Pokolenie mp3 czyli czy tak mały format może pomieścić nas wszystkich

Hej

Zwierz zas­tanaw­ia się niekiedy czy nie powin­no pow­stać osob­ne opra­cow­anie tylko i wyłącznie o tym jakie łat­ki przyp­ina się młodym ludziom jako zbiorowoś­ci. Ist­nieje bowiem jakaś wiel­ka ten­denc­ja by wszys­t­kich młodych ludzi wsadzać do jed­nego zazwyczaj negaty­wnie zaz­nac­zonego wor­ka. Ostat­ni­mi cza­sy kari­erę robi określe­nie — pokole­nie mp3. Zwierz dłu­go zas­tanaw­iał się co ten sposób zapisu plików muzy­cznych ma wspól­nego z dzisiejszą młodzieżą i dlaczego stało się to określe­nie tak negaty­wne. O pokole­niu mp3 mówi się ilekroć chce się stwierdz­ić że dzisiejsza młodzież jest niewiele warta, nie chcą­ca się uczyć i że  niewiele myśli wykarmiona pop­kul­tur­al­ną pap­ką. Sym­bol­em wszelkiego zła ma tu być mp3 zarówno jako plik który młodzież ścią­ga na kom­put­ery w iloś­ci hur­towej jak i jako odt­warza­cz który w połącze­niu z słuchawka­mi odci­na młodego człowieka od otacza­jącego go świa­ta. Pokole­nie mp3 niewiele z otacza­jącego świa­ta rozu­mie, lubu­je się w nowoś­ci­ach i dąży za sen­sacją i nie rozu­mie że kiedy w przyszłoś­ci spot­ka je smut­ny los emery­ta. Inny­mi słowy pokole­nie mp3 to ta strasz­na młodzież. Oczy­wiś­cie nikt dokład­nie nie pre­cyzu­je o kogo chodzi — ja która wychowała się w epoce walk­mana dis­c­mana i wspom­ni­anego mp3 nie wiem czy się łapie bo wszys­tkie moje liczne odt­warza­cze zde­cy­dowanie częś­ciej leżą w domu niż w moim ple­caku co innego szanow­na mat­ka zwierza która ze swoim mp3 nie rozs­ta­je niemal nigdy i ma więk­szą playlistę niż zwierz kiedykol­wiek miał. Tak więc jest to jed­no z tych określeń które sto­su­je się częs­to ale żad­ko się nad nim rozmyśla. Zwierza den­er­wu­ją zda­nia zupełnie kre­tyńskie jak na przykład to które wyczy­tał przy okazji pre­miery pol­skiego urządzenia do czy­ta­nia książek w formie elek­tron­icznej — otóż pewien redak­tor znanego wydawnict­wa stwierdz­ił że jego zdaniem takie urządze­nie zain­tere­su­je tylko pokole­nie mp3 które lubi nowoś­ci resz­ta zaś ( w domyśle ta rozsąd­na resz­ta) pozostanie przy nat­u­ral­nej książce która tak pięknie pach­nie. Zwierz nie wie co jest pięknego w zapachu far­by drukarskiej wie nat­mi­ast że od czterech tygod­ni męczy się nieziem­sko próbu­jąc prze­nieść swój zamju­ją­cy cholernie dużo miejs­ca księ­gozbiór do nowej siedz­i­by — i choc poez­ja i opra­cow­a­nia o his­torii kina ślicznie sie na półce zwierza prezen­tu­ją to jed­nak on sam wiele by dał gdy­by zaj­mowały mniej miejs­ca real­nie a więcej wirtu­al­nie.  Oczy­wiś­cie może­cie zarzuić zwier­zowi że jest ogranic­zony i nie dostrze­ga tej rzeszy młodzieży która budzi się i idzie spać z tech­no sączą­cym się przez słuchaw­ki ich mp3 ( czy z resztą nie jest ciekawe że jako negaty­wne uzna­jmy fakt że młodzi ludzie chcą mieć obec­nie kul­turę choć­by nawet marną non stop przy sobie — to chy­ba pier­wsze takie pokole­nie) — zwierz powie w ten sposób — poprzed­nie pokole­nie słuchało kaset- które w porówa­niu z pły­ta­mi też były nowoś­cią ułatwia­jącą dostęp do muzy­ki. Wyrośli w miarę nor­mal­nie. I w sum­ie w tym fak­cie upa­tru­ję szan­sę ludzkości.