Zaprawdę klatka jest więzieniem czyli zwierza koszmarny wpis zoologiczny

Wybacz­cie zwier­zowi ale dziś będzie wpis zoo­log­iczny z drob­ny­mi jedynie wycieczka­mi pop­kul­tur­al­ny­mi. Zwierz jest dziś nie wys­pany. Trag­icznie nie wys­pany. Nie wys­pany tak jak niewys­pani są rodz­ice małych dzieci. Może nawet trochę bardziej bo małe dzieci nie zwiewa­ją z koły­sek. Ale po kolei. Jak pamięta­cie zwierz wszedł wczo­raj w posi­adanie dwóch 5 tygod­niowych szczurów. Z racji różnic charak­teru, wielkoś­ci i zaob­ser­wowanej inteligencji jeden został Holm­sem dru­gi zaś Wat­sonem. Przez pier­wsze kil­ka godzin posi­ada­nia szczurów serce zwierza przepeł­ni­ał zach­wyt oto był w posi­ada­niu dwóch zupełnie nie spraw­ia­ją­cych mu prob­le­mu stworzeń, może nieco lęk­li­wych ale w sum­ie ufnych. W  głowie zwierza zaczęły się tworzyć wspani­ałe wiz­je przyszłoś­ci. Oto między nim a szczu­ra­mi zadzierzg­nie się więź o której uczyła go pop­kul­tura. Szczur będzie do niego przy­wiązany niczym gna­ją­ca  przez kraj Lessie, będzie posłuszny jego woli jak Orka którą trze­ba było uwol­nić czy będzie tak wierny jak każdy fil­mowy pies, kot czy inne dzikie zwierze. I rzeczy­wiś­cie póki zwierz chodz­ił po poko­ju i siedzi­ał przed kom­put­erem szczury wydawały się respek­tować jego napęd­zone przez pop­kul­turę marze­nie o wielkiej przy­jaźni między człowiekiem a zwierzę­ciem. Wystar­czyło jed­nak by zwierz zgasił światło i udał się na wiec­zorny spoczynek by szczury stwierdz­iły że cała ta więź jest zarez­er­wowana dla kotów i psów one zaś wybiorą wol­ność. okaza­ło się bowiem że z takim tru­dem zaku­pi­ona przez zwierza klat­ka dla szczurów przez­nac­zona jest dla szczurów nieco więk­szych i z tej mogą one swo­bod­nie wybyć prze­ciska­jąc się między prętami.Zwierz przekon­ał się o tym gdy usłyszał dzi­wne chro­b­ot­anie które nagle umilkło. Zaniepoko­jony zapal­ił światło i stwierdz­ił że klat­ka jest pus­ta szczury zaś siedzą obok. Jed­nego udało mu się znaleźć drugiego zaś szukał w godz­i­nach 3–4 obiecu­jąc sobie w duchu że nie tylko nie będzie posi­adał nigdy więcej szczurów ale także prze­myśli poważnie jakiekol­wiek posi­adanie potomst­wa. Zwierz kierowany bowiem swoim nat­u­ral­nym geniuszem po odnalezie­niu szczurów ( chwała panu za ster­ty ubrań w których szczury same się instynk­town­ie chowa­ją) włożył je do wysok­iego pudeł­ka w którym je przyniósł i udał się na dal­szy spoczynek. To znaczy teo­re­ty­cznie bo po pier­wsze — szczur zamknię­ty w pudełku strasznie się szamocze, po drugie bo zwierz ma wyrzut sum­ienia że stre­su­je szczu­ra, po trze­cie zwier­zowi nie dawała spać wiz­ja że pudełko się przewraca a on znów gubi szczury. Dopiero zmęcze­nie zmorzyło snem zwierza. gdy obudz­ił się rano stwierdz­ił że po pier­wsze jest nie wys­pany, po drugie nadal ma dwa szczury w pudełku po trze­cie musi kupić nową klatkę. Zatrud­ni­wszy swo­jego przemą­drego bra­ta i jego narzec­zoną do roli szczur sit­terów udał się do zoo­log­icznego i kupił klatkę dla chomi­ka którą pole­ciła mu peł­na współczu­cia sprzeda­ją­ca. Ter­az po jej zmon­towa­niu i prze­niesie­niu szczurów zwierz przyglą­da się im z nieco więk­szą rez­er­wą bojąc się że wydarzenia wczo­ra­jszej nocy na zawsze położą się cie­niem na jego relac­jach ze szczu­ra­mi. I tu znów zwier­zowi przy­chodzi na pomoc pop­kul­tura która przekonu­je go, że każde nies­forne zwierze nawet jeśli skon­flik­towane z właś­ci­cielem zwierze w końcu pod­da się jego woli i zacznie mu ufać. Pisząc ten wpis zwierz przyglą­da się szczurom w znacznie mniejszej klatce z której ( trzy­mamy kciuk) już nie uciekną i dochodzi do wniosku że zwierząt­ka są fajne ale by je hodować potrze­ba mieć jeszcze kogoś by siedzi­ał i pil­nował by szczur nie nawiał.

Oto wspom­ni­ane szczury ( zdję­cie porus­zone bo nie da się ich przekon­ać do spoko­jnego siedzenia) w rękach bra­ta mego.