Miłość i perturbacje czyli jak nakręcić komedię roamantyczną bez scenariusza

zwierz jako isto­ta z natu­ry wrażli­wa obe­jrza­ła chy­ba wszys­tkie kome­die roman­ty­czne jakie moż­na — serio z zwierz stwierdz­ił niedawno z prz­er­aże­niem że kieru­jąc się wyłącznie kolora­mi okładek tudzież głupi­mi tytuła­mi zgro­madz­ił bard­zo pokaźną kolekcję komedii roman­ty­cznych. Nie mniej od pewnego cza­su chodzi za zwierzem niepoko­ją­ca myśl że tak naprawdę ist­nieje tylko jeden sce­nar­iusz komedii roman­ty­cznej który krąży z rąk do rąk po Hol­ly­wood i który nieświado­mi niczego pro­du­cen­ci wyko­rzys­tu­ją do nakręce­nia kilku filmów. Zwierz myśli że ów sce­nar­iusz wyglą­da tak:

1.) duże mias­to w USA ew. Lon­dyn — pier­wsze uję­cie pokazu­je ulicę , ruch samo­chodowy, ludzi spieszą­cych do pra­cy — od razu wiemy gdzie jesteśmy

2.) poz­na­je­my naszą bohaterkę — kobi­eta sukce­su w gar­son­ce z teczką albo za biurkiem albo pędzą­ca na kon­fer­encję albo wchodzą­ca do pra­cy ( wtedy fil­mowana w otocze­niu osób które się nią zaj­mu­ją) w szczegól­nych przy­pad­kach mamy do czynienia z dziew­czyną która ma wol­ny zawód — najlepiej żeby pisała ale może też pra­cow­ać w telewizji

3.) Bohaterka,o której już wiemy że jest per­fekcjon­istką i że jest niezrów­nana w tym co robi( o czym przekona nas jej mniej doskon­ała nieco sza­lona najlep­sza przy­jaciół­ka) dosta­je zadanie — pojechać gdzieś, spotkać się z kim — ogól­nie coś co spiknie ją z naszym bohaterem

4.) Bohaterowie się spo­tyka­ją — pod­czas pier­wszego spotka­nia robią na sobie niezatarte pier­wsze wraże­nie — najczęś­ciej on sie od razu zakochu­je ale ona ma wątpliwości.

5.) W kole­jnych sce­nach przy­padek pcha bohaterów ku sobie — najlepiej by gdzieś razem musieli pójść albo pojechać w każdym razie wyr­wani z codzi­en­noś­ci zachowu­ją się zupełnie inaczej — na pewno albo piją albo tańczą — dowód na to że tracą nad sobą kon­t­role i są gotowi rzu­cić się w wir nowego uczucia

6.) Następ­nego dnia wszys­tko teo­re­ty­cznie powin­no się skończyć ale nie — ona dowiadu­je się czegoś strasznego o nim- że ma psa albo że ma za zadanie ją skom­pro­mi­tować albo że nie jest ekolo­giem albo odbiera tele­fon od jego masażys­t­ki i bierze ją za jego kochankę. W każdym razie śmiertel­nie obrażona opuszcza ukochanego

7.) Ona oświad­cza zwar­i­owanej koleżance że to koniec po czym stoi ze smut­ną miną przy oknie. On oświad­cza to samo swo­je­mu najlep­sze­mu kumplowi z którym zapewne gra w koszykówkę.

8.) Ona dowiadu­je sie w końcu że on jed­nak jest niewin­ny — pies był u sąsi­adów, propozy­cję kom­pro­mi­towa­nia jej odrzu­cił albo zrezyg­nował z pra­cy by tego nie robić, kocha drze­wa i nie syp­ia ze swo­ją masażys­tką — inny­mi słowy jest miłoś­cią jej życia

9.) Ponieważ ona już go nie kocha on postanaw­ia wyjechać gdzie indziej — oznacza to że jeśli ona się nie pośpieszy to ich związek nie ma szans. 

10.) Ona bieg­nie przez pół mias­ta aż w końcu pada mu w ramiona przeprasza że była głu­pia ( są jeszcze opc­je odwrotne on goni ją ) i bła­ga by przyjął ją z powrotem. On mówi coś niezwyk­le roman­ty­cznego. Pocałunek i koniec.

Tak moi drodzy. Mniej więcej wyglą­da ten sce­nar­iusz. Oczy­wiś­cie moż­na dodać jeszcze kil­ka ele­men­tów ( spotkanie z kocha­jącą się eks­cen­tryczną rodz­iną!) czy rek­wiz­ytów ( pamiąt­ka ze wspól­nego wyjaz­du — zdję­cie albo kamyk) ale powiedzmy sobie szcz­erze — jak nai­wni jesteśmy my oglą­dacze pozwala­jąc sobie pokazy­wać w kółko ten sam film. A może się mylę. Może mój schemat jest tylko wred­nym naigrawaniem się? Czekam na nie Bry­tyjskie wyjątki.