Tako rzecze Oprah czyli jak się zostaje Bogiem w TV

Hej

Zjawisko day­time fas­cynu­je zwierza. Ta alter­naty­w­na rzeczy­wis­tość. Amery­ka z wiecznym uśmiechcem na ustach gdzie dzieci chodzą do szkoły, mężowie do pra­cy a kobi­ety do kos­me­ty­cz­ki. Przed­połud­niowe pas­mo  kobiecych talk-show i soap operas w którym nie może zdarzyć się nic złego ( poza pojaw­ie­niem się złego bra­ta bliź­ni­a­ka z przepaską na oku). Jed­nak to co fas­cynu­je zwierza nawet bardziej to królowa tego pas­ma czyli Oprah. Jest najlepiej zara­bi­a­jącą i najbardziej wpły­wową osobą w show biz­ne­sie. Wystar­czy, że pole­ci książkę, płytę czy film a jego sprzedaż zwięk­sza się wielokrot­nie. Najlep­szym przykła­dem była seria klasy­cznych powieś­ci jakie pole­cała czytel­niczkom — zapom­ni­ane tytuły w jed­nej chwili stały sie best­sellera­mi. Kiedyś zde­cy­dowała że wszyscy na wid­owni jej show dostaną samochód, dla porów­na­nia w nor­mal­nym pro­gramie tego typu wid­ow­n­ia może dostać co najwyżej DVD. Jej cza­sopis­mo nawet nie ma tytułu — nazy­wa się O a na okład­ce zawsze jest Oprah. Znalezie­nie się na okład­ce jej mag­a­zynu moż­na potrak­towac jako najwięk­sze wyróżnie­nie jakie spotkac może kobi­etę w USA — doty­chczas znalazła się tam MIchelle Oba­ma i Ellen DeGeneres ( przy czym ta dru­ga po długiej kam­panii prowad­zonej w swoim włas­nym Ellen Show). Kiedy Oprah ogłasza konkurs w cza­sopiśmie dosta­je 3 tony listów za każdym razem. W telewiz­ji nie musi się niko­go bać więc zada­je pyta­nia których inni by nie zadali. Wys­tęp u niej w pro­gramie to nobil­i­tac­ja ale też najlep­szy sposób żeby się pogrążyć — Tom Criuse poskakał u niej na kanapie przez kil­ka sekund ostate­cznie przy­p­ieczetowu­jąc tym samym swój obraz kom­plet­nego wari­a­ta. O tym jak ważny dla telewiz­ji jest to show może świad­czyć fakt że prak­ty­cznie nie sposób zobaczyć go w internecie. Niemal każdy prze­ciek jest wyłapy­wany i kasowany. Oprah może ma dobre serce ale nie na tyle by ryzykować jakikol­wiek spadek oglą­dal­noś­ci. Z resztą o to nie musi się chy­ba martwić — amerykan­ki kocha­ją ją za to że pomi­mo molestowa­nia sek­su­lanego w młodoś­ci udało jej się osiągnąć sukces w wielkim świecie, kocha­ją że tyje i że chud­nie podzi­wia­jąc na zmi­anę jej siłę woli i zdol­ność do zaak­cep­towa­nia samej siebie. Podzi­wia­ją ją bo jest afroamerykanką która osiągnęła więcej niż białe kobi­ety. Kocha­ją ją bo niczego nie ukry­wa i mówi dużo o swoim życiu pry­wat­nym i życiowych prob­lemach. Sama Oprah doskonale musi zdawać sobe sprawę z tego że taka miłość ma jed­nak swój koniec. Im bardziej potęż­na się sta­je tym mniej jest punk­tów sty­cznych między nią a jej pra­su­jącą koszule wid­own­ią. Koniec Oprah show został wyz­nac­zony na wrze­sień 2011 roku. Zwierz nie prze­sadzi jeśli powie że zakończy się pew­na era w amerykańskiej pop­kul­turze. Co ciekawe zwierz wcale tak do koń­ca nie wie dlaczego aku­rat padło na Oprah i jej show. Oczy­wiś­cie jest mniej iry­tu­ją­cy od np. the View w którym pięć kobi­et mówi jed­na przez drugą ale w sum­ie nie ma w nim nic tak straznie innego. Zwierz pod­jeżwa że to kwes­t­ia owej specy­ficznej magii telewiz­ji — nikt już nie pamię­ta dlaczego ten pro­gram, ser­i­al czy osobowość są najważniejsze ale ponieważ wszyscy to wiedzą poszuku­ją wyróż­ni­a­ją­cych te zjawiska cech. Zwierz jest ciekawy co Oprah zro­bi w 2012 — ma tyle pieniędzy że mogła by założyć własne imperi­um medi­alne albo nie pra­cow­ać do koń­ca życia. Z drugiej strony ma taki posłuch że mogła by spoko­jnie star­tować na prezy­den­ta. Zwierz jest ciekaw więc ma nadzieję że ten koniec świa­ta nie nadejdzie.