Wszystkie programy są takie same czyli reality show instant

Hej

Zna­cie ten typ real­i­ty show w którym jakaś gru­pa rywal­izu­je o super ważną nagrodę i co tydzień ktoś odpa­da — nam­nożyło się tego co nie miara — jest Top Mod­el ( dla przyszłych mod­elek), jest Project Run­way ( dla przyszłych pro­jek­tan­tów), jest Hells Kitchen ( dla przyszłych sze­fów kuch­ni), Jest You Can Dance ( dla tancerzy), jest Dirty Danc­ing ( dla mniej zdol­nych tancerzy), jest Taniec z gwiaz­da­mi ( dla tancerzy znanych z tego że nie są tancerza­mi), jest… w sum­ie jest taki pro­gram dla niemal każdego zawodu. Choć tego typu pro­gramy sprzeda­ją się świet­nie i zaczy­na­ją zaj­mować co raz więk­szą część ramów­ki to jed­no w nich zwierza fas­cynu­je. Wszys­tkie są takie same. Ogól­nie jeśli macie świet­ny pomysł na real­i­ty show to zapewne jego odcinek wyglą­dał będzie tak. Bierze­cie jakąś ilość ludzi chcą­cych być kimś innym i obiecu­je­cie im złote góry. Ludzie staw­ia­ją się na castin­gach a wy ich zjeżdża­cie.  W końcu wybiera­cie kilka­naś­cie osób z który­mi dalej się baw­imy. Kwa­teru­je­cie je w jed­nym domu ( bądź ośrod­ku, ewen­tu­al­nie ich nie kwa­teru­je­cie tylko łazi­cie za nimi z kamerą) a potem staw­ia­cie przed trud­nym wyzwaniem — kto podoła wyzwa­niu ten zosta­je kto nie podoła odpa­da. Odcinek powinien stop­niować napię­cie więc — w pier­wszej częś­ci pro­gra­mu staw­ia­cie bohaterów przed sto­sunkowo łatwym zadaniem które jeszcze nie elimin­u­je dopiero potem staw­ia­cie ich przed zadaniem super trud­nym ( to się nie sprawdza w real­i­ty show z Gwiaz­da­mi bo im nie moż­na za bard­zo zawracać głowy). Ten czas jaki wam zostanie do wypełnienia odcin­ka musi­cie zapełnić dra­maty­czny­mi wyz­na­ni­a­mi, łza­mi uczest­ników, i migawka­mi które sugeru­ją że wydarzył się ist­ny armage­don ( później okaże się że jed­nak nic się nie stało). Nie ważne jed­nak o czym jest wasz pro­gram ostat­nie pięć min­ut musi wyglą­dać tak samo. Prowadzą­cy ( w prze­ci­wieńst­wie do kapryśnego jury zawsze jest przemiły) lub członek jury powoli zwięk­sza napię­cie albo pod­sumowu­jąc powoli cały odcinek albo mówiąc uczest­nikom po kolei że nie odpad­ną. Na końcu pozosta­ją dwie oso­by — napię­cie się­ga szczy­tu, niemal słyszymy bicie serc — prowadzą­cy mówi każdej oso­bie jaka jest jej sytu­ac­ja a potem… pada snop światła, pojaw­ia się zdję­cie albo cokol­wiek innego i już wiemy kto został a kto odpadł i ma się wynosić. Ten seg­ment zawsze poprzedza oczy­wiś­cie blok reklam­owy który oglą­damy wściek­li że musimy odczekać te pięt­naś­cie min­ut zan­im zobaczymy te pięć. Co jed­nak ciekawsze zwierz zori­en­tował się że w sum­ie świado­mość że ta for­muła wszędzie jest taka sama spraw­ia że np. zwierza zupełnie przes­ta­je intere­sować wyni­ki i wyłącza tego typu pro­gramy pięć min­ut przed końcem wychodząc z założe­nia że prze­cież i tak dowie się z inter­ne­tu. Zwierz zas­tanaw­ia się czy gdy­by tą kon­strukcję ( nien­aruszal­ną) zmienić czy show nie zyskał­by więk­szej oglą­dal­noś­ci — dzię­ki proste­mu trick­owi nie den­er­wowa­nia nad­miernie widza. W każdym razie gdy­byś­cie chcieli zro­bić taki show prze­myśl­cie poważnie ostat­nie pięt­naś­cie minut. 

Ps: Zauważal­iś­cie że są show o wszys­tkim i dla wszys­t­kich poza aktora­mi. Kiedyś zwierz widzi­ał jak­iś show w którym mieli się udzielać aktorzy nieod­kryci ale była to wiel­ka kla­pa. To ciekawe biorąc pod uwagę jak wiele osób marzy o roli w filmie czy serialu.