Benedict nie bój się czyli Zombie vs Zwierz vs Mysza vs Fangirlizm

Znów zwierz jest cały podekscy­towany prezen­tu­jąc wam nowy odcinek. No ale te emoc­je są jak najbardziej na miejs­cu, bo czy moż­na mówić o byciu fanką na spoko­jnie? Chy­ba nie, a właś­ci­wie zdaniem niek­tórych mówie­nie o radoś­ci z różnych pop­kul­tur­al­nych przeżyć wyma­ga odpowied­niej daw­ki pisku. Tym razem do pisku Zwierza i Zom­bie dołączyła Mysz.

Tak moi drodzy, Mysza z Mysz­Masz Pod­cast i z blo­ga Mysza Movie wpadła do nas z wiz­ytą by pogadać trochę o fan­girl­izmie. Zarówno Zwierz jak i Mysza częs­tokroć porusza­ły tem­at czy to na blo­gach czy to na kon­wen­tach ale nie znaczy to, ze prob­lem jest całkowicie wycz­er­pa­ny. Staramy się przede wszys­tkim odpowiedź na pytanie czy na pewno wszys­tkie fan­ki piszczą, śledzą aktorów i chcą ich poślu­bić, czy też po pros­tu kobiece zaan­gażowanie w kul­turę pop­u­larną, ma tak zwany czarny PR.

Jed­nocześnie zas­tanaw­iamy się po pros­tu nad tym jak w naszym społeczeńst­wie postrze­ga się pozy­ty­wne emoc­je, entuz­jazm i radość w kon­tekś­cie zarówno płci jak i konkret­nych prze­jawów zain­tere­sowa­nia. Jak pokazu­je­my – uwiel­bi­e­nie dla Bene­dic­ta Cum­ber­batcha (cichy bohater naszego pod­cas­tu) i dla Man­ches­teru Unit­ed niekoniecznie muszą się od siebie tak bard­zo różnić. Choć jed­no jest społecznie odrzu­cane a drugie, w pewien sposób odrzu­cone. A do tego dochodzi jeszcze w ogóle pytanie z czego może­my się cieszyć i do jakiego wieku. Oczy­wiś­cie do żad­nych wiel­kich wniosków nie dochodz­imy, ale pokazu­je­my, że za naszym pode­jś­cie do zachowań fanows­kich sto­ją pewne skom­p­likowane kon­strukc­je, w tym te doty­czące ról płciowych. Jak widzi­cie gen­der wszędzie nam wchodzi. Na koniec pod­cas­tu jak zwyk­le wysłucha­cie piosen­ki tym razem śpiewa Suzia z utworem „Wróć ze mną do domu”. Jeśli piosen­ka wam się spodo­ba, to może­cie śledz­ić Suz­ię zarówno na Face­booku jak i na Youtube.

Zaprosze­nie Myszy do pod­cas­tu było super pomysłem bo Zwierz i Mysza naty­ch­mi­ast wpada­ją w rados­ny wspól­ny pisk (trochę rozu­miemy się bez słów). Plus to był dzi­wny odcinek, bo po raz pier­wszy nagry­wa­jąc włączyliśmy kamer­ki i się widzieliśmy. To jest niesamowite jak strasznie dzi­wnie się z kimś roz­maw­ia jak się go widzi. Tak zwierz wie, że to brz­mi jak zdanie wychodzące z ust strasznego no –life ale wiecie, jak widzisz rozmów­ców w kamerce, to bywa dziwnie.

Ps: Pojaw­ił się pro­gram Seri­alkonu. Zwierz ma na nim pięć punk­tów pro­gra­mu i pewnie będzie stras­zli­wie zab­ie­gany. Ale ma nadzieję, że dacie radę wpaść i przy­na­jm­niej pomachać zwier­zowi. Nie musi­cie przynosić żelek. Naprawdę

Ps2: Zwierz w ten week­end jedzie do Ełku rozpocząć cykl Kino w ryt­mie Pop. Ma nadzieję, że przy­na­jm­niej z jakim­iś czytel­nika­mi się tam spotka.

Ps: A tak w ogóle zwierz ogłasza mikro konkurs ile razy w pod­caś­cie pada Bene­dict Cumberbatch