Jak żyć ( popkulturalnie) po 15 lipca czyli czegóż nam czekać

Jak wiecie żywot zwierza pop­kul­tur­al­nego jak i w ogóle człowieka w kul­turę zanur­zonego opiera się na czeka­niu. Czeka się na kole­jny tom, kole­jny odcinek, kole­jny sezon, nową płytę, następ­ny film czy ekraniza­c­je. W tym czeka­niu jest zawarta cała przy­jem­ność obcow­a­nia z kul­turą — która doda­je naszej codzi­en­noś­ci czegoś czego w niej częs­to braku­je czyli celu. Zwierz uważa że niekiedy owo czekanie bywa nawet rozry­wką lep­szą a i bardziej umysł sty­mu­lu­jącą niż samo spotkanie z dziełem kul­tu­ry popularnej. 

Jeśli chodzi o czekanie ( pop­kul­tur­alne) to pokole­nie zwierza było w pozy­cji niezwyk­le uprzy­wile­jowanej. Mogliśmy czekać na kole­jne odcin­ki nowych Gwiezd­nych Wojen ( co z tego że nas zaw­iodły — przez kil­ka lat uczyniły maj miesiącem stra­chu i wyczeki­wa­nia), ekraniza­cji Wład­cy Pierś­cienia czy Har­ry Pot­tera. Ter­az jed­nak gdy 15 lip­ca — dzień pre­miery ostat­niego fil­mu o Pot­terze zbliża się w sposób nie­u­nikniony nie sposób sobie zadać pyta­nia na co ter­az przyjdzie nam czekać? 

Młod­si fani ( a właś­ci­wie fan­ki) zapewne jeszcze się nie prze­j­mu­ją bo zostały jeszcze dwie częś­ci Zmierzchu które nie ujrza­ły jeszcze światła dzi­en­nego. Nieste­ty dla zwierza wiado­mość to żad­na — bo nie zapałał miłoś­cią do błyszczą­cych wam­pirów. Pod­nieść mogą za to głowę wiel­bi­ciele Tolkiena którym przyjdzie czekać na dwu częś­ciowego Hob­bita. Choć sam zwierz doczekać się nie może nieco niepokoi go ta dwuczęś­ciowość. Moda którą rozpoczął Pot­ter ( bard­zo słusznie bo w siód­mym tomie akc­ja rzeczy­wiś­cie roz­pa­da się na dwie częś­ci bard­zo od siebie różne), którą kon­tynu­u­ją real­iza­torzy ” Przed Świtem” ( zwierz czy­tał książkę i zapew­nia was że nie ma tam akcji nawet na jeden film a co dopiero na dwa) przeniosła się na ekraniza­cję Tolkiena. I choć zwierz ekraniza­cji Tolkiena nigdy nie ma dość obaw­ia się że rozbi­cie Hob­bita na dwie częś­ci to tylko pró­ba podtrzy­ma­nia Nowoze­landzkiego prze­mysłu filmowego.

 Na brak czegoś do czeka­nia nie powin­ni narzekać także wiel­bi­ciele komik­sów — wszak nad­chodzą w nie tak dalekiej przyszłoś­ci Avngers. Zwierz musi jed­nak powiedzieć, że ten pomysł budzi nieco niepokój zwierza — niezłe filmy na pod­staw­ie komik­sów stały się ostat­nio jedynie trail­era­mi fil­mu który dopiero ma zostać nakrę­cony — to moim zdaniem szkodli­we. No dobra ale nawet te ciekawe zapowiedzi nie zastąpią tej pewnoś­ci jaką przez ostat­nie dziesięć lat mogliśmy mieć czeka­jąc na kole­jne adap­tac­je i kon­tynu­acje znanych serii. Bo paradok­sal­nie choć kina są obec­nie pełne częś­ci drugiej i trze­ciej to tak naprawdę nie ma na co czekać jeśli chodzi o dłuższe serie — nawet ukochana seria o dziel­nym Bondzie która prze­cież ciąg­nie się dłużej niż jakakol­wiek inna w ostat­nich lat­ach przes­tała być ( przy­na­jm­niej dla zwierza) intere­su­ją­ca bo nie jest już tą samą piosenką którą zwierz już gdzieś słyszał. 

Czy to oznacza że po 15 lip­ca zna­jdziemy się w próżni? Zwierz nie pode­jrze­wa — poza wymieniony­mi tu przykłada­mi zaraz zale­ją nas nowe serie w które rzecz jas­na się wciąg­niemy ( zwierz nie jest prze­ci­wnikiem seryjnoś­ci w kinie — uważa że nasza cią­go­ta do his­torii rozpisanych na wiele odcinków jest zupełnie nat­u­ral­na) — może nie będą jak Pot­ter trwać dziesięć lat ale zwierz zapew­nia was że za rok o tej samej porze będziemy czekać na jak­iś kole­jny odcinek. Zwłaszcza, że ter­az kiedy filmy o Pot­terze nie będą robić nieucz­ci­wej konkurencji może uda się w końcu wypro­mować jakieś dobre filmy dla młodzieży ( zwierz wielokrot­nie wspom­i­nał o “klątwie Pot­tera” która spraw­ia że ekraniza­c­ja prak­ty­cznie każdej nawet bard­zo pop­u­larnej książ­ki młodzieżowej okazu­je się być klapą — łącznie z tak prze­cież lubianą i świet­ną Narnią) I żebyś­cie zwierza dobrze zrozumieli. 

Zwierz umie czekać na filmy poje­dyncze ( ter­az zna­j­du­je się w fazie wielkiego oczeki­wa­nia na nową ekraniza­cję Jane Eyre) ale lubi tą pewność ze w danym sezonie będzie co najm­niej jeden film który zwierz będzie musi­ał zobaczyć bo widzi­ał wszys­tkie poprzed­nie. Ta pewność zawsze jakoś tak ułatwiała zwier­zowi funkcjonowanie.  Bo zwierz z natu­ry czu­je się lep­iej gdy jest zwierzem czekającym.

Ps: Zwierz przyglą­da się prowad­zonej na sze­roką skalę akcję wspiera­nia czytel­nict­wa i nieco się gotu­je. Ok. Czy­tanie jest niezwyk­le ważne i wzbo­ga­ca człowieka tak że aż mu się synap­sy gotu­ją. Ale dlaczego nikt nie pomyśli o akcji wspiera­nia ogląd­ct­wa? Zwierz non stop naty­ka się na ludzi którzy nic ważnego nie widzieli. A prze­cież to chodzi o treść a nie tylko o for­mę. Powin­no się ludzi zachę­cać by ogól­nie decy­dowali się na obcow­anie z kul­turą a nie wynosić pod niebiosa tylko jed­ną for­mę. Takie jest przy­na­jm­niej zdanie zwierza.