Kwestia smaku czyli kuchnia od kuchni

Zwierz musi powiedzieć że rzad­ko zdarza mu się atakować jak­iś pro­gram bezpośred­nio — zazwyczaj stara się mieć pre­ten­sje do całego zjawiska w pop­kul­turze zami­ast do konkret­nych osób czy pro­gramów. Jed­nak najnowszy pro­gram TVN „ Kuchenne Rewoluc­je Magdy Gessler” wywołał w zwierzu zde­cy­dowaną niechęć. Zwierz obe­jrzał co praw­da tylko jeden odcinek ale nie potrze­bu­je wiele więcej by wiedzieć że mamy do czynienia z naj­gorszym możli­wym telewiz­yjnym pro­duk­tem. Kuchenne rewoluc­je są pol­ską wer­sją Kuchen­nych Kosz­marów pro­dukowanych przez BBC. Oba pro­gramy nie różnią się niczym — nawet czołówka jest ta sama — zasad­nic­zo pole­ga­ją na kon­cep­cie że ktoś kto się na prowadze­niu restau­racji zna przy­jeżdża by popraw­ić tych którzy się na prowadze­niu restau­racji nie zna­ją — jedy­na zmi­ana jakie zaszła to oso­ba prowadzą­ca i stre­fa kul­tur­owa. Warto może zacząć od zmi­any prowadzącego — nie chcę w żaden sposób pod­ważać znaczenia Magdy Gessler jako restau­ra­tor­ki ale to jed­nak nie jest tak jak w ang­iel­skiej wer­sji Gor­don Ram­sey i nie chodzi o to że pani Gessler nie ma gwiazdek Mech­li­na bo jasne jest że to nie ten poziom chodzi raczej o to że Ram­sey jest kucharzem — człowiekiem który co praw­da osiągnął sukces jako restau­ra­tor ale głównie jed­nak jest kucharzem który u pod­staw swo­jego sukce­su ma tal­ent kuli­narny. Tym­cza­sem Gessler jest przede wszys­tkim restau­ra­torką — w jej restau­rac­jach moż­na oczy­wiś­cie smacznie zjeść ale najważniejszy jest w nich wys­trój — to daje dwa zupełnie inne pode­jś­cia do sprawy. Z wybit­nym kucharzem drob­ny kuch­cik kłó­ci się zupełnie inaczej niż z kimś kto gotu­je z pasji zaś przede wszys­tkim zaj­mu­je się prowadze­niem restau­racji — tu pole do dyskusji nad tym czy jeden sposób prowadzenia restau­racji jest lep­szy od drugiego jest zde­cy­dowanie więk­sze. Z resztą wyda­je się że ang­iel­s­ki prowadzą­cy miał nieco więcej wyczu­cia tego jaki biznes jest opła­cal­ny — zami­ast kazać wszys­tkim gotować małże udowad­ni­ał im że zaro­bić moż­na też na porząd­nych ham­burg­er­ach — tym­cza­sem w Pol­skiej wer­sji mamy właś­ci­wie jeden mod­el tego jak powin­na wyglą­dać restau­rac­ja. Ale nie tylko o to chodzi — Ram­sey stał się osobowoś­cią telewiz­yjną przede wszys­tkim przez swój  charak­ter — to człowiek słabych ner­wów , furi­at wychowany przez innego furi­a­ta ( słyn­nego ang­iel­skiego kucharza Mar­co Pierre White który krzy­czał na swoich podopiecznych tak że na przemi­an gotowali i płakali) który potrafi być w jed­nej chwili spoko­jnie tłu­maczyć jak smażyć prze­grze­b­ki by w następ­nej chwili kląć i wrzeszczeć. Jest to ponoć wynik treningu jaki musi prze­jść każdy szef kuch­ni by móc pra­cow­ać na najwięk­szych obro­tach w warunk­ach olbrzymiego stre­su. Nie zmienia to fak­tu że kiedy aku­rat nie wyży­wa się nad kimś przed kamerą jest dla ludzi raczej miły — na tyle by ludzie raczej czuli do niego sym­pa­tię niż niechęć. Nie znam dobrze Magdy Gessler ale jeden odcinek pokazał mi że jej wybuchy złoś­ci to kwes­t­ia aktorstwa i to bard­zo marnego- zupełnie nie rozu­miem po co kopi­ować coś co jest nie do podro­bi­enia.  I tu ujaw­nia się też różni­ca kul­tur­owa — oglą­da­jąc ang­iel­skie czy amerykańskie Kuchenne Kosz­mary nie sły­chać chamst­wa — nie wiem dlaczego tak jest ale uwa­gi nad złą jakoś­cią kuch­ni czy obsłu­gi nie brzmią tam cham­sko. Inaczej jest w Polsce — w Polsce więk­szość uwag jakie czyni Gessler brzmią cham­sko i nieprzy­jem­nie — to rzeczy których nie chci­ał­by słyszeć nie tylko odwiedzany restau­ra­tor ale także sam widz. Moim zdaniem to jed­nak kwes­t­ia różnych kul­tur — w Polsce do obsłu­gi człowiek odnosi się z sza­cunkiem i jak­byśmy do tego nie pod­chodzili nie ład­nie wytykać kel­nerowi że podał nam coś za szy­bko czy za późno a także czynić uwag nad jego zdol­noś­ci­a­mi do doboru wina. Być może mamy kap­i­tal­izm za krótko by przyzwycza­ić się do kry­tykowa­nia obsłu­gi a być może taka jest nasza kul­tura w której nikt nie chce być służą­cym. Nieza­leżnie od tego co się o tym sądzi w Polsce trze­ba mieć dużo tak­tu by kogoś skry­tykować w sposób który nie jest cham­s­ki. I muszę powiedzieć że tego mi w tym pro­gramie bard­zo zabrakło.

Jed­nak nic nie zden­er­wowało zwierza tak bard­zo jak nachalne reklam­owanie niemal w każdym kadrze przypraw pewnej firmy ( nie powiem jakiej bo po co zwierz ma jeszcze coś reklam­ować) — wzbudza we mnie to najwięk­szą niechęć. Oczy­wiś­cie pro­gram Ram­seya też coś reklam­ował — jego samego, pro­gram Gessler to jed­na wiel­ki prod­uct place­ment który zapewne oburzył by nie jed­nego kucharza który wie że w kuch­ni przyprawy dobiera się pod wzglę­dem jakoś­ci na nie nazwy na etykiecie. Ale być może to kwes­t­ia smaku albo jego braku.