Rzeczy bez których można żyć czyli o światach równoległych

Hej

Zwierz ostat­nio dostrzegł że w kul­turze nieco bardziej niż w innych dziedz­i­nach życia zawsze moż­na z czegoś zrezyg­nować. Prak­ty­cznie wszyscy to robimy — po pros­tu potrafimy bez czegoś żyć więc kiedy braku­je nam cza­su albo pieniędzy rezygnu­je­my z nich dość szy­bko nawet nie czu­jąc ich braku. Otóż co zwierza zawsze w tym tema­cie intry­gowało to fakt jak bard­zo ludzie różnią się pod wzglę­dem tego co z kul­tur­al­nych rozry­wek mogą porzu­cić. Zwierz może powiedzieć bez bicia że gdy­by odcię­to go na zawsze od muzy­ki pewnie by przeżył — praw­ie nie kupu­je płyt, i bywa­ją długie miesiące kiedy nawet nie myśli o słucha­niu muzy­ki na swoim mp3 czy na swoim ślicznym tele­fonie. Zapy­tany dlaczego nie kupu­je muzy­ki zdębi­ał początkowo a potem uświadomił sobie że ist­nieje jed­na praw­idłowa odpowiedź: Po pros­tu bez tego zwierz może żyć. Zwierz może też żyć bez telewiz­ji i kina. Tak zwierz tak naprawdę potrze­bu­je do szczęś­cia swo­jego odt­warza­cza i kolekcji DVD — bez tego zwier­zowi żyło by się dużo gorzej. Z kolei dobry zna­jomy zwierza chęt­nie rozs­tał­by się z życiem gdy­by dowiedzi­ał się że już nigdy więcej nie posłucha muzy­ki która wypeł­nia całe jego dnie (choć muzykiem byna­jm­niej nie jest), z  kolei mat­ka zwierza spoko­jnie żyła­by sobie gdy­by z powierzch­ni zie­mi zniknęła telewiz­ja dopó­ki ma odpowied­nią ilość krymi­nałów do przeczy­ta­nia, zaś ojciec zwierza isto­ta głęboko uza­leżniona od inter­ne­tu (niech nawet nie próbu­je się bronić) pewnie dość ciężko przeżył­by jego brak. Skąd taka wyliczan­ka? Otóż przyszło zwier­zowi do głowy że ta drob­na różni­ca — to bez czego nie może­my żyć i to co mogło­by dla nas zniknąć z powierzch­ni zie­mi spraw­ia że żyje­my poniekąd w równoległych świat­ach. Czy oso­ba nie czu­ją­ca muzy­ki mogą­ca z niej zrezyg­nować zrozu­mie kogoś kto wycią­ga słuchaw­ki z uszu tylko do mycia? Czy ktoś kocha­ją­cy przy­jem­ność czy­ta­nia jest w stanie znaleźć płaszczyznę porozu­mienia z kimś kogo odrzu­ca od książek? Oczy­wiś­cie może­cie powiedzieć że prze­sadzam — że upodoba­nia kul­tur­alne to tylko pikuś i jest tyle innych rzeczy które mogą ludzi łączyć i dzielić. To praw­da ale z drugiej strony czy to w jaki sposób ucieka się od rzeczy­wis­toś­ci (czym innym jest obcow­anie z kul­turą jak nie uciekaniem od codzi­en­noś­ci) nie mówi o nas najwięcej? Jak już wielokrot­nie zaz­nacza­łam mogę się mylić — może tak naprawdę są tylko dwie grupy ludzi — ci którzy poszuku­ją jakiejkol­wiek uciecz­ki i ci którzy mogą żyć bez kul­tu­ry. Choć ta dru­ga opc­ja zwierza nieco przeraża.

PS: Wiel­ka pop­kul­tur­al­na wiedza zwierza zaczęła w końcu przenikać do jego życia ofic­jal­nego — ostat­nio udało mu się zostać współpra­cown­ikiem przy artykule o cele­bry­tach — macie więc do czynienia praw­ie z ekspertem;)