nie napiszesz, nawet jeśli nigdy nagrody tej nie chci­ałeś ale jeśli masz Nobla jesteś tam gdzie po cichu znaleść chcieli by się wszyscy. Zwierz nie zna żad­nej innej nagrody na którą tak częs­to by się powoły­wano, która dodana obok nazwiska spraw­iła­by że prze­chodzi się od śmiertel­ni­ka do półbo­ga. Spec­jal­iś­ci i znaw­cy mogą mówić co chcą, uni­w­er­syte­ty amerykańskie mogą nagradzać swoich noblistów jedynie spec­jal­nym miejscem parkingowym ( co podob­no jest najbardziej wymar­zoną nagrodą na zatłoc­zonym amerykańskim kam­pusie) ale człek pospoli­ty wie swo­je. Zwierz zas­tanaw­ia się czy tak naprawdę gdy­by nawet Nobel zszedł na psy — tak jak wieszczą od dłuższego cza­su znaw­cy nie wymyślil­iśmy by innej cud­ownej nagrody której otrzy­manie poz­woliło by nam odróżnić śmiertel­nych od nieśmiertel­nych. Popokul­tura uwiel­bia nagrody, i uwiel­bia tych którzy te nagrody utrzy­mu­ją, zwłaszcza jeśli nie zawsze byli doce­ni­ani za swo­je osiąg­nię­cia. Wyda­je się że w świecie w którym tal­ent nie zawsze oznacza sukces potrze­bu­je­my jakiegoś potwierdzenia że wiel­ki tal­ent zasługu­je na wiel­ka nagrodę. Nawet jeśli potem nie przeczy­tamy tej cholernej książ­ki dla inetlektualistów. 

Ps: Sor­ry że tak mało pop­kul­tur­al­nie ale ilekroć zwierz czy­ta o nagro­dach Nobla, konkur­sach pianisty­cznych i turnie­jach sza­chowych dochodzi do wniosku, że między pop­kul­turą a kul­turą wyższą zachodzi bard­zo wyraź­na różni­ca. Otóż wyda­je się że ludzie związani z pop­kul­turą żadziej się obraża­ją i są chy­ba nieco bardziej uprze­j­mi ( albo przy­na­jm­niej chce im się na takich pozować)

PS 2: Oglą­da­j­cie Glee — ostat­ni odcinek był cudowny.