Pod rządami żądzy czyli zwierz pomyśli o tym jutro

Zwierz zbudz­ił się dziś rano w całkiem niezłym humorze. Potem zjadł śni­adanie nadal pozosta­jąc zwierzem dość ukon­tentowanym. Wybrał się z rodz­iną do cen­trum hand­lowego wciąż mając na twarzy uśmiech. Pod­czas gdy jego szanow­na rodzi­ciel­ka kupowała mu niezbędne częś­ci garder­o­by zwierz zaczy­nał uznawać przed­połud­nie za bard­zo udane. A potem brat zwierza niewin­nym głosem zapro­ponował by wejść do Sat­ur­na. Zwierz wszedł i pośpieszył do pół­ki z DVD — swoim zwycza­jem począł przemierzać pół­ki planu­jąc które filmy sobie kupi kiedy stanieją, a które jeśli wygra w tot­ka. I wtedy właśnie stało się. Na półce z Blue-ray stało spec­jalne wydanie Przem­inęło z Wia­trem — osiem godzin  dodatków, film telewiz­yjny, foto­sy z fil­mu, reprint ory­gi­nal­nego pro­gra­mu z 1939 roku i mnóst­wo innych dodatków. Zwierz poczuł w tym momen­cie znane sobie uczu­cie. Zwierz zaprag­nął mieć ów film w tym wyda­niu. Tu nieste­ty dała o sobie znać złośli­wość losu albo też znak z niebios. Film ów w tak wspani­ałym wyda­niu kosz­tu­je 199 zł ( to jeszcze nic — gdy­by zwierz zapałał miłoś­cią do równie wypaśnego roczni­cowego wyda­nia Czarnok­siężni­ka z Kariny Oz musi­ał­by wydać wirtu­al­nie 240 zł). Zwierz nie posi­adał przy sobie takiej sumy a nawet gdy­by posi­adał trud­no było by mu przed samym sobą uspraw­iedli­wić taki wydatek. Teo­re­ty­cznie. Bo tak naprawdę zwierz ma niekiedy tak ( i nieste­ty owa pas­ja doty­czy głównie wyt­worów kul­tu­ry) że opanowu­je go żądza. Wtedy myśli bied­nego zwierza zazwyczaj zaczy­na­ją krążyć wokół tego jak dany wytwór kul­tu­ry zakupić i jak potem przeżyć resztę miesią­ca z poważną dzi­urą w budże­cie. Co praw­da rodz­i­na wydawała się nieco znud­zona gdy zwierz snuł przed nimi plany napada­nia na starusz­ki z nożem lub wyda­nia swo­jego całego stype­ndi­um naukowego na ten cel ( w końcu zwierz naukowo zaj­mu­je się kinem dwudziestole­cia a Przem­inęło z Wia­trem jest z 1939) i nawet sam zwierz wiedzi­ał że nudzi ale nie był się w stanie pow­strzy­mać. Co więcej jest jak­iś głosik z tył głowy zwierza który szepcze mu że po cen­tra­ch hand­lowych chodzi mnóst­wo dziew­cząt wyda­ją­cych dokład­nie taką samą sumę na parę butów czy sukienkę więc czemu zwierz wyda­ją­cy swo­je pieniądze na film który już widzi­ał a który chce zobaczyć jeszcze raz z nowy­mi dodatka­mi i w nowej tech­nologii miał­by być gorszy. Prze­cież owe dziew­czę­ta mają już buty a jed­nak kupu­ją nowe. Nieste­ty ludzie którzy wychowali zwierza wpoili mu że jed­nak są jakieś granice wydawa­nia pieniędzy na rzeczy z natu­ry zbędne. Zwierz jed­nak dochodzi do wniosku że chy­ba jed­nak woli chcieć czegoś bard­zo i nie móc tego dostać niż w ogóle niczego nie chcieć i móc mijać pół­ki z DVD bez robi­enia wirtu­al­nych zakupów w swo­jej głowie. Oczy­wiś­cie tak dłu­go jak zwierz jest w stanie pogodz­ić się z tym że tego nie ma ale chy­ba nieste­ty to nie jest dzisiejszy przypadek. 

Ps: Zwierz infor­mu­je że będzie stał z nożem pod Zło­ty­mi Tarasa­mi i zgod­nie z radą bra­ta będzie go wsadzał pros­to w nerecz­ki — więc jak nie musi­cie to raczej się w najbliższych dni­ach tam  nie wybierajcie;)