Lało, padało, chlupotało czyli o czym myśli zwierz w pogodny dzień

Och, żału­j­cie jeśli tak jak zwierz nie mieszka­cie na siód­mym piętrze. Zwierz obudz­ił się dziś i ujrzał prze­cud­nie niebieskie niebo ( gdy­by zwierz nie był pop­kul­tur­al­ny napisał­by zupełnie jak z Cheł­mońskiego) i od razu poczuł się zad­owolony. Im jed­nak dłużej zwierz błądz­ił po uli­cach wielkiego mias­ta tym dłużej zas­tanaw­iał się nad kwest­ią dość śmieszną. Tak moi drodzy dziś przed połud­niem zwierz zas­tanaw­iał się nad deszczem. W fil­mach czy komik­sach nigdy po pros­tu nie pada — zawsze leje ciężki­mi kro­pla­mi które rozprysku­ją się na ramionach naszego bohat­era ( co z resztą nie jest dzi­wne bo w fil­mach rzad­ko wyko­rzys­tu­je się po pros­tu wodę — miesza się ją z różny­mi środ­ka­mi chemiczny­mi by kro­ple były cięższe i ład­niejsze a przede wszys­tkim po to by nie od razu wsiąkały w ubra­nia bohaterów). Fil­mow­cy kocha­ją deszcz — jeśli nie wiesz jak skończyć swo­ją komedię roman­ty­czną wystar­czy dwo­je ludzi cału­ją­cych się w deszczu na uli­cy — zadzi­ałało w Śni­ada­niu u Tiffaniego było wystar­cza­ją­co dobre dla bohaterów Czterech wesel i pogrze­bu — czemu miało by się nie sprawdz­ić  też w twoim filmie ( oczy­wiś­cie głów­na bohater­ka nawet w stru­gach deszczu nie będzie wyglą­dała jak zmokła kura co dzi­wi biorąc pod uwagę że niemal wszyscy zmoknię­ci ludzie zami­ast się całować woleli by się wysuszyć). Deszcz nie odpowia­da tylko za roman­ty­czne zakończe­nie zna­jo­moś­ci — jeśli nasi bohaterowie się zmoczą a są przy­pad­kiem różniej płci to macie jakieś 80% pewnoś­ci że konieczność prze­bra­nia się i roz­grza­nia skończy się cóż… inaczej niż na co dzień ;) Ale nie tylko roman­ty­czne pary potrze­bu­ją deszczu — ponure dra­maty egzys­tenc­jalne czy filmy detek­ty­wisty­czne — w choć jed­nej sce­nie powin­no padać by nasz bohater mógł ( koniecznie postawi­wszy do góry kołnierzyk swo­jego płaszcza) lekko zgię­ty iść w deszczu nie wiado­mo dokąd. Ogól­nie sce­narzyś­ci uwiel­bi­a­ją deszcze pod­kreśla­ją­cy kosz­marny nas­trój naszego bohat­era ( do tego stop­nia motyw ten zako­rzenił się w pop­kul­turze — bo jest obec­ny także w komik­sach- że zwierz niekiedy oczeku­je że deszcz spad­nie w filmie ilekroć ktoś powie nasze­mu bohaterowi coś niemiłego;). W ostat­nich lat­ach mag­ię spada­ją­cych kro­pel odkryli pro­du­cen­ci filmów akcji — och mor­do­bi­cie w deszcze to coś co śni się po nocach niemal wszys­tkim reży­serom scen wal­ki — i choć zwierz uważa że Wachows­cy zde­cy­dowanie prze­sadzili z deszczem w Matrix­ie ( tam to ponoć w ogóle nie było wody tylko coś zupełnie innego bo reży­serom wymarzyły się takie olbrzymie kro­ple) nie mniej ręka czy noga ( to zależy czym prze­ci­wni­ka bije­my) przeci­na­ją­ca ścianę deszczu prezen­tu­je się znacznie lep­iej niż ta sama kończy­na przeci­na­ją­ca powi­etrze. Może­cie ter­az stwierdz­ić że zwierz kom­plet­nie osza­lał albo stracił pomysły na posty sko­ro postanow­ił napisać o deszczu. Zwierz znaków więk­szego niż doty­chczas obłę­du u siebie nie zdi­ag­no­zował nato­mi­ast jest całkowicie pewien że takie dro­bi­az­gi mają więk­sze znacze­nie niż nam się wyda­je. Pop­kul­tura bierze z rzeczy­wis­toś­ci pewne ele­men­ty i ukła­da je dokład­nie tak jak chce w mozaikę która tworzy iluzję innej lep­szej rzeczy­wis­toś­ci. Nie ma więc w niej miejs­ca na mżawkę czy na przelotne opady. Nikt nigdy nie wraca do domu po para­sol co nam zdarza się non stop ( chy­ba że nosi­cie zawsze para­sol przy sobie). Jeśli pada nasz bohater nigdy nie narze­ka że przemokły mu buty choć­by przeszedł kilo­m­e­try w cza­sie burzy ( zwierz nato­mi­ast narze­ka dość częs­to i myśli że nie jest sam). Dla was może nie jest to nic nowego ale zwierz przy całej swo­jej przenikli­woś­ci musi się cza­sem szczy­pać by przy­pom­nieć sobie że to tylko wymyśleni ludzie nie mają­cy nic wspól­nego z tymi real­ny­mi. I jeśli oznacza to myśle­nie o opadach w łagod­ny dzień to cóż.. zwierz będzie niósł to brzemię;)