Wszystkie te gorące laski czyli zwierz u źródeł samczych fanatzji

Zwierz spędz­ił dziś nieco cza­su w swoim nowym lokum które właśnie malu­je a że poprzed­ni właś­ci­ciele zostaw­ili telewiz­or zwierz dla włas­nej i cud­zej rozry­w­ki zde­cy­dował się na włącze­nie stacji telewiz­yjnej pokazu­jącej teledys­ki. Jak wiecie zwierz niewiele oglą­da tego typu stacji głównie ze wzglę­du na brak dostępu do włas­nego telewiz­o­ra ale także z tej prostej przy­czyny że zwierz za taką muzyką nie tyle nie przepa­da (w radiu lubi ją bard­zo a w sklepie jeszcze bardziej) co nie jest w stanie poświę­cić jej wystar­cza­ją­co dużo uwa­gi. No ale na bok te rozważa­nia — zwierz zauważył bowiem intere­su­jące zjawisko — w 8/10 teledysków wys­tępowały kobi­ety jako wykon­aw­cy. W 6/10 teledysków w tle widać było kobi­ety cału­jące kobi­ety. I to zas­tanow­iło zwierza. Nie ma on bowiem wąt­pli­woś­ci że dwie cału­jące się kobi­ety jako tło do teledysku wykon­aw­cy są równie częs­to wyko­rzysty­wane jak sce­ny przy base­nie w teledyskach rap­erów. Dzi­wi mnie jed­nak taki masowy atak les­bi­jek (choć trud­no tu mówić o les­bijkach bo zazwyczaj kobi­ety te prze­jaw­ia­ją też wielkie zain­tere­sowanie osobą wykon­aw­cy) na teledys­ki w których wykon­aw­ca­mi są kobi­ety. Nie chce zwierz wyjść na jakąś fem­i­nistkę ale czy pokazy­wanie się dwóch cału­ją­cych ponęt­nych kobi­et nie jest naj­tańszym sposobem pozyska­nia sobie uwa­gi męskiej wid­owni? Zresztą zwierz zaczął się zas­tanaw­iać — oczy­wiś­cie nie moż­na wyk­luczyć iż część mężczyzn oglą­da dwie kobi­ety zajęte sobą z dużą przy­jem­noś­cią ale taki ich atak zda­je się być wynikiem jakiegoś niesamowitego sprzęże­nia zwrot­nego — sko­ro bowiem są one wszędzie to muszą być sexy. W ogóle to niesamowite jak różne jest pode­jś­cie do kwestii cału­ją­cych się kobi­et i cału­ją­cych się mężczyzn w pop­kul­turze. Jak już zwró­ciłam uwagę — pier­wszy motyw wys­tępu­je wszędzie — teledyskach, seri­alach telewiz­yjnych i fil­mach niekoniecznie nada­jąc im łatkę wyz­wolonych oby­cza­jowo czy społecznie a już na pewno nie skan­dal­icznych. Zupełnie inaczej jest z mężczyz­na­mi — dwóch cału­ją­cych się facetów w teledysku uczyniło­by go dekadenckim, w seri­alu pojaw­ił­by się cały wątek odrzuce­nia zaś film dostał­by Oscara. Oczy­wiś­cie zwierz nieco się nabi­ja ale z drugiej strony zas­tanaw­ia — czy pop­kul­tura jest tu odbi­ciem czy kreatorem naszych sek­su­al­nych pref­er­encji? Bo prze­cież nie ukry­wa­jmy, że prze­mysłem rozry­wkowym trzęsą mężczyźni — czy oni spraw­ia­ją że tak różnie przed­staw­ia się w sum­ie dość podob­ną kwest­ię. A może mamy do czynienia z czymś co daleko wychodzi poza ramy zwykłych rozważań nad pop­kul­turą i ma swo­je źródło w kwes­t­i­ach społecznych czy nawet bio­log­icznych. Jak wiedziecie powyższy post wskazu­je nam jas­no dwie rzeczy — po pier­wsze że zwierz nie powinien oglą­dać teledysków bo wynosi z nich zde­cy­dowanie zły przekaz a po drugie że zwierz raczej skłon­noś­ci do płci włas­nej nie prze­jaw­ia bo zami­ast się pod­niecić zas­tanaw­ia się nad kul­tur­owy­mi uwarunk­owa­ni­a­mi przed­staw­ień medi­al­nych. Pytanie tylko czy jest się z czego cieszyć czy za czym płakać?