O tym co nas omija czyli dlaczego nie warto być nonkomformistą

Otóż musi­cie wiedzieć że gdy zwierz był młody i piękny (w tym momen­cie część czytel­ników dochodzi do wniosku iż jest to opowieść z cyk­lu fan­ta­sy;) wcale nie był tak pop­kul­tur­al­ny jak dziś. Wręcz prze­ci­wnie wychowany w domu pełnym ludzi nie mogą­cych się pow­strzy­mać od dzie­le­nia się ze zwierzem infor­ma­c­ja­mi był do kul­tu­ry pop­u­larnej nastaw­iony dość szczegól­nie. Z jed­nej strony go fas­cynowała z drugiej jed­nak nie brał w niej szczegól­nego udzi­ału. Oczy­wiś­cie mieli na to wpływ szanowni rodz­ice zwierza którzy dbali by nie spędzał on zbyt wiele cza­su przed telewiz­orem (ich motywac­ja była okrut­nie płyt­ka — sami chcieli telewiz­or dla siebie). Stąd też zwierza wiele rzeczy w młodoś­ci ominęło. Choć na całe szczęś­cie oglą­dał podob­nie jak set­ki jego rówieśników kresków­ki na Polonii 1 (bez tego czekał­by go całkow­ity ostra­cyzm społeczny) ale nigdy w swych młodych lat­ach nie oglą­dał hitów takich jak Druży­na A, Przys­tanek Alas­ka czy ten ser­i­al w którym gadał samochód (nigdy nie pamię­tam jaki miał tytuł). Przez wiele lat zwier­zowi to nie przeszkadza­ło i nawet do dziś jakoś nie płacze w poduszkę na myśl o tym że nie ma poję­cia o co chodz­iło w Drużynie A a co to jest Cice­ly dowiedzi­ał się w klasie mat­u­ral­nej kiedy Pol­sat robił powtórkę Przys­tanku po lat­ach, nie jest też jakoś szczegól­nie prz­er­ażony fak­tem że nie oglą­dał Davi­da Hasel­hof­fa (właś­ci­wie to jest bard­zo zad­owolony). Nie mniej jed­nak zwierz coś stracił — dziś gdy wielu jego zna­jomych roz­maw­ia o tym czy da się zro­bić dobry remake Drużyny A ( a właśnie film kręcą) zwierz nie ma poję­cia o co im chodzi podob­nie jak przy wznowie­niu seri­alu o gada­ją­cym samo­chodzie zwierz jakoś nie mógł przyłączyć się do rzeszy oczeku­ją­cych. Z resztą co ciekawe zwierz dzieli ten pewien żal do losu ze swo­ją rodzi­cielką której zabro­niono swego cza­su oglą­dać seri­alu o Belfe­gorze co doprowadz­iło do jej alien­acji w grupie rówieśniczej (choć równie dobrze mógł za to odpowiadać jej wred­ny charak­ter). Oczy­wiś­cie dziś gdy jest tysiąc kanałów i każdy oglą­da co innego właś­ci­wie nie ma możli­woś­ci by być tym jed­nym który nie wie o co chodzi. NIe mniej pode­jrze­wam że zabronie­nie dziś 9 latce oglą­da­nia Han­ny Mon­tany może się odbyć na jej życiu towarzyskim swego cza­su zaś brak kon­tak­tu z Poke­mon­a­mi mógł być towarzyskim samobójst­wem. Czy oznacza to że należy swej latorośli pokazy­wać każdy chłam jeśli jest mod­ny. Zwierz ma olbrzymią wiarę w siłę rodzi­ciel­skiego rozsąd­ku. Dzieci wychowywane mądrze od jed­nego głupiego pro­gra­mu nie zgłupieją nato­mi­ast bycie jedynym który nie oglą­da to zawsze jest rzecz przykra. Sno­bizm czy nonkon­formizm należy zachować dla siebie bo prze­cież jest to jak­iś wybór który w życiu się pode­j­mu­je. Robi­e­nie z kogoś nonkom­formisty na siłę nie wyda­je mi się ani szczegól­nie mądre ani szczegól­nie szla­chetne.
A i żeby nie było. Zwierz nie ma do swoich rodz­iców o nic pre­ten­sji. Chowali zwierza bard­zo mądrze czy­ta­jąc mu do podusz­ki Odyse­ję i Pana Tadeusza prowadząc do fil­har­monii i odpowiada­jąc na wszys­tkie pyta­nia. Ale kiedy zwierz pier­wszy raz zwiał z dodatkowych lekcji żeby pójść do kina to zami­ast go zbesz­tać zaczęli dawać mu więcej kasy na kino w week­endy. I tak zwierz wyrósł popkulturalnie:)