Coś o czym nie śniło się naszym filzofom czyli zwierz i jego telefon

Hej

Zwierz znud­zony swoim starym tele­fonem ( ok może nie był tylko znud­zony ale chci­ał zmienić ofer­tę na korzyst­niejszą) wymienił swój tele­fon. No i ma ter­az czego chci­ał. Nowy śliczny, dotykowy z aplikac­ja­mi o jakich nie śniło się zwier­zowi jeszcze rok temu, do tego jak­by zwierz znudz­ił się dotykaniem swo­jego tele­fonu pal­cem ma jeszcze wysuwaną klaw­iaturę qwer­ty czuli inny­mi słowy cud­eńko. Zmusiło to zwierza do zas­tanowienia się po raz kole­jny — jak to się dzieje że coś co jeszcze dwa czy trzy lata temu było czys­tą fikcją dziś jest dostęp­ne sto­sunkowo tanio praw­ie dla każdego. Kiedyś tem­po zmi­an było nieco wol­niejsze — dziś tech­nolo­gia goni tech­nolo­gie i koń­ca tego pro­ce­su nie widać. Gdy zwierz odbier­ał kil­ka lat temu swój pier­wszy tele­fon nowoś­cią były smsy , potem możli­wość odt­warza­nia muzy­ki potem inter­net — dziś to stan­dard a ludzie wciąż chcą więcej ( innym pytaniem jest to co się stało z ludź­mi że potrze­bu­ją tylu rzeczy ter­az zaraz już) Z jed­nej strony to dobrze ale zwierz zas­tanaw­ia się nad jed­nym prostym mech­a­nizmem — jakie są zdol­noś­ci przys­tosowaw­cze człowieka? Zwierz ma w swoim mieszkanku cud­owną cyfrową telewiz­ję — choć potrafi sobie zmienić lek­to­ra na napisy i nastaw­ić przy­pom­nie­nie to nie ma złudzeń że odkrył tylko kil­ka pro­cent możli­woś­ci swo­jego dekodera. Wie też że choć on nie ma z tym prob­le­mu są ludzie którzy nawet nie wiedzą że ich telewiz­ja ma takie opc­je ( pozdrowienia dla stałych czytel­ników którzy ostat­nio byli w Berlin­ie;) Ze swo­jego kom­put­era korzys­tam jak z połączenia maszyny do pisa­nia z odt­warza­czem DVD — wiem że daje mi mnóst­wo możli­woś­ci ale potrafię wyko­rzys­tać jego kil­ka opcji jedynie kiedy chcę obe­jrzeć jak­iś film który jest w odpowied­nim for­ma­cie. A ter­az mój tele­fon — założę się że pewnie nigdy nie poz­nam wszys­t­kich jego funkcji zwłaszcza że wiele wskazu­je na to, że jego główną zaletą jest możli­wość ściąg­nię­cia nowych opcji z inter­ne­tu itd. itd. A prze­cież to czy będziemy umieli obsługi­wać nasze urządze­nie niekoniecznie zależy tylko od nas — ostat­nim cza­sy okazu­je się że najlepiej sprze­da się nie to urządze­nie jakie dzi­ała najlepiej lecz to które ma najłatwiejszy inter­fe­js. A i tak wcześniej czy później okaże się że aku­rat najlep­sza usłu­ga nie dzi­ała w naszym kra­ju co wie każdy niemal użytkown­ik pro­duk­tów Microsof­tu czy Apple. No ale co to ma wspól­nego z pop­kul­turą zapyta­cie? Otóż zwierz uważa że urządzenia elek­tron­iczne przeskoczyły z tech­ni­ki do kul­tu­ry — nie ma się co łudz­ić że chęć posi­ada­nia tele­fonu dotykowego ma cokol­wiek wspól­nego z postępem tech­nicznym a niezwyk­le wiele  z kul­turą — chce­my mieć tele­fon dotykowy bo iPhone jest dotykowy — a iPhone to ele­ment pewnego wiz­erunku — bycia młodym akty­wnym i podłąc­zonym niemal non-stop do świa­ta inter­ne­tu i społecznoś­ci. Zwierz jest sto­sunkowo młody więc czeka. Czeka na moment kiedy szczytem ludz­kich marzeń będzie tele­fon z kilko­ma guzika­mi i możli­woś­cią dzwonienia. Jest pewien że kiedyś się doczeka.