Fenomen fenomenu czyli zwierz nie przeżył olśnienia

Zwierz musi się wam do czegoś przyz­nać. otóż jak może wiecie zwierz nie obe­jrzał „ Zmierzchu” wtedy gdy ten był w kinach. Kierowała nim przede wszys­tkim niechęć do oglą­da­nia fil­mu w którym wam­piry gra­ją w base­ball. Później gdy Zmierzch wyszedł na DVD zwierz doszedł do wniosku że wciąż nie czu­je powoła­nia by wydawać pieniądze na film w którym wam­piry gra­ją w base­ball. W końcu jed­nak Zmierzch objaw­ił się na jego płat­nym kanale telewiz­yjnym i zwierz uświadomił sobie że sko­ro już zapłacił za ten kanał to w sum­ie może sobie obe­jrzeć film o wam­pirach które gra­ją w base­ball. Zasi­adłam mając w głowie wido­ki jakie przewi­ja­ją się w medi­ach gdy Robert Pat­ti­son nie jest w stanie prze­jść przez ulicę czy relac­je moich koleżanek które wychodz­iły z kina i kupowały bile­ty na następ­ny dzień. Zwierz wie że nie jest tar­getem tego fil­mu (ma o kil­ka lat za dużo) ale z drugiej strony odtwór­ca głównej roli jest w wieku zwierza więc jeszcze nie jest tak źle. Oglą­da­jąc ten film zwierz zaczął się zas­tanaw­iać nad jego sukce­sem. Pewne jest to że głów­na bohater­ka nie jest łat­wa do pol­u­bi­enia robi głupie miny wyglą­da cały czas na niezad­owoloną i w sum­ie nie widać po niej by była śmiertel­nie zakochana w swoim wam­pirze. Z kolei Pat­ti­son istot­nie jest intere­su­ją­co przys­to­jny ale znowu nie aż tak by z miejs­ca się zakochać. Zwierz nie czy­tał książ­ki i nie wie czy całe zamieszanie nie wiąże się z sug­esty­wnym opisem tej pary w książce. Niem­niej biorąc pod uwagę, że więk­szość fanek nie czy­tała książ­ki źródeł fas­cy­nacji trze­ba szukać w filmie. Możli­we że rac­je mają badacze moty­wów wam­pirycznych w kul­turze którzy mówią iż całe to wysysanie krwi z niewin­nych dziew­cząt ma olbrzy­mi podtekst sek­su­al­ny i tak naprawdę każde dziew­czę prag­nie być przez takiego zakazanego wam­pi­ra dzi­ab­nięte.  Możli­we jed­nak że rzesze dziew­cząt przy­ciągnął nie tyle sam wam­pir co wiz­ja w której speł­ni­a­ją się wszelkie marzenia nas­to­lat­ki — szkoła w której od razu poz­na­je się zna­jomych, zakochu­je się i jest powszech­nie akcep­towana. W sum­ie rozu­miem każdą nas­to­latkę którą pocią­ga taka wiz­ja dużo bardziej sur­re­al­isty­cz­na niż poz­nanie wam­pirzego kochanka. Musi­cie zrozu­mieć zwierza — cały czas miał nadzieje, że jed­nak Zmierzch okaże się świet­nym filmem a moje uprzedzenia nie mają­cy­mi sen­su prze­jawa­mi sno­biz­mu. Zwłaszcza że nie ma co ukry­wać — dziś trud­no znaleźć w telewiz­ji czy kinie film w którym nie ma wam­pirów. Ofi­arą tego tren­du padł sam zwierz który w piątek poszedł na inny film o wam­pirach “Świt” (nie wiem co oni się tych pór dnia przy­czepili). Zwierz nie chce niko­go zniechę­cać do tej pro­dukcji ale jest to przykład że wam­pirza ofen­sy­wa na kina nieste­ty nie jest zbyt ciekawym zjawiskiem. Niem­niej zwierz czu­je że spełnił pop­kul­tur­al­ny obow­iązek. Ter­az może z dumą mówić że zobaczył i przetr­wał. I nadal uważa że wam­piry gra­jące w base­ball to jed­nak najid­io­ty­czniejszy pomysł o jakim zwierz słyszał.