Tam i nie z powrotem czyli zwierz był na premierze

Hej

Zwierz przeprasza za wczo­ra­jszy brak wpisu ale spędz­ił cały dzień poza domem a wiec­zorem baw­ił na pre­mierze fil­mu doku­men­tal­nego „Trans-mis­ja” który szcz­erze pole­ca ( na HBO 28 listopa­da o 22:00) bo to optymisty­czny film o prob­lemie zmi­any płci co wyda­je się być oksy­moronem ale niekoniecznie jest. Zwierz oglą­dał ten film z zain­tere­sowaniem ale i zdu­mie­niem — bohater­ka fil­mu wyda­je się funkcjonować w świecie w którym ludzie są życ­zli­wi i pełni tol­er­ancji i akcep­tacji — pani w sklepie z duży­mi ubra­ni­a­mi z dumą opowia­da jak pan w gar­ni­turze zamienił się w Panią w ład­nych ciuchach, właś­ci­ciele pra­cowni peruk przekonu­ją ją że kobi­eta zmi­en­ną jest i że nie ma się co ograniczać do jed­nego koloru włosów. Nawet dawny kole­ga ze studiów który dopiero pier­wszy raz spo­ty­ka swo­jego dawnego przy­ja­ciela w żeńskim wcie­le­niu jedyne co ma do powiedzenia to żal że nie jest bardziej oswo­jony z tą sprawą. Oczy­wiś­cie gdzieś w połowie fil­mu ori­en­tu­je­my się że jest to wiz­ja cukierkowa — syn który akcep­tu­je bez­granicznie przemi­anę ojca, sędz­i­na kiwa­ją­ca ze zrozu­mie­niem głową zna­jo­mi którzy nie tylko rozu­mieją ale są dum­ni. Z jed­nej strony wyda­je się że to nie jest dobry pomysł — że oprócz obrazu imprez, udanych oper­acji i rados­nego prze­marszu na paradzie powin­no się jeszcze pokazać drugą stronę — tych którzy nie rozu­mieją i nie chcą zrozu­mieć, tych którzy oglą­da­ją się na uli­cy, żony która znikła z hory­zon­tu. Z drugiej jed­nak strony fajnie choć raz obe­jrzeć film doku­men­tal­ny porusza­ją­cy ważny prob­lem społeczny po którym człowiek bardziej się uśmiecha niż kiwa głową z poważnym zrozu­mie­niem. Autorzy fil­mu z góry zakłada­ją jego eduka­cyjny wymi­ar ale nieste­ty odnoszę wraże­nie że film jed­nak kierowany jest już do ludzi którzy coś już o tym wiedzą i wykazu­ją się zrozu­mie­niem. Dla zwierza tego czego w tym braku­je to rozmów z bliski­mi — jest w filmie sce­na w której mat­ka trassek­su­al­isty mówi że nie chodzi o to że chło­piec okazał się dziew­czyną ale o to że tam­ta oso­ba którą się przez tyle lat znało odchodzi zastą­pi­ona jed­nak mimo wszys­tko kimś innym. Wyda­je się że ten wątek był­by naj­ciekawszy — w końcu nie chodzi tyko o brak tol­er­ancji ale o to że zysku­jąc córkę traci się syna. Nie zmienia to fak­tu, że film jest bard­zo sym­pa­ty­czny ( łat­wo bohaterkę pol­u­bić) i warto go obe­jrzeć — choć­by by przekon­ać się jak sym­pa­ty­cznym kra­jem może być Pol­s­ka ( i Taj­lan­dia!). Kręcąc się potem na przyję­ciu ( a właś­ci­wie wal­cząc o cater­ing który zawsze budzi olbrzymie zain­tere­sowanie nieza­leżnie od grupy zawodowej jaka jest z nim zestaw­iona) zwierz zas­tanaw­iał się czy słusznie oso­by trassek­su­alne zal­icza się kul­tur­owo do tej samej grupy co gejów i les­bij­ki. Oczy­wiś­cie wszys­tko to do siebie podob­ne ale zwier­zowi wyda­je się że jed­nak trassekual­ność to coś zupełnie innego — nie wiąże się prze­cież z pref­er­enc­ja­mi sek­su­al­ny­mi ale z poczu­ciem tożsamoś­ci płciowej. Z drugiej jed­nak strony przyglą­da­jąc się kolorowe­mu tłu­mowi zwierz doszedł do wniosku że prze­by­wanie w towarzys­t­wie tych ludzi raczej niko­mu nie zaszkodzi więc niech już zostanie jak jest.

Ps: Zwierz przez dwa lata dostawał zaprosze­nie na wręcze­nie nagród im.Zbyszka Cebul­skiego kiedy przes­tał wziął udzi­ał w konkur­sie i wygrał zaprosze­nie! Wyglą­da na to że jak nie wpuś­ci się zwierza drzwia­mi to wejdzie oknem.

PS: Zwierz udzielił wywiadu po raz trze­ci. podob­no świet­nie się go mon­tu­je. Zwierz nie wiedzi­ał że posi­a­da tą cechę. Może wpisze sobie do CV? ;)